Η τράπουλα ανακατεύτηκε, τα χαρτιά μοιράστηκαν και ξεκίνησε το παιχνίδι μεταξύ των τριών διεκδικητών κι ενός κούκου για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Η Έφη Αχτσιόγλου έδειξε τα χαρτιά της, ακολούθησε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος και ο Νίκος Παπάς και αναμένεται ο «κούκος» Παύλος Πολάκης για να αρχίσουν οι μπλόφες και τα χτυπήματα – μέχρι τη στιγμή που θα δώσουν όλοι τα… «ρέστα» τους.
Εκ πρώτης θα μπορούσε κανείς να διακρίνει πίσω από τις προθέσεις και τις εξαγγελίες της μιας και ενός εκάστου των άλλων υποψηφίων ότι όλοι πασχίζουν να προσαρμόσουν την τακτική τους αντιγράφοντας τον Αλέξη Τσίπρα. Μπορεί να το επιχειρούν διακριτικά, αλλά δύσκολα καταφέρνουν να το κρύψουν. Διότι, με εξαίρεση τον Ευκλείδη Τσακαλώτο που είχε διανύσει τη δική του πορεία προτού συναντήσει στην κάτω πλατεία το… «ηθικό πλεονέκτημα», όλοι οι υπόλοιποι είναι «απόφοιτοι» της σχολής Τσίπρα.
Με το τυπικό τελετουργικό που ακολουθείται σ’ αυτές τις περιπτώσεις, το οποίο παρουσιάζουν ως «δημοκρατικές» διαδικασίες προκειμένου τα κόμματα της Αριστεράς να κρύψουν τις αντιδημοκρατικές συνήθειές τους, στον ΣΥΡΙΖΑ οι διεκδικητές παίζουν χωρίς τράπουλα για να κατακτήσουν κάτι που δεν υπάρχει. Γιατί αυτό που στον δικό τους μικρόκοσμο είναι γνωστό, αλλά κανείς από τους υποψήφιους δεν επιθυμεί να μαθευτεί, είναι ότι ο αποχωρώντας ο Αλέξης Τσίπρας πήρε μαζί του και την τράπουλα!
Συνεπώς αυτό που φαίνεται είναι αυτό που δεν βλέπουμε: ότι δεν υπάρχει ΣΥΡΙΖΑ! Πρόκειται για ένα εικονικό κόμμα με εικονικούς υποψηφίους που πρωταγωνιστούν σε μια αριστοφανική κωμωδία που έχει μπουφονικές προεκτάσεις. Γιατί όλοι κι όλοι οι κούκοι είναι τρεις: «Κόκκυγες τρεις» (Αχαρνής 598) που διεκδικούν ένα κόμμα που ξεκίνησε ως κωμωδία, εξελίχθηκε σε παρωδία και καταλήγει μπουρλέσκ!