Νεύρα, πολλά νεύρα στην Κουμουνδούρου. Στο δεύτερο μόλις στάδιο του «πένθους», αυτό του θυμού, οδεύουν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Απομένουν τρία ακόμη για να φτάσουν στην αποδοχή, αν και το πρώτο αυτό της άρνησης (της μη αποδοχής τους από τους πολίτες) παραμένει ενεργό.
Οι παρουσίες των στελεχών στα πάνελ, χαρακτηριστικό το παράδειγμα της Πόπης Τσαπανίδου (που προσπαθούσε να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα για το θέμα της Ροδόπης, τις θέσεις του Οζγκιούρ και τις τοποθετήσεις Φίλη μιλώντας στον ΑΝΤ1), έρχονται να επιβεβαιώσουν την κατάσταση στον ΣΥΡΙΖΑ.
Έξαλλη η Πόπη Τσαπανίδου, φώναζε για το θέμα του μουσουλμάνου υποψήφιου του ΣΥΡΙΖΑ που πρώτευσε στη Ροδόπη με τις αποκαλύψεις για τη στήριξή του από το τουρκικό προξενείο να έχουν γίνει από τοπικά στελέχη του κόμματός της. Και, έχοντας αφήσει το ειρωνικό και μειλίχιο ύφος, κατηγορούσε τη ΝΔ και τον Κυριάκο Μητσοτάκη για… επικίνδυνη πολιτική στα εθνικά θέματα.
Δεν είναι η μόνη. Και ο Αλέξης Τσίπρας έχει πολλά νεύρα. Το βγάζει στις ομιλίες του και στις συνεντεύξεις που παραχωρεί. Και δεν είναι αυτό που κάποιοι θεωρούν πως αποτελεί ένα είδος έκφρασης μια σκληρής αντιπολιτευτικής τακτικής. Είναι απλά θυμός.
Είναι ίσως το μεταίχμιο μεταξύ της πρώτης φάσης του… πένθους, της άρνησης και του θυμού. Των φάσεων που ο Θανάσης Καρτερός είχε περιγράψει σε άρθρο του. «Άρνηση, θυμός, διαπραγμάτευση, κατάθλιψη, αποδοχή» έγραψε μετά τη συντριπτική ήττα προσθέτοντας ότι «τα πέντε στάδια του πένθους είναι γνωστά. Πενθούμε λοιπόν αυτές τις μέρες. Άλλοι βρίσκονται ακόμα στην άρνηση - δεν μπορεί να έγινε αυτό. Άλλοι πέρασαν κιόλας στον θυμό - τα βάζουν με όσους πήγαν μαζικά στη Ν.Δ».
Και ίσως αυτό να περιγράφει την κατάσταση που βιώνουν στην Κουμουνδούρου από την ηγεσία μέχρι το τελευταίο στέλεχος δείχνοντας ότι για να φτάσουν σε αυτό της αποδοχής και στη συνέχεια της διαχείρισης της επόμενης ημέρας θα περάσει αρκετά μεγάλο διάστημα.
Διάστημα που θα εξαρτηθεί και από το πότε θα ξεκινήσει η αναγνώριση ενός δεδομένου. Ότι οι πολίτες καταψήφισαν τον λαϊκισμό, τα ψέματα και την προσπάθεια να επιβληθεί στην πολιτική σκηνή ένα πολωτικό και ακραία διχαστικό κλίμα.
