Επιστρέφοντας από τις διακοπές του, ο πρόεδρος Στέφανος βρίσκει τον ΣΥΡΙΖΑ εκεί ακριβώς που τον άφησε: Τα εσωκομματικά προβλήματα όχι απλώς παραμένουν, αλλά διογκώνονται και πλέον η κατάσταση είναι έτοιμη να εκραγεί. Η συσσώρευση νέων προβλημάτων (όπως η πισίνα που είναι απλή γούρνα, η αστειότητα της λίστας γάμου, η αφωνία για τις καταγγελίες Πολάκη προς τη Λινού, οι χυδαιότητες Παππά κ.λπ. κ.λπ…) δημιουργούν έκρυθμη κατάσταση, η οποία δεν διαφαίνεται ότι θα αποκλιμακωθεί. Σε αυτό το κλίμα, τόσο η «προεδρική ομάδα» όσο και η εσωκομματική αντιπολίτευση μετρούν δυνάμεις μεταξύ των 35 (ή 36, με τον Παύλο Πολάκη) βουλευτών.
Πάντως, το πλέον επικρατέστερο σενάριο, το οποίο φοβίζει την προεδρική πλειοψηφία, είναι να βρεθούν να συζητούν οι 11 βουλευτές της Νέας Αριστεράς, οι άλλοι τόσοι σχεδόν αποχωρήσαντες από τον ΣΥΡΙΖΑ, κάποιοι του ΠΑΣΟΚ προβληματισμένοι από τη ρότα που θα πάρει το κόμμα τους μετά την εκλογή νέου αρχηγού, καθώς επίσης οι δύο ανεξαρτητοποιηθέντες από την Πλεύση Ελευθερίας, Αρετή Παπαϊωάννου και Μιχάλης Χουρδάκης. Η συγκρότηση μιας τέτοιας κοινοβουλευτικής ομάδας σε πρώτη φάση στερεί από τον Κασσελάκη τον τίτλο του «αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης» και την πρωτοβουλία ανάληψης κινήσεων στον χώρο της Κεντροαριστεράς.
Σε δεύτερη φάση, ο ΣΥΡΙΖΑ μετατρέπεται σε μικρό κόμμα, χωρίς βλέψεις εξουσίας. Το γεγονός αυτό είναι βέβαιο ότι θα πυροδοτήσει κι άλλα σενάρια τόσο για το κόμμα όσο και τον ίδιο τον Κασσελάκη, ο οποίος εξαρχής είχε ως (μόνο) σκοπό να γίνει πρωθυπουργός.
