Προϊόντος του χρόνου αποδεικνύεται περιτράνως πως τίποτα δεν συγκινεί περισσότερο τα πλήθη από την εικόνα και μάλιστα από το μήλο του Αδάμ και κάτω. Ο Στέφανος Κασσελάκης είναι η απτή απόδειξη: πάει από δω, πάει από κει, πετιέται παραπέρα, ξεπετάχτηκε από το πουθενά, ανακατεύει με την ίδια ευκολία ομελέτες με ασπράδια, δημητριακά με χυμούς, λάσπες, πλημμύρες, αγροτικά, εργατικά, εθνικά – όλα με τους σωστούς κοιλιακούς, δικεφάλους, τρικεφάλους, μαλλί, γυαλί και παντελόνι Λι.
Η χθεσινή τοποθέτησή του για τα Κατεχόμενα σε ώρα και μέρα που ήταν πολύ κουρασμένος και ενδεχομένως δεν είχε προλάβει να πιει το μπούστερ ή το είχε πιει, αλλά δεν είχε φτάσει μέχρι το κέντρο λόγου, με αποτέλεσμα να ψάχνει αλλά να μη βρίσκει τις σωστές λέξεις, είναι κάτι που πρέπει να απασχολήσει τον ίδιο ή τον προπονητή του – τους ψηφοφόρους του νομίζω ουδόλως τους ενδιαφέρει.
Το λέω αυτό διότι και τον Αλέξη Τσίπρα με τα ίδια κριτήρια τον έκαναν αρχηγό και μετέπειτα πρωθυπουργό – ουδείς ενοχλήθηκε με τις λεκτικές αστοχίες, τις νοηματικές ακροβασίες, τα άλματα λογικής και τον αχταρμά αριθμών, νησιών, πρωτευουσών. Έτσι θα συμβεί και με τον Στέφανο, ο οποίος ξεριζώθηκε –σου λέει– δεκατεσσάρων ετών, πήγε στην Αμερική, τώρα γύρισε και του χρειάζονται δύο μήνες για να μάθει πώς λέγονται τα Κατεχόμενα.
Εντάξει, μωρέ Στέφανε, νέος είσαι, θα μάθεις, μην αγχώνεσαι – και προπάντων, μην κουράζεσαι να γυρνάς αχάραγα βιντεάκια επανόρθωσης γιατί τα κάνεις χειρότερα. Με το στιλάκι α λα θεία από το Σικάγο «πώς το λέτε εσείς εδώ, γιατί δεν θυμάμαι πώς το λέμε εμείς εκεί» κερδίζεις κατά κράτος τον Μητσοτάκη, που είναι και το παιδικό σου όνειρο.
Και όποιος δεν κατάλαβε χθες τι σημαίνει η φράση «το κρατίδιο, το βορ, αυτό το, βρ, γκρ, το, τα, αυτό, το δικό τους, τέλος πάντων», ας κάνει υπομονή κάνα δυο μήνες, τα παίρνει εύκολα. Και στην τελική μπορεί να μας τα λέει στα αγγλικά. Στέφανε, έλα με φόρα και συμφωνώ απολύτως με αυτό που είπες ότι δεν χρειάζεται να μπεις ως βουλευτής στη Βουλή διότι ο στόχος σου είναι να βγάλεις τους βουλευτές σου έξω στην κοινωνία. Παρεξηγημένη έννοια είναι και το Κοινοβούλιο, μη νομίζεις…
