πασόκος (ο) 1. Στέλεχος ή απλός υποστηρικτής και ψηφοφόρος του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος, «να τον προσέχεις και να μη βασίζεσαι πολύ στα λόγια του γιατί ο άνθρωπος είναι πασόκος», 2. αυτός που υιοθετεί συμπεριφορές που ταιριάζουν σε μεγαλύτερη ηλικία, μικρομέγαλος, «ο Νικόλας ήταν τόσο πασόκος που στα 12 φορούσε γραβάτα και άνοιγε κουβέντες για το χρηματιστήριο», 3. αυτός που πανηγυρίζει δυσανάλογα της επιτυχίας του, «μόνο ένας πασόκος σαν εσένα θα πανηγύριζε τη μείωση του σκορ σε 5-1».
Βρισκόμαστε στην τρίτη ημέρα μετά τις εκλογές και τα πανηγύρια των στελεχών του ΠΑΣΟΚ δεν λένε να κοπάσουν. Σε όποιο κανάλι κι αν βρεθούν καμαρώνουν σαν γυφτ... ζητώ συγγνώμη... σαν σκερπάνια των Ρομά και μιλούν λες και έχουν ήδη μοιράσει τα υπουργεία. Κι όλο αυτό επειδή ο ένας αριστεροαντιμητσοτακικός συνασπισμός 64.000 ανθρώπων ενώθηκε και εκμεταλλευόμενος την αποχή ψήφισε για δήμαρχο έναν κύριο που στις πρώτες εκλογές, εκεί που μετριέται η πραγματική δύναμη του καθενός, είχε κερδίσει την προτίμηση λίγων περισσότερων από όσους χωράει το κλειστό του ΟΑΚΑ. Παρ’ όλα αυτά, οι υπερβολικοί πανηγυρισμοί των στελεχών του ΠΑΣΟΚ δεν πρέπει να μας παραξενεύουν, καθώς είναι αντίστοιχοι του κόμματός τους. Για να καταλάβετε τι εννοώ, θυμηθείτε (ή ζητήστε να σας θυμίσουν) τους πανηγυρισμούς όταν η Ελλάδα είχε καταφέρει να πάρει ισοπαλία 0-0 από την Αγγλία στο Γουέμπλεϊ στα προκριματικά του Euro του ’84. Οι πανηγυρισμοί ήταν αντάξιοι κατάκτησης Mουντιάλ, παρότι η ομάδα μας δεν έφτασε ποτέ ούτε στην τελική φάση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Βλέπετε, οι πανηγυρισμοί δεν εξαρτώνται τόσο από το μέγεθος της επιτυχίας όσο από το μέγεθος αυτού που πανηγυρίζει.
Ευγένειες
«Γνωστός στις Αρχές» ήταν και ο τζιχαντιστής δολοφόνος που σκότωσε δύο Σουηδούς τουρίστες στο Βέλγιο, ο οποίος ήταν ήδη καταδικασμένος στην πατρίδα του, την Τυνησία. Δηλαδή οι Αρχές του Βελγίου ήξεραν ότι είχαν να κάνουν με έναν επικίνδυνο άνθρωπο, αλλά είχαν την ευγένεια να τον αφήσουν να κάνει τα εγκληματικά του όνειρα πραγματικότητα.
Ανενόχλητος ακόμα και χωρίς άσυλο
Ο Τυνήσιος είχε κάνει αίτηση ασύλου, η οποία είχε απορριφθεί, με αποτέλεσμα... κανένα απολύτως. Ούτε απέλαση ούτε περιορισμός ούτε τίποτα. Ο δολοφόνος συνέχισε να κινείται ανενόχλητος (και να ονειρεύεται αίμα), με μοναδική διαφορά το ότι πια ο χαρακτηρισμός του δεν ήταν αυτός του «αιτούντος άσυλο» αλλά αυτός του «παράτυπου μετανάστη». Πολιτική ασφάλειας, όχι αστεία.
Δολοφονίες
Σε κάθε περίπτωση, νομίζω πως είναι απαραίτητο να συνειδητοποιήσουμε όλοι ότι και το προχθεσινό δολοφονικό τρομοκρατικό χτύπημα δεν ήταν μια επίθεση στο Βέλγιο, ούτε μια επίθεση στην Ευρώπη, με τον ίδιο τρόπο που οι φρικαλεότητες της Χαμάς δεν είναι επίθεση στο Ισραήλ. Ολα είναι κομμάτια της συνεχούς επίθεσης στον ελεύθερο κόσμο.
