Η φρίκη παγώνει το ανθρώπινο μυαλό. Η εικόνα της έχει έναν μυστηριώδη τρόπο να αναποδογυρίζει τη σκέψη, να την επιστρέφει σε πρωτογονισμούς που ο σύγχρονος δυτικός άνθρωπος δεν μπορεί να εξηγήσει με τα ερμηνευτικά σχήματα με τα οποία έχει μάθει να εξηγεί τον κόσμο. Αυτό συμβαίνει και τώρα με τις εικόνες που κυκλοφορούν με τις βαρβαρότητες της Χαμάς στο Ισραήλ.
Γράφει ο Κώστας Δημητράκος
H φρικτή αποτύπωση της Ιστορίας σε ματωμένα γυναικεία παντελόνια νεαρών βιασμένων γυναικών, σε περιφερόμενα νεκρά γυμνά σώματα αντρών, γυναικών, σε τρομαγμένα πρόσωπα γονέων που σφίγγουν και καλύπτουν τα σώματα των παιδιών για να μην τα βρουν οι σφαίρες, οι οβίδες, οι βιασμοί στους δρόμους και τις αυλές των σπιτιών τους.
Και μέσα σε όλη αυτήν τη βάρβαρη πραγματικότητα ακούστηκαν φωνές υποστήριξης των τρομοκρατών από ελληνικό έδαφος. Ναι, από ελληνικό έδαφος. Και μάλιστα από ανθρώπους, φαινομενικά δύστυχους και αποκλεισμένους που απολαμβάνουν τη φιλοξενία της Ελλάδας σε κλειστές δομές όπως αυτές της Κω και της Σάμου. Οι περισσότεροι από αυτούς έχουν φτάσει στην Ελλάδα με τα καραβάνια της απελπισίας από Συρία, Αφγανιστάν, Ιράκ και αλλού. Με τη σφραγίδα του κυνηγημένου, του πεινασμένου, του φτωχού, του πολιτικού πρόσφυγα, του ρημαγμένου μετανάστη. Ενα τεράστιο πρόβλημα που διαχειρίζεται η ελληνική κυβέρνηση, το μεγαλύτερο πολιτικό και κοινωνικό ζήτημα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα και άλλες χώρες υποδοχής, ένα μείζον θέμα που δοκιμάζει τις ευρωπαϊκές αντοχές σε όλα τα επίπεδα.
Οχλος που σκορπάει ατιμωρητί το μίσος
Και όμως, εδώ, όπως μαρτυρούν βίντεο που κυκλοφόρησαν, πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους βγήκαν από τα αξιοπρεπή καταλύματα που έχει εξασφαλίσει ένα κράτος που ανήκει στον δυτικό πολιτισμό για να φωνάξουν και να αλαλάξουν ότι «ο Αλλάχ είναι μεγάλος» με τον γνωστό βάρβαρο ρυθμό που ακούγεται όταν συνήθως το αίμα που έχει σκορπίσει ο ανά περίπτωση ισλαμοφασίστας είναι ακόμα ζεστό. Και από κοντά τους ένα επίσης φανατισμένο, ευτυχώς άοπλο, κοπάδι υποστηρικτών, ένας όχλος που εχθρεύεται βάναυσα όσα αποτελούν τα θεμέλια του ευρωπαϊκού πολιτισμού, αλλά συνεχίζει να τα απολαμβάνει σκορπίζοντας ατιμωρητί το μίσος.
Ομως εκτός από αυτούς που είδαμε να χοροπηδούν ευτυχισμένοι για το αίμα των Ισραηλινών και των ξένων πολιτών που έχυσαν οι ισλαμοφασίστες τζιχαντιστές είχαμε την ευκαιρία να δούμε και ορισμένους από τους Ελληνες υποστηρικτές τους. Αλλους να αναρτούν στα προφίλ τη σημαία των υποτιθέμενων Παλαιστινίων, άλλους να υποδύονται μία ακόμα φορά τους επαγγελματίες αλληλέγγυους φορώντας γρήγορα την υποκριτική φορεσιά των γνωστών επιχειρημάτων περί ίσων αποστάσεων, ισόβια θύματα της μυωπίας τους. Αυτής που τους εμποδίζει να δουν ακόμα και την απλούστερη εκδοχή της πραγματικότητας: ότι η Χαμάς –και κάθε Χαμάς– είναι δυνάστης εχθρός του κάθε Παλαιστίνιου ή όποια άλλη προέλευση έχει το θύμα τους. Είναι θύματα οικτρής εκμετάλλευσης και βίας στα μέρη που διεκδικούν για να ζήσουν ενώ με την τρομοκρατική δράση τους οπλίζουν με κάθε επιχείρημα την ισραηλινή ακροδεξιά που ήδη ξεκίνησε τα αντίποινα στα όρια της εθνοκάθαρσης. Ενα ακόμα τεράστιο βήμα πίσω από την όποια ελπίδα ειρήνευσης και αν είχε επιτευχθεί ύστερα από τόσα χρόνια.
Χτυπήματα στην Ελλάδα
Οι εδώ εγχώριοι υποστηρικτές –ιδεολογικά απομεινάρια των ένοπλων δράσεων και του τρομοκρατικού παρελθόντος– δεν έχουν ούτε μνήμη ούτε και γνώση. Δεν έχουν μνήμη για την ακόμα και εντός Ελλάδας δράση των ισλαμοφασιστών με αρκετά παραδείγματα στο παρελθόν, με δολοφονίες, εκρήξεις βομβών, πειρατείες και άλλα. Ενδεικτικά: επίθεση με χειροβομβίδες στο Ανατολικό Αεροδρόμιο Ελληνικού από την ομάδα του Αμπού Νιντάλ, το 1973. Βόμβα σε τουριστικό γραφείο στον Πειραιά από την παλαιστινιακή οργάνωση «15 Μάη», το 1981. Επίθεση με ρουκέτα στο αεροδρόμιο του Ελληνικού με στόχο αεροσκάφος των ιορδανικών αερογραμμών από την παλαιστινιακή οργάνωση «Μαύρος Σεπτέμβρης», το 1984. Επίθεση σε καφετέρια της Γλυφάδας από την παλαιστινιακή οργάνωση «Ομάδα Επαναστατικής Λαϊκής Αλληλεγγύης» το 1988. Επίθεση και πειρατεία του κρουαζιερόπλοιου «City of Poros» με πολλούς νεκρούς επιβάτες από την οργάνωση «Μαύρος Σεπτέμβρης» και έκρηξη παγιδευμένου αυτοκινήτου στο Τροκαντερό, στο Παλαιό Φάληρο, το 1988. Εκρηξη βόμβας με έξι νεκρούς Ελληνες πολίτες στα γραφεία των ΕΛΤΑ στην Πάτρα από ομάδα Παλαιστινίων που πιθανώς την προόριζαν για το Βρετανικό Προξενείο και σταμάτησαν λίγο πριν από αυτό για να ρυθμίσουν το ρολόι της βόμβας, το 1991. Δεν έχουν ούτε γνώση ούτε και ενημέρωση για τα κυκλώματα του οργανωμένου εγκλήματος που μαζί με όλες αυτές τις καραβιές των απελπισμένων ανθρώπων κουβαλούν ισλαμιστές τρομοκράτες στην Ευρώπη με στόχο κάποια στιγμή να ζωστούν εκρηκτικά και να ανατιναχτούν με σκοπό να μετρήσουν παρθένες στον ισλαμιστικό παράδεισό τους. Ασχετα αν και αυτοί κάνουν τα πάντα για να μπορέσουν να ζήσουν στον παράδεισο της Ευρώπης. Στον οποίον ανήκει και η Ελλάδα...
