Κανείς στον ΣΥΡΙΖΑ δεν κατάλαβε τι ακριβώς έγινε την προηγούμενη Κυριακή. Το επιβεβαιώνει ο εκ των συμβούλων και... καθοδηγητής του Αλέξη Τσίπρα - άρα και βασικός «ένοχος» της στρατηγικής συντριβής- Θανάσης Καρτερός ο οποίος δηλώνει ότι δεν αποδέχεται την ήττα και επαναλαμβάνει όλη την τοξική ρητορική που οδήγησε το κόμμα του σε μια εκλογική πανωλεθρία, πρωτοφανή για τα μεταπολιτευτικά δεδομένα ως προς το δίπολο της εξουσίας.
Στο άρθρο του στην Αυγή, αναπαράγει τα περί «ηγεμονίας» Μητσοτάκη (γνωστό το μένος του κατά του πρωθυπουργού) και όλα όσα επικαλείται το τοξικό εκείνο κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ που διαπρέπει στο διαδίκτυο που διακινεί την αντιπολιτευτική λογική που οι πολίτες καταψήφισαν με τον πλέον εκκωφαντικό τρόπο στις εκλογές της 21ης Μαΐου.
Αυτό που προκαλεί ακόμη περισσότερο εντύπωση είναι ότι κατηγορεί τον Κυριάκο Μητσοτάκη πως δεν αφήνει τον ΣΥΡΙΖΑ να… πενθήσει και πάει σε εκλογές μέσα σε ένα μήνα, παραβλέποντας ότι αυτή μέχρι και τη σύσκεψη το μεσημέρι της Τετάρτης στο Προεδρικό Μέγαρο, ακολουθούνται οι προβλέψεις του Συντάγματος.
Η θλίψη το πένθος ο θυμός και όλα τα στάδια της κατάθλιψης αφορούν την ήττα του ΣΥΡΙΖΑ. Το να υποστηρίζει όμως κάποιος και αυτό να αναπαράγεται και από στελέχη του κόμματος ότι «το αφύσικο είναι ότι δεν μας αφήνει ο Μητσοτάκης ούτε να πενθήσουμε στα σαράντα. Πάει για εκλογές σε έναν μήνα, να τελειώσει τη δουλειά. Να κερδίσει όχι αυτοδυναμία, αλλά παντοδυναμία. Ηγεμονία. Να ξεμπερδεύει με τα εμπόδια και να «μεταρρυθμίσει» τη δημόσια Υγεία, τη δημόσια Παιδεία, τις δημόσιες υποδομές. Ό,τι φέρει μπροστά το επίθετο «δημόσιο» είναι ήδη επικηρυγμένο - ακόμα και η Δημοκρατία, όπως έδειξε η πράξη του Predator» καθώς και πως «να το κάνει μάλιστα χωρίς τις ντροπές και τα ήξεις αφήξεις της πρώτης του τετραετίας, που θύμωναν τον Τζήμερο. Με τις ευλογίες των υπηκόων και τη βούλα των αρχόντων» προκαλεί εύλογα ερωτήματα.
Αν και επί της ουσίας ο Θανάσης Καρτερός μέσω του άρθρου βάζει μέσα τα πάντα όλα, όσα ήδη κοινοποιούνται στο διαδίκτυο και όσα αμάσητα θα αναπαραχθούν μέχρι τις εκλογές με επιστέγασμα το ότι ο Μητσοτάκης θέλει «να προσφέρει, όπως κάποιοι πολιτικοί του πρόγονοι, το κεφάλι του Τσίπρα στους μεγάλους μάγιστρους». Ότι δηλαδή ο Τσίπρας θα γίνει θυσία στην Ελίτ σε μια δήθεν αντίσταση της Αριστεράς στην… ολιγαρχία.
Και όλα αυτά την ώρα που ο Αλέξης Τσίπρας ζητούσε τις εκλογές. Προκαλούσε και κατηγορούσε για δειλία τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Δήλωνε εκφραστής της βούλησης του λαού (του ίδιου που τώρα θεωρεί την ψήφο του απειλή για τη Δημοκρατίας).
Και όλα αυτή τη στιγμή που ο ίδιος δηλώνει και καλεί και τους οπαδούς του ΣΥΡΙΖΑ να το πράξουν για να ξεπεράσουν το… πένθος, ότι δεν αποδέχεται την ήττα!
Το γάρ πολύ της (κατά)θλίψεως γεννά….
Το άρθρο του Θανάση Καρτερού:
"Όμως εγώ δεν παραδέχτηκα την ήττα…"
«Αρνηση, θυμός, διαπραγμάτευση, κατάθλιψη, αποδοχή. Τα πέντε στάδια του πένθους είναι γνωστά. Πενθούμε λοιπόν αυτές τις μέρες. Άλλοι βρίσκονται ακόμα στην άρνηση - δεν μπορεί να έγινε αυτό. Άλλοι πέρασαν κιόλας στον θυμό - τα βάζουν με όσους πήγαν μαζικά στη Ν.Δ. Μερικοί πρόλαβαν κιόλας να μπουν στον αριστερό θυμό - αυτοί ξέρουν τι και ποιοι ευθύνονται και απαιτούν ατιμωτικές καρατομήσεις. Και από κατάθλιψη, πλημμυρίσαμε από τα υπόγεια μέχρι τα ρετιρέ. Κάποιος μάλιστα πρόλαβε να γράψει ότι αφού ο Τσίπρας δεν μπορεί να σταθεί, δεν έχει κανέναν λόγο να μείνει κι αυτός. Το γαρ πολύ της κατάθλιψης…
Ολα φυσιολογικά. Το αφύσικο είναι ότι δεν μας αφήνει ο Μητσοτάκης ούτε να πενθήσουμε στα σαράντα. Πάει για εκλογές σε έναν μήνα, να τελειώσει τη δουλειά. Να κερδίσει όχι αυτοδυναμία, αλλά παντοδυναμία. Ηγεμονία. Να ξεμπερδεύει με τα εμπόδια και να «μεταρρυθμίσει» τη δημόσια Υγεία, τη δημόσια Παιδεία, τις δημόσιες υποδομές. Ό,τι φέρει μπροστά το επίθετο «δημόσιο» είναι ήδη επικηρυγμένο - ακόμα και η Δημοκρατία, όπως έδειξε η πράξη του Predator. Να το κάνει μάλιστα χωρίς τις ντροπές και τα ήξεις αφήξεις της πρώτης του τετραετίας, που θύμωναν τον Τζήμερο. Με τις ευλογίες των υπηκόων και τη βούλα των αρχόντων.
ADVERTISEMENT
Να τελειώσει και τον ΣΥΡΙΖΑ τώρα που υποθέτει ότι τον έχει στο χέρι. Ζαλισμένο, καταπτοημένο, εν μέσω πένθους. Να προσφέρει, όπως κάποιοι πολιτικοί του πρόγονοι, το κεφάλι του Τσίπρα στους μεγάλους μάγιστρους. Και να στήσει έτσι τις σκαλωσιές για έναν πολιτισμένο και βολικό δικομματισμό. Η Δεξιά και ένα εξημερωμένο ΠΑΣΟΚ. Να αποκατασταθούν η τάξις και η ασφάλεια, να εγκατασταθεί η ομαλή ροή των πραγμάτων και να επανέλθουν οι ενοχλητικοί στο περιθώριο, όπου και ανήκουν. Κυβέρνηση Μητσοτάκη, αξιωματική αντιπολίτευση Ανδρουλάκη, «όλοι μας και μόνοι τους» Κουτσούμπα και κηραλοιφές Βελόπουλου.
Ανατριχιάσατε; Αν ναι, τελειώνετε με το πένθος. Διατρέξτε γρήγορα όλα του τα στάδια κι αφήστε κάποια για μετά τις 25 Ιουνίου. Αντλήστε δύναμη από κάποιους που έμαθαν και μας έμαθαν να κάνουμε το πένθος πείσμα. Όπως ο Μανόλης Αναγνωστάκης:
…όμως εγώ δεν παραδέχτηκα την ήττα
έβλεπα τώρα πόσα κρυμμένα τιμαλφή έπρεπε να σώσω
πόσες φωλιές νερού να συντηρήσω μέσα στις φλόγες..
