Πώς να γίνεις πρόεδρος σε 27 ημέρες. Το νέο εγχειρίδιο που θα κυκλοφορήσει στα βιβλιοπωλεία της χώρας σύντομα, με συγγραφέα τον νέο πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, Στέφανο Κασσελάκη.
Στον απόηχο της νίκης του κ. Κασσελάκη, κάποια πρώτα συμπεράσματα που ακούστηκαν να προκύπτουν είναι ότι ο Στέφανος Κασσελάκης ήταν τόσο άρτιος επικοινωνιακά που δεν γινόταν να μην κερδίσει. Κάπου μάλιστα άκουσα ότι μόλις εμφανίστηκε εκείνος, οι υπόλοιποι ήταν σκιές. Δεν θα πω όχι, θα πω όμως ότι αυτό είναι κάτι συζητήσιμο, καθώς είναι ένας παράγοντας, αρκετά καθοριστικός, αλλά όχι ο μοναδικός.
Η μη πολιτική
Ένα στοιχείο του Κασσελάκη, το οποίο σχολιάστηκε πολύ, ήταν το γεγονός ότι ήταν άνθρωπος εκτός πολιτικής ελληνικής, εκτός κομματικού σωλήνα, εκτός κομματικής «επετηρίδας» όπως η Έφη Αχτσιόγλου. Αρκετοί μάλιστα το έβαλαν αυτό στα αρνητικά του Κασσελάκη.
Για να δούμε όμως τι πραγματικά ίσχυσε.
Ο κ. Κασσελάκης ήταν ένας πολιτικά απών που θέλησε να ασχοληθεί με την πολιτική σε επίπεδο ηγεσίας ενός κόμματος. Με κάθε τρόπο ο Χανιώτης υποψήφιος έδινε στον κόσμο να καταλάβει ότι δεν έχει κομματικά ένσημα, ότι δεν είναι αναθρεμμένος στην Κουμουνδούρου και ότι δεν βρήκε τίποτα έτοιμο, ότι δούλεψε δηλαδή στη ζωή του, άσχετα με το τι δουλειά έκανε.
Ποιο ήταν το βασικό πολιτικό πρόβλημα στη χώρα εδώ και δεκαετίες; Ακριβώς ότι είχε πολιτικούς που η μόνη τους δουλειά ήταν ο κομματικός σωλήνας και τα ένσημά τους ήταν μόνο κομματικά. Στην ελληνική κοινωνία αυτό έχει περάσει με έναν τρόπο του στιλ «τέλος με τους επαγγελματίες πολιτικούς» που έχουν κάνει την πολιτική τρόπο για «τα κονομάνε».
Αν θυμάστε και το 2016, στην προεκλογική περίοδο των εκλογών προέδρου στη ΝΔ, ένα από τα βασικά επιχειρήματα του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν ήταν η κομματική του πορεία, αλλά η επαγγελματική του πορεία και η κυβερνητική του θητεία, η αποτελεσματικότητά του ως υπουργός.
Μη βιαστείτε να με κρίνετε, δεν συγκρίνω μήλα με πορτοκάλια. Δεν συγκρίνω καν τον έναν με τον άλλον. Ο Μητσοτάκης έχει δείξει τι μπορεί να κάνει και τι αξίζει. Ο έτερος ακόμα έχει να κάνει εκπαίδευση στα ελληνικά του. Το μόνο που λέω αυτήν τη στιγμή είναι το πόσο σημαντικό είναι πλέον στην κοινωνία μας, ειδικά μετά τα μνημόνια, να ΜΗΝ έχει κάποιος κομματικά ένσημα και να υπερηφανεύεται μάλιστα γι’ αυτά.
Το ιδεολογικό χάος του ΣΥΡΙΖΑ
Πολλοί είπαν επίσης πώς γίνεται σε ένα κόμμα της Αριστεράς, που ξέρουμε όλοι τις ιδεολογικές τους θέσεις και πλατφόρμες, να μπορεί ένας τύπος μέσα 27 ημέρες να τους «πάρει» το κόμμα; Και μάλιστα ένας πρώην trader της Goldman Sachs.
Η απάντηση είναι απλή, αρκεί να την αναλύσουμε λίγο.
Την περίοδο 2015 - 2019 στη χώρα είχαμε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν είχε εκλεγεί για να εφαρμόσει το περιβόητο «πρόγραμμα Θεσσαλονίκης», να «αλλάξει την Ελλάδα και την Ευρώπη», να επαναστατήσει απέναντι στην Τρόικα, την Ευρώπη και τις ΗΠΑ και φυσικά να σκίσει το μνημόνιο και να καταργήσει όλους τους μνημονιακούς νόμους με έναν νόμο και σε ένα άρθρο.
Τι έκανε στην πράξη; Έφερε τρίτο αχρείαστο μνημόνιο, ψήφισε ακόμα και νεοφιλελεύθερους νόμους λέγοντας ότι είναι για το καλό του τόπου κ.λπ. κ.λπ. που τα ξέρετε, μη σας κουράζω.
Το νόημα σε όλο αυτό είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ όταν έγινε κυβέρνηση, άλλαξε όλα του τα πιστεύω για να παραμείνει στην κυβέρνηση. Και όσοι δεν το έκαναν (Βαρουφάκης, Κωνσταντοπούλου, Λαφαζάνης κ.λπ.) έφυγαν από το κόμμα, μην πω εκδιώχθηκαν από το κόμμα.
Με λίγα λόγια, δεν υπάρχει καμία ιδεολογική πλατφόρμα στον ΣΥΡΙΖΑ στην οποία να πιστεύουν οι ψηφοφόροι του. Δεν υπάρχουν ιδεολογικοπολιτικές βάσεις πάνω στις οποίες χτίζεται το μέλλον του κόμματος. Υπάρχει μόνο ένα ερμαφρόδιτο κόμμα, το οποίο προσπάθησε να επιβιώσει με κάθε τρόπο, χωρίς βάσεις και αρχές. Εύκολα μπορείς δηλαδή να το κατευθύνεις όπου θέλεις.
Πάνω σε αυτούς τους δύο λόγους λοιπόν στηρίχθηκε η νίκη Κασσελάκη στον ΣΥΡΙΖΑ. Στη δική του μη πολιτική και το ιδεολογικό χάος του κόμματος. Και είναι αυτοί οι λόγοι για τους οποίους ο ΣΥΡΙΖΑ και ο κ. Κασσελάκης θα χρειαστούν πολύ χρόνο για να τοποθετηθούν στον πολιτικό χάρτη της χώρας ξανά, εάν και εφόσον τα καταφέρουν. Το σίγουρο είναι, πάντως, ότι δεν πρέπει να υποτιμηθεί καθόλου το γεγονός ότι η αξιωματική αντιπολίτευση έχει πλέον νέο αρχηγό. Γύρισε σελίδα. Και η πραγματική του πρώτη μέτρηση θα είναι οι ευρωεκλογές του 2024. Τις αυτοδιοικητικές τις έχει χάσει ήδη προ πολλού…
