Ο γραμματέας του Forza Italia, υπουργός Εξωτερικών της Ιταλίας, Αντόνιο Ταγιάνι, διαδεχόμενος τον ιδρυτή του κόμματος Σίλβιο Μπερλουσκόνι, είχε δηλώσει με σημασία: «Θέλουμε να είμαστε το Κέντρο της Κεντροδεξιάς». Εξαιρετικά εύστοχη η προσέγγιση ως προς την ταυτότητα του κόμματος που συγκυβερνά με τη Μελόνι και τον Σαλβίνι, αλλά και δηλωτική έναντι των διαφορετικών θέσεων που έχει σε επιμέρους πολιτικές με το συντηρητικό κόμμα της πρωθυπουργού και τη μετα-λαϊκιστική Λέγκα.
Αυτή η διατύπωση δίνει και το πολιτικό στίγμα των ευρωπαϊκών κεντροδεξιών κομμάτων, εν όψει των ευρωεκλογών, ώστε να επανεξετάσουν τη σχέση τους με τον ευρύτερο δεξιό δημοκρατικό χώρο που δεν είναι εξ ορισμού συντηρητικός, αλλά όχι και λιγότερο προοδευτικός από κόμματα που καπηλεύονται τις κεντρώες πολιτικές, χρησιμοποιώντας τες ως άλλοθι νοοτροπιών και αντιλήψεων που δεν έχουν σχέση με τη δημοκρατία. Το «Κέντρο της Κεντροδεξιάς» προσδιορίζει με σαφήνεια το πολιτικό στίγμα μιας λαϊκής παράταξης που επιζητεί συναινέσεις, αλλά δεν διστάζει όταν αυτές δεν επιτυγχάνονται να επιμένει στον στόχο για μεταρρυθμίσεις παντού!
Η μετατόπιση του «κέντρου βάρους» της Κεντροδεξιάς δεν αποτελεί απεμπόληση των αρχών που διαχρονικά εκφράζει τα λαϊκά χαρακτηριστικά των πολιτικών επιλογών της. Αντίθετα, είναι απόρροια των νέων κοινωνικών συνθηκών και των τεχνολογικών εξελίξεων που απαιτούν ρεαλιστικές πολιτικές επί των πραγματικών προβλημάτων που ενίοτε οι ιδεολογικές αγκυλώσεις καθυστερούν να βρουν τις λύσεις τους. Το «Κέντρο της Κεντροδεξιάς» εκφράζει τον φιλελεύθερο πραγματισμό: λιγότερη ιδεολογία περισσότερη πολιτική, λιγότερη θεωρία και ρητορική, περισσότερη πράξη και αποτελεσματικότητα.
