Πρώτα ο Θεός, που θα ’λεγε και ο επιχειρηματίας Stefanos από το Μαϊάμι, αύριο το βράδυ το κόμμα της Αριστεράς, κατά πάσα πιθανότητα, θα έχει πρόεδρο –αυτό είναι το ισχυρό σενάριο– ένα πρόσωπο που στην τρίμηνη βόλτα του στα καλντερίμια της Κουμουνδούρου έδειξε ότι

  1. Το δυνατό του χαρτί είναι –εν τη ρύμη του λόγου– οι επικές γκάφες που μπορεί με επιτυχία να κάνει καθημερινά.
  2. Μετά τον Τσίπρα υπάρχουν και χειρότερα για τον ΣΥΡΙΖΑ. Στοιχειώδες.
  3. Έχει σχέση με τα προβλήματα της κοινωνίας όση έχει ο φάντης με το ρετσινόλαδο.
  4. Το κατεχόμενο κομμάτι της Κύπρου «είναι κρατίδιο», σύμφωνα με τον ανιστόρητο Κασσελάκη.
  5. Δεν γνωρίζει καλά την ελληνική γλώσσα, αλλά επειδή είναι τσακμάκι τα παίρνει γρήγορα τα γράμματα και σε δύο μήνες θα γίνει ξεφτέρι.
  6. Θα προβλέπεται, για τον στρατό, κοινωνική θητεία, τόσο για αγόρια όσο και για κορίτσια.
  7. Η μεταπολιτική είναι γεγονός για το κόμμα της Αριστεράς και της προόδου – τρομάρα τους.
  8. Το μαρτυρικό νησί της Μακρονήσου μπορεί να γίνει το «τέλειο» ντεκόρ για βίντεο κλιπ (επιπέδου life-style) με βαρκάρη τον ναύαρχο Αποστολάκη.
  9. Δεν τον πειράζουν οι επιθέσεις. Θα τις «ξεσκονίσει από την Κυριακή το βράδυ…», όπως είπε από τη Δράμα, κάνοντας μάλιστα και μια κίνηση σαν να διώχνει την πιτυρίδα από τις βάτες του.
  10. Μπορεί με μεγάλη ευκολία –αυτήν τη φορά όχι εν τη ρύμη του λόγου του– να τα βάλει και με τον Τσίπρα και με τον Κατρούγκαλο. Ανάθεμα κι αν ξέρει τι είναι νόμος-λαιμητόμος του Κατρούγκαλου, για τον οποίο ο Τσίπρας έχει πολλάκις δηλώσει υπερήφανος και τον οποίο παρεμπιπτόντως έχει ψηφίσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ!

Ας ψάξουν προς Σούνιο μεριά

Συμπερασματικά: τηρουμένων των αναλογιών και με δεδομένο πως μιλάμε για ένα μικρομεσαίο κόμμα, αν τελικά δεν βγει ο Κασσελάκης ας ανάψουν κάνα κεράκι οι ΣΥΡΙΖΑίοι και μ’ ένα στόμα μια φωνή ας πουν τη γνωστή ατάκα του Δρυμιώτη για τον ΣΥΡΙΖΑ: «Θεέ μου, από τι γλιτώσαμε».

Επειδή όμως θαύματα δεν γίνονται, ας πορευτούν από Δευτέρα τα μέλη και οι «φίλοι» του ΣΥΡΙΖΑ με τον Κασσελάκη και τα τοξικά «κασελάκια» που κουβαλά μαζί του, και αν οψέποτε αναρωτηθούν τι «έφταιξε» ας ψάξουν προς Σούνιο μεριά, όπου ξεκουράζεται ο άχαστος «ηγέτης» τους.