Στο άρθρο που δημοσίευσε στο «Documento», ο Κασσελάκης επιτίθεται εκ νέου και στην Εφη Αχτσιόγλου: «Πολιτική πρόταση μηδέν. Αντ’ αυτού, μόνο "κανόνες" και "δομές" και ξύλινο λεξιλόγιο (δηλαδή πολύ από αυτό που μήνες αργότερα βάφτισα "Πουμαρό") [...] έστειλα με email τις προτάσεις μου στην Εφη Αχτσιόγλου [...] Τελικά, αγνόησε όχι μόνο τις προτάσεις μου αλλά και τα ίδια τα μηνύματά μου που υπενθύμιζαν ότι της είχα στείλει προτάσεις».
Τελικά, όπως ο ίδιος παραδέχεται, η Έφη δεν έδωσε σημασία αφού «προφανώς λειτουργούσε σαν πρόεδρος προτού εκλεγεί πρόεδρος».
Διαπιστώσεις
Αντιγράφω από ανάρτηση τέως ευρωβουλευτή-νυν συνταξιούχου Γιώργου Κύρτσου: «Κάθε χρόνο τα ίδια με τις πυρκαγιές, ιδιαίτερα στην περιοχή της Αττικής. Δεν υπάρχει πολιτική πρόληψης. Αυτό που υπάρχει είναι ένας συνδυασμός γραφειοκρατικής αδιαφορίας και κερδοσκοπίας, με τη βοήθεια νομοθετικών παρεμβάσεων, στο real estate, που συντηρεί τη ρουτίνα της καταστροφής». Καταλήγω εύκολα στο συμπέρασμα ότι εάν υπήρχε μια δημόσια
υπηρεσία διαπιστώσεων, ο Κύρτσος θα ήταν ισόβιος προϊστάμενός της. Εύκολες διαπιστώσεις, εύκολα «ψεκασμένα» συμπεράσματα με μπόλικη συνωμοσιολογία, ακόμη πιο εύκολος καταγγελτικός λόγος, μηδέν προτάσεις.
Κι ό,τι γίνει
Το γεγονός ότι ο Στέφανος Κασσελάκης φαίνεται να διεκδικεί τη βουλευτική έδρα του παραιτηθέντος Οθωνα Ηλιόπουλου από τους επιλαχόντες έρχεται να αναζωπυρώσει την κόντρα με τον Αλέξη Τσίπρα – παρά το «τόσο, όσο» άρθρο στο «Documento». Ο πρόεδρος φαίνεται να επιχειρεί την είσοδό του στη Βουλή, ωστόσο αυτή περνά μέσα από τους επιλαχόντες, όλοι επιλογές του Αλέξη Τσίπρα. Και λέω «φαίνεται», διότι ουδείς εξ αυτών των επιλαχόντων
πρόκειται να παραιτήθεί υπέρ Κασσελάκη – ή, έστω, δεν πρόκειται να παραιτήθουν άπαντες ώστε να φτάσουμε στον μαγικό αριθμό «9». Αυτά ο Στέφανος τα γνωρίζει πολύ καλά. Η κίνηση της παραίτησης Ηλιόπουλου επιχειρεί να εκθέσει ακόμη περισσότερο τον Αλέξη Τσίπρα και «τις παρασκηνιακές κινήσεις του», όπως συνηθίζει να διαρρέει από το στρατόπεδο του νυν προέδρου. Μένει να αποδειχθεί εάν η τακτική κατά μέτωπον σύγκρουσης με τον Τσίπρα μπορεί να σώσει την παρτίδα υπέρ Στέφανου…
Θα γίνει της... Πόπης
Κατά τον κανονισμό της Βουλής, η παραίτηση από το βουλευτικό αξίωμα είναι, βάσει του συντάγματος, δικαίωμα του βουλευτή. Άπαξ και υποβληθεί δεν ανακαλείται. Τη δε παραίτηση ακολουθεί η ανακοίνωσή της στην Ολομέλεια της Βουλής. Μετά την ανακοίνωση ακολουθεί η πλήρωση της έδρας σύμφωνα με την εκλογική νομοθεσία. Εν προκειμένω, θα κληθεί να ορκιστεί και να αναλάβει καθήκοντα η πρώτη επιλαχούσα στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ κ. Π. Τσαπανίδου. Εάν η Τσαπανίδου αρνηθεί, επόμενοι κατά σειρά είναι οι Μιχάλης Καλογήρου, Τζένη Λειβαδάρου, Αθανάσιος Τσακρής (που ανήκει στο κόμμα του Πέτρου Κόκκαλη) και η Ζωρζέττα Λάλη (που ανήκει στη Νέα Αριστερά). Με τα δύο τελευταία ονόματα, ωστόσο, να ανήκουν πλέον σε άλλες παρατάξεις, θεωρείται πολύ δύσκολο να έρθει η σειρά του Στέφανου και προσωπικά εκτιμώ ότι η έδρα είναι της Πόπης.
Παραλογισμός και αναξιοπιστία
Έχω σχολιάσει δεκάδες φορές πόσο επικίνδυνες είναι οι αλλοπρόσαλλες woke θεωρίες της συμπερίληψης και κυρίως το πόσο εύκολα γελοιοποιούν την κοινωνική εκείνη ομάδα που υποτίθεται ότι υπερασπίζονται και μάχονται για τα δικαιώματά της.
Με αφορμή μια οδηγία του βρετανικού συστήματος υγείας (ΝΗS), σύμφωνα με την οποία «οι άντρες πρέπει να ρωτιούνται αν είναι έγκυοι πριν υποβληθούν σε ακτινογραφίες», αντιγράφω ανάρτηση του Απόστολου Ανθόπουλου, ιατρού στο Γενικό Νοσοκομείο «Παπαγεωργίου»: «Είναι τόσο παράλογο όσο και ανησυχητικό το γεγονός. Αυτή η πολιτική, μια εσφαλμένη προσπάθεια για συμπερίληψη, υπογραμμίζει τους κινδύνους της θυσίας της κοινής λογικής στον βωμό της πολιτικής ορθότητας. Αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του πώς η γραφειοκρατική υπερβολή μπορεί να υπονομεύσει την αξιοπιστία ενός συστήματος υγείας. Ενώ η συμπερίληψη είναι απαραίτητη, δεν πρέπει να γίνεται εις βάρος της λογικής. Οι άνδρες, εκ των πραγμάτων, δεν μπορούν να μείνουν έγκυοι. Η επιβολή στους επαγγελματίες Υγείας να κάνουν τέτοιες παράλογες ερωτήσεις αποσπά την προσοχή τους από την παροχή ποιοτικής φροντίδας και υπονομεύει την εμπιστοσύνη των ασθενών στο σύστημα. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι η συμπερίληψη είναι ισορροπημένη με τη λογική και την τεκμηριωμένη πρακτική. Πολιτικές όπως
αυτή βλάπτουν όλους τους εμπλεκόμενους, και είναι καιρός οι υπεύθυνοι να αναθεωρήσουν. Ενα σύστημα Υγείας πρέπει να είναι βασισμένο στην επιστήμη και την κοινή λογική, όπου οι επαγγελματίες Υγείας είναι ελεύθεροι να ασκούν την κρίση τους χωρίς να δεσμεύονται από παράλογες και ανεφάρμοστες οδηγίες».
