Την προηγούμενη Δευτέρα ο Σωκράτης Φάμελλος συμπλήρωσε έναν χρόνο από την εκλογή του στη θέση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ. Την ημέρα αυτή διάλεξε και ο Αλέξης Τσίπρας για να κυκλοφορήσει το μυθιστόρημα της «Ιθάκης», με το οποίο επιχειρεί να ξεπλύνει τον ρόλο του στην πορεία της χώρας προς το χείλος του γκρεμού, εκθέτοντας συνολικά το κόμμα που ο ίδιος δημιούργησε.
Μπορεί να μην υπάρχει κάποια αιχμή προσωπικά για τον Σωκράτη Φάμελλο –αν και ο νυν πρόεδρος ήταν στο επιχειρησιακό κέντρο της Πυροσβεστικής το μοιραίο βράδυ της τραγωδίας στο Μάτι, δηλαδή εξ αυτών που… πάγωσαν και δεν μίλησαν για τους νεκρούς– εν τούτοις ο Αλέξης Τσίπρας εμφανίζει τον ΣΥΡΙΖΑ ως το βαρίδι που τον οδήγησε σε απανωτές και μεγαλειώδεις ήττες σε εκλογικές μάχες.
Εκθέτει στελέχη με τα οποία ο νυν πρόεδρος του κόμματος συμπορεύθηκε και συμπορεύεται, αλλά και στελέχη με τα οποία εμφανίζεται να επιδιώκει συμμαχίες πολιτικές μπροστά στο ενδεχόμενο να μην είναι ο ΣΥΡΙΖΑ στην επόμενη Βουλή.
Όπως και στην ανακοίνωση της παραίτησής του από τη θέση του βουλευτή Πειραιά, έτσι και στο βιβλίο ο Αλέξης Τσίπρας περνά τον ΣΥΡΙΖΑ γενεές δεκατέσσερις. Όσοι τον ακολούθησαν ήταν είτε άχρηστοι είτε επικίνδυνοι. Γι’ αυτό άλλωστε επέλεξε να φύγει και να δημιουργήσει, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, ένα νέο κόμμα μακριά από την τοξική, όπως την περιγράφει, Κουμουνδούρου.
Κι όμως ο Σωκράτης Φάμελλος, ο εκλεγμένος πρόεδρος –μετά την απομάκρυνση του Στέφανου Κασσελάκη που τους φόρτωσε ο Αλέξης Τσίπρας– δεν έχει βγει να πει κουβέντα. Να υπερασπιστεί το κόμμα ως σύνολο έστω. Παρακολουθεί όσα λέγονται και όσα γράφονται, μιλώντας μόνο για συνεργασίες και κοινούς δρόμους– αν και ο πρώην πρόεδρος δείχνει να επιλέγει τη θάλασσα.
Είναι μαθηματικά βέβαιο ότι αν ο Αλέξης Τσίπρας κάνει κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ θα ρίξει αυλαία στα χέρια του τελευταίου θιασάρχη, δηλαδή του Φάμελλου. Ακόμη και αν μείνει η σφραγίδα και δεχθεί ο πρώην πρωθυπουργός μια τέτοιου είδους συνιστώσα, η Κουμουνδούρου… κλείνει.
