Ενώ ο πρόεδρος Στέφανος εμφανίζεται πλέον «προσγειωμένος» και «ταπεινός», του ξεφεύγουν διάφορα, τα οποία αποδεικνύουν ότι απλώς προσποιείται. Οπως για παράδειγμα, η φοβερή ατάκα «ας επικοινωνήσει ο Ανδρουλάκης μαζί μου, το τηλέφωνό μου το ξέρει», την οποία εκστόμισε στην ερώτηση εάν θα συνομιλούσε με το ΠΑΣΟΚ για πιθανή συνεργασία. Για κάποιον περίεργο λόγο ο πρόεδρος Στέφανος θεωρεί ότι βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση έναντι του προέδρου Νίκου. Εχει κάθε δικαίωμα, θα μου πείτε. Και η κ. Κεχαγιά, άλλωστε, δεν θεωρεί «ήττα» το σκάρτο 15%.
Για να πάμε και πιο πίσω, ούτε ο Τσίπρας θεωρούσε ότι το 2019 συνετρίβη από τον Μητσοτάκη. Οταν όλοι γράφαμε για «στρατηγική ήττα με απρόβλεπτες συνέπειες για το κόμμα», κάποιοι το βάφτιζαν ως «ένα μικρό διάλειμμα από την εξουσία». Αλλωστε, το ότι δεν αναγνώρισαν ποτέ την ήττα του 2019 ως ήττα ήταν το πρώτο και κύριο αίτιο που οδήγησε στη σημερινή κατάσταση.
Γυρνώντας στο μετεκλογικό σήμερα, ο πρόεδρος Στέφανος προσγειώθηκε ανώμαλα στο 14,92% και έτσι έχει εναποθέσει τις ελπίδες του στα μαθηματικά. Θεωρεί ότι το άθροισμα ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ μπορεί να είναι η λύση και έτσι να νικήσει τον Μητσοτάκη. Πλανώνται πλάνην οικτράν. Η πολιτική δεν είναι –ούτε κατ’ ελάχιστον– μαθηματικά τρίτης δημοτικού. Αυτό που χρειάζονται στον ΣΥΡΙΖΑ είναι να αναγνωρίσουν επιτέλους ότι πρωτίστως έχουν υποστεί συντριπτική ιδεολογική ήττα. Διαφορετικά, ακόμα και να καλέσει ο πρόεδρος Νίκος, φοβούμαι ότι «όταν το τηλέφωνο χτυπήσει, κανείς δεν θα του απαντήσει», όπως τραγουδούσε η Ελίνα Κωνσταντοπούλου.
