O Στέφανος Κασσελάκης και το περιβάλλον του κινούνται με γνώμονα τη δημιουργία συνθηκών οργής και αγανάκτησης. Στο πλαίσιο αυτό επενδύουν στην τοξικότητα. Το χειρότερο όμως είναι ότι επενδύουν στην αποδόμηση των θεσμών και σε αυτή των κρατικών μηχανισμών που ασχολούνται με την ασφάλεια.
Η Δικαιοσύνη, όπως έχει επιβεβαιωθεί, αποτελεί κεντρικό στόχο. Ο ίδιος ο Στέφανος Κασσελάκης βάλλει εναντίον της και επισήμως δηλώνει πως δεν έχει εμπιστοσύνη στους δικαστικούς λειτουργούς διότι δεν βγάζουν αποφάσεις που να τον βολεύουν. Αυτόν και το κόμμα του.
Τώρα έρχεται να στοχεύσει ανοιχτά την Πυροσβεστική. Την υπηρεσία τα στελέχη της οποίας εκτελούν το καθήκον τους υπερβαίνοντας κάθε όριο. Αυτό πράττει και είναι σαφές, όπως προκύπτει από την επίθεση που έχει εξαπολύσει υποστηρίζοντας πως η Πυροσβεστική δεν επιτελεί το έργο της. Γιατί το κάνει αυτό; Για να δημιουργήσει συνθήκες αγανάκτησης. Να πατήσει πάνω στην οργή των πολιτών που είδαν τις περιουσίες τους να καταστρέφονται από την πύρινη λαίλαπα.
Δηλώνοντας ότι αργά το απόγευμα της Δευτέρας πετούσαν μόνο τρία εναέρια μέσα πυρόσβεσης επιχειρεί να δημιουργήσει το κλίμα που οδηγεί συνήθως στα διάφορα σενάρια συνωμοσίας. Αποδομεί όμως ταυτόχρονα την τιτάνια προσπάθεια που κατέβαλαν τα στελέχη της Πυροσβεστικής και οι πιλότοι των πτητικών μέσων και τον αγώνα που έδωσαν και δίνουν κυριολεκτικά μέσα στη φωτιά.
Αδιαφορεί για αυτό; Ναι, όπως φαίνεται. Διαφορετικά δεν θα έμπαινε από την πρώτη στιγμή στη διαδικασία να επιρρίψει ευθύνες στα στελέχη. Διότι αυτό ακριβώς κάνει όταν αμφισβητεί και τα στοιχεία που του δόθηκαν ως απάντηση σχετικά με τις πτήσεις την ώρα που βρέθηκε στο συντονιστικό της Πολιτικής Προστασίας.
Στοιχεία που δείχνουν πως εκείνη την ώρα επιχειρούσαν 20 αεροσκάφη και όχι 3, όπως ο ίδιος διατείνεται ότι είδε στο σύστημα που καταγράφει τις πτήσεις, τα σημεία δηλαδή στα οποία βρίσκονται τα εναέρια μέσα πυρόσβεσης. Δυστυχώς επιμένει. Επιμένει να επιχειρεί να κηλιδώνει θεσμούς και κρατικές Αρχές.
Είναι συγκεκριμένο σχέδιο, συγκεκριμένη τακτική και πλέον χαρακτηρίζει συνολικά τον ΣΥΡΙΖΑ, που εξακολουθεί να αναζητεί εκείνο το κύμα της οργής που τον έφερε στην εξουσία το 2015. Ξεχνώντας κάτι βασικό. Ότι δύσκολα θα ξεγελαστούν πάλι οι πολίτες.
