Ο ΣΥΡΙΖΑ από χθες μπήκε –σαν αδειανό πουκάμισο– στην «εποχή» Κασσελάκη, κορυβαντιούν οι οπαδοί του. Δεν χάθηκε ο πόλεμος, διατείνονται οι υποστηρικτές της Έφης Αχτσιόγλου. Δεν γνωρίζουμε τι θα γίνει την επόμενη Κυριακή στην αρένα του ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο μπορούμε να κάνουμε ευάριθμες διαπιστώσεις για τις εσωκομματικές εκλογές.
Πρώτον, πανηγυρίζουν στον ΣΥΡΙΖΑ για τη συμμετοχή του κόσμου. Καλά κάνουν, αλλά αυτό –κατά τη γνώμη μας– πιο πολύ μοιάζει με ενέσεις τόνωσης του καταβαραθρωμένου ηθικού των μελών της Κουμουνδούρου, παρά με «πολιτικό σεισμό», όπως έσπευσαν να πουν κάποια φιλοσυριζαϊκά μέσα ενημέρωσης.
Το δεύτερο στοιχείο, που αξίζει έρευνας και προβληματισμού στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, είναι πώς κατάφερε ένας πολιτικός κομήτης, κάτοικος Αμερικής, πρώην υπάλληλος της Goldman Sachs και υποψήφιος πρόεδρος –που για την Υγεία επί παραδείγματι λέει στους εργαζόμενους του Ευαγγελισμού πως αν εκλεγεί θα περάσει μία βδομάδα μαζί τους για να βρουν λύση στα προβλήματα του ΕΣΥ– να πάρει προβάδισμα στην εσωκομματική κούρσα.
Επίσης, πώς η Εφη Αχτσιόγλου δεν κατάλαβε εγκαίρως ότι ο Κασσελάκης, εκτός από τις «θολές λύσεις» που λανσάρει αποκλειστικά στο FB και στο Instagram, είναι ένας «μικρός» Τσίπρας: σε λαϊκισμό, τοξικό λόγο και απουσία πολιτικών θέσεων. Πώς δεν κατάλαβε ότι μιλώντας (τις περισσότερες φορές) σαν... στέλεχος του Ποταμιού (χωρίς γωνίες, χωρίς μαχητικό λόγο και καθαρό μήνυμα) θα έχει και ανάλογη τύχη.
Ενδεχομένως μπορεί να γυρίσει το παιχνίδι και να κόψει εκείνη πρώτη το νήμα της κούρσας. Δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο.
Τα υπόλοιπα επί της οθόνης την προσεχή Κυριακή...
