Σε μια τοποθέτηση ενδεικτική του τρόπου σκέψης του πολιτικού χώρου όπου βρίσκεται προχώρησε η υποψήφια βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και δημοτική σύμβουλος της Θεσσαλονίκης Ρία Καλφακάκου, σχετικά με την υπόθεση φυλάκισης του Φρέντι Μπελέρη. Mot-à-mot η κ. Καλφακάκου δήλωσε ότι «δεν χρειάζονται οι υπόλοιπες εθνικιστικές σάλτσες. Φυσικά και υπάρχει ελληνική μειονότητα, αλλά είναι Αλβανοί υπήκοοι. Συνεπώς ως τέτοιους τους αντιμετωπίζουμε με έναν μεγαλύτερο βαθμό συμπαράστασης για τους ανθρώπους που έχουν ελληνική υπηκοότητα. Μέχρι εκεί. Οχι περισσότερος εθνικισμός». Μάλιστα, για να ολοκληρωθεί η μεγαλειώδης αυτή τοποθέτηση αναρωτήθηκε τι θα γινόταν «αν έβγαζε η Τουρκία ένα αντίστοιχο ερώτημα, θα λέγαμε όλοι τι δουλειά έχει η Τουρκία με τους Πομάκους» και κατέληξε ότι «ως Αλβανός υπήκοος αδικήθηκε. Οχι ως εκπρόσωπος των Ελλήνων της περιοχής. Δεν θα έβγαινε δήμαρχος των Ελλήνων, θα έβγαινε δήμαρχος όλων των Αλβανών υπηκόων εκεί». Κάπου εκεί ντράπηκε και η ντροπή.

Ζητείται… ληστής τραπεζών

Σε φόρμα της ηλεκτρονικής πλατφόρμας του κόμματος «Πλεύση Ελευθερίας» της Ζωής Κωνσταντοπούλου, στην οποία όποιος θέλει να «συστηθεί» μπορεί να υποβάλει τα στοιχεία του, ζητείται να αναφερθεί στις «επαγγελματικές και προσωπικές δεξιότητες που μπορεί να είναι χρήσιμες στο κίνημα». Μεταξύ των επιλογών (όπως για παράδειγμα χειριστής- τεχνικός Η/Υ, μάγειρας, μάστορας, οδηγός, μηχανικός κ.λπ.), φιγουράρει και η επιλογή «ληστής τραπεζών». Το θέμα έγινε viral στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης –καθώς αυτός ήταν και ο σκοπός που έξυπνα «εμφιλοχώρησε» στη λίστα– και η Ζωή Κωνσταντοπούλου δήλωσε ότι «η χιουμοριστική επιλογή υπάρχει χρόνια στο site μας για να γίνει γνωστή η σελίδα της Πλεύσης Ελευθερίας! Σήμερα έπιασε τόπο!».

Υπερδύναμη στον τουρισμό

Παρακολούθησα με έντονο ενδιαφέρον -και μάλιστα διά ζώσης- την Ετήσια Γενική Συνέλευση του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων, του γνωστού μας ΣΕΤΕ, με θέμα τον Απολογισμό του 2022 και τον Προγραμματισμό Δράσεων για το 2023 και έχω να πω ότι εντυπωσιάστηκα από τα στοιχεία και τα δεδομένα που παρουσιάστηκαν. Οπως δήλωσε ο πρόεδρος του Συνδέσμου, Γιάννης Ρέτσος, η Ελλάδα αποτελεί «την 5η ισχυρότερη τουριστική δύναμη παγκοσμίως. Αυτή είναι μια μεγάλη επιτυχία για ένα κράτος 10 εκατομμυρίων κατοίκων. Αποψή μου είναι πως πρέπει πάντα στόχος μας να είναι η διατήρησή μας στην ελίτ του παγκόσμιου τουρισμού. Αυτό δεν είναι μόνο μια επιτυχία. Είναι ταυτόχρονα μια μεγάλη ευθύνη».


In Memoriam Θόδωρου Πάγκαλου

Δεν μπορώ να αποτιμήσω το εάν Θεόδωρος Πάγκαλος ήταν αυτό που λέμε «πολιτικό κεφάλαιο» για τη σύγχρονη πολιτική Ιστορία του τόπου, αλλά σίγουρα ήταν ένα μετρήσιμο και αξιολογήσιμο πολιτικό μέγεθος. Πληθωρική παρουσία στα κοινά, εύστροφος και εξαιρετικά ευρυμαθής, ο Θεόδωρος Πάγκαλος άφησε σίγουρα το στίγμα του στη διακυβέρνηση της χώρας. Το 1981 εκλέχθηκε για πρώτη φορά βουλευτής με το ΠΑΣΟΚ, ιδιότητα την οποία κατείχε αδιάλειπτα μέχρι το 2012. Εκτοτε χρημάτισε σε διάφορες υπουργικές θέσεις, καθώς και σε όργανα και θεσμούς της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Στις 6 Οκτωβρίου 2009 ορκίστηκε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και άσκησε τα καθήκοντά του μέχρι τον Μάιο του 2012, σε μια ταραχώδη για τη χώρα περίοδο, η οποία στιγματίστηκε από την προσφυγή στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την έλευση των Μνημονίων και την επιβολή μέτρων λιτότητας.

Από την πλούσια συνεισφορά του στον δημόσιο διάλογο, θυμάμαι έντονα μια συνέντευξη που έδωσε στην εκπομπή «Νέοι Φάκελοι» στις 23.10.2012, όπου είχε εκτενώς αναφερθεί την αποχώρησή του από την ενεργό πολιτική δράση. Σε ερώτηση του Αλέξη Παπαχελά για το κατά πόσον ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το «νέο ΠΑΣΟΚ», ο Θεόδωρος Πάγκαλος είχε απαντήσει: «Οχι, όχι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κατ’ εξοχήν συντηρητικό κόμμα. Δεν έχει καμία σχέση με τη δημοκρατική παράταξη. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αυταρχικό κόμμα, μεταχειρίζεται ως μέθοδο τον τραμπουκισμό και τη συκοφαντία. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι έκτρωμα της πολιτικής ζωής, πιστεύω, και, για μένα, ορισμένες εκδηλώσεις του είναι παραπλήσιες των εκδηλώσεων της Χρυσής Αυγής. Δεν πιστεύω ότι υπάρχουν δεξιοί τρομοκράτες οι οποίοι είναι καταδικαστέοι και αριστεροί τρομοκράτες οι οποίοι είναι επαναστάτες και επαινετέοι. Δεν το πιστεύω αυτό. Οι τρομοκράτες είναι όλοι τρομοκράτες και οι τραμπούκοι είναι όλοι τραμπούκοι. Και δεν έχει καταδικάσει ούτε μία φορά ο κ. Τσίπρας τους τραμπουκισμούς των στελεχών και των μελών τους που έχουν διαμορφώσει μέσα στο οποίο “άνθισε” η Χρυσή Αυγή. Ο Τσίπρας είναι ο κηπουρός του θερμοκηπίου εις το οποίο άνθισε η Χρυσή Αυγή».