Κούρασε η… οργή Τσίπρα – ΣΥΡΙΖΑ: στρατηγική ήττα του λαϊκισμού
Η εκλογική ήττα της Κυριακής δεν ήταν απλά συντριπτική για τον ΣΥΡΙΖΑ. Ήταν κυρίως ήττα στρατηγική με τους πολίτες να στέλνουν ένα σαφές μήνυμα ότι η τοξικότητα και ο ακραίος λαϊκισμός δεν έχουν χώρο στην Ελλάδα του αύριο. Μόνο που η Κουμουνδούρου και ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχουν κάτι άλλο να πουν και στην προεκλογική περίοδο που θα ακολουθήσει.
Τα στοιχεία της έρευνας της εταιρείας Κάπα Research, της πρώτης που έγινε μετά τις εκλογές, (πέραν των προθέσεων ψήφου που λογικό και αναμενόμενο είναι να παραμένουν σε ανάλογα επίπεδα) δείχνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας έχουν κουράσει.
Δείχνουν επίσης ότι η συντριβή της Κυριακής δεν ήταν απλά μια ήττα σε μια εκλογική μάχη, αλλά μια στρατηγική ήττα σε επίπεδο πολιτικής, αν μπορεί να χαρακτηριστεί έτσι ο λαϊκισμός, η τοξικότητα και η δολοφονία χαρακτήρων αντιπάλων και όσων εξέφραζαν διαφορετική άποψη.
Το «ή αυτοί ή εμείς» τελείωσε το βράδυ της 21ης Μαΐου. Πρέπει να επικυρωθεί στις εκλογές που πιθανότητα θα διεξαχθούν στις 25 Ιουνίου αφού, όπως προκύπτει από τις δηλώσεις Τσίπρα, η τακτική του ΣΥΡΙΖΑ θα κινηθεί σε ύφος ανάλογο με αυτή της προηγούμενης περιόδου.
Από την έρευνα της Κάπα Research προκύπτουν δύο θέματα:
Ο ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εκλογές πρέπει να υποχωρήσει και άλλο ως προς τα ποσοστά του.
Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να αντικαταστήσει το ΣΥΡΙΖΑ στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Τα παραπάνω μάλιστα τα δηλώνει το 52% των ερωτηθέντων. Όπως και ένα ποσοστό της τάξεως του 9% που δηλώνει πως ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ μόλις πριν από δύο ημέρες.
Η ουσία είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένας σχηματισμός που γεννήθηκε μέσα από την οργή των πολιτών το 2012. Όταν από το 4,6% που είχε λάβει ως ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ έφτασε στο 16,78% στις πρώτες εκλογές του Μαΐου και στη συνέχεια στο 26,89% εισπράττοντας την αγανάκτηση που αποτελούσε κυρίαρχο χαρακτηριστικό της περιόδου.
Με άκρατο λαϊκισμό και ακραία ρητορική σε συνδυασμό με υποσχέσεις (το πρόγραμμα Θεσσαλονίκης είναι γνωστό) που ποτέ δεν τήρησε έγινε κυβέρνηση, (έχοντας ως δεκανίκι τους ΑΝΕΛ του Πάνου Καμμένου), το 2015 φέρνοντας όμως ένα τρίτο μνημόνιο, (εκεί που θα έσκιζε τα προηγούμενα).
Ο ΣΥΡΙΖΑ μεσουράνησε μέσα από μια οργή που πλέον δεν υφίσταται. Δεν έχει να προσφέρει το παραμικρό και φαίνεται από τη ρητορική του. Από την πολιτική του ατζέντα, στην οποία ακόμη και σήμερα συνεχίζει να βάζει μια αντιδεξιά και κυρίως αντιμητσοτακική ρητορική κουνώντας το δάχτυλο στους πολίτες αλλά και στην ίδια τη δημοκρατία.
Έχει κουράσει. Και το κοινό του βαίνει διαρκώς μειούμενο. Όπως και αυτό που εξακολουθεί να βλέπει έναν ανύπαρκτο «δεξιό μπαμπούλα».
