Έκαστος εφ' ω ετάχθη: Από τη μια πλευρά όσοι γαλουχήθηκαν με τις αρχές της δημοκρατίας και τις αξίες της ελευθερίας είναι ανεπιφύλακτα και ανυπόκριτα με τους λαούς του Ισραήλ και της Παλαιστίνης. Από την άλλη, οι «άλλοι» που υποκρίνονται πως είναι «αλληλέγγυοι» με τους Παλαιστίνιους, τοποθετώντας στο ίδιο καλάθι τους τρομοκράτες με τους πατριώτες. Και έφθασε η ώρα να πέσουν οι μάσκες, πρώτα με τον πόλεμο στην Ουκρανία και στη συνέχεια με τη σφαγή στα κιμπούτς στο Ισραήλ.
Η θέση κάθε δημοκράτη, είτε ανήκει στη Δεξιά, είτε στο Κέντρο, είτε στην Αριστερά, πρέπει να είναι σαφής και συνεπής με τις ανθρώπινες αξίες και τον πολιτισμό. Ιδιαίτερα σ’ ένα ιδιαίτερα ρευστό και άκρως επικίνδυνο τοπίο σε συνθήκες που ευνοούν ακραίες ιδεολογίες, εθνικισμούς και θρησκευτικούς φανατισμούς, δεν πρέπει να γίνονται δεύτερες σκέψεις. Όταν οι ελευθερίες μας δέχονται επίθεση και γινόμαστε μάρτυρες στη σφαγή παιδιών και αμάχων, η «καταδίκη» και η «συμπαράσταση» συνάδουν με ειρωνεία.
Η Χαμάς είναι τρομοκρατική οργάνωση
Ας αφήσουμε τα μισόλογα και ας δούμε κατάματα αυτό που συμβαίνει: Η Χαμάς είναι μια τρομοκρατική οργάνωση που δεν αγωνίζεται για τη δημιουργία παλαιστινιακού κράτους, αλλά για την καταστροφή ενός άλλου κράτους, του Ισραήλ. Το Ισραήλ, όμως, όχι μόνο έχει το δικαίωμα να υπάρχει, αλλά έχουμε όλοι εμείς το καθήκον να το στηρίξουμε για να υπάρχει. Κι αυτό αφορά και την Παλαιστίνη που χειραγωγείται από τους ισλαμιστές τρομοκράτες της Χαμάς. Συνεπώς η αντίδραση στη σφαγή της 7ης Οκτωβρίου, είναι αυτονόητη.
Ό,τι συνέβη στο Ισραήλ μάς ξύπνησε από τον λήθαργο: Νομίζαμε ότι είχαμε αφήσει πίσω τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τους θαλάμους αερίων για τους Εβραίους επειδή ήταν Εβραίοι. Νομίζαμε ότι η απανθρωπιά σταμάτησε στο Άουσβιτς και στο Νταχάου. Ωστόσο, όχι. Το απόλυτο κακό επιστρέφει. Το μίσος για τους Εβραίους δεν μας εγκατέλειψε ποτέ. Είδαμε παιδιά να σκοτώνονται, νέες ταπεινώσεις, νέα βαρβαρότητα, παλιές συνταγές ολοκληρωτισμού. Όποιος λέει «καταδικάζω, αλλά», εκτός από υποκριτής είναι και συνειδητά με την πλευρά του κακού.
Η Αριστερά, όχι μόνο στην Ελλάδα, καταρρέει εξαιτίας αυτών των «αλλά», γιατί προσπαθεί να εξισώσει τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας με τα δικαιώματα. Και ταυτίζεται με την ακροδεξιά που κλείνει το μάτι σε κάθε πράξη που έχει επιπτώσεις στη δημοκρατία, στην ελευθερία και στο δυτικό πολιτισμό.
