Η Ελλάδα, αυτήν τη δύσκολη ώρα για το Ισραήλ, τάσσεται ανεπιφύλακτα δίπλα σε μια χώρα που καθίσταται το τελευταίο σύνορο του πολιτισμένου κόσμου με τη βαρβαρότητα. Τα άμεσα αντανακλαστικά του πρωθυπουργού, όπως και στην εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, δείχνουν ότι η Ελλάδα βρέθηκε ξανά στη σωστή πλευρά της ιστορίας.
Η πλήρης αλληλεγγύη στον εβραϊκό λαό δείχνει ότι η χώρα του «περίπου» στις σχέσεις της με τη Δύση και τον αραβικό κόσμο έχουν οριστικά καταλήξει υπέρ της πρώτης. Σε εγκλήματα που διαπράττονται στο όνομα της θρησκευτικής πίστης και της ιδεολογίας, κάτι που στο παρελθόν αποτελούσε δίλημμα για κάποιες «προοδευτικές» κυβερνήσεις, η θέση της Ελλάδας πρέπει να είναι ξεκάθαρη: απέναντι στην τρομοκρατία και στους φονταμενταλιστές που εργαλειοποιούν τις θρησκευτικές και τις πολιτικές πεποιθήσεις.
Στην προκειμένη περίπτωση δεν αρκεί η αλληλεγγύη που άλλωστε είναι αυτονόητη για μια κανονική ευρωπαϊκή χώρα, δημοκρατική και ελεύθερη: ένα βήμα παραπάνω θα ήταν να εκφραστεί –αν είναι δυνατόν από την πλειοψηφία του πολιτικού κόσμου– η ακλόνητη υποστήριξη για το δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνά του. Το Ισραήλ έχει το δικαίωμα να υπάρχει! Το ίδιο δικαίωμα που έχει και η Παλαιστίνη, αλλά χωρίς να το διεκδικεί με τρομοκρατικές πράξεις.
