Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, μιλώντας στο κεντρικό δελτίο των ειδήσεων της ΕΡΤ, «έθεσε τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων». Αποτύπωσε τα δεδομένα των εκλογών της 25ηςΙουνίου και τις εξελίξεις αν δεν προκύψει αυτοδύναμη κυβέρνηση, που είναι σαφή και ξεκάθαρα. Μόνο που Αλέξης Τσίπρας και Νίκος Ανδρουλάκης εκτίμησαν πως έχουν μπροστά τους πεδίον δόξης λαμπρόν για λαϊκίστικες κορόνες αντιπολίτευσης.
Τα δεδομένα είναι συγκεκριμένα. Αν δεν προκύψει αυτοδύναμη κυβέρνηση τότε δύο είναι οι δρόμοι που ανοίγονται μπροστά για τη χώρα:
- Νέες εκλογές, λογικά προς τα τέλη Αυγούστου, το ταχύτερο δυνατό για να αποφευχθεί περαιτέρω ακυβερνησία.
- Σχηματισμός κυβέρνησης συνεργασίας, με τον Κυριάκο Μητσοτάκη να ξεκαθαρίζει πως αυτό δεν μπορεί να γίνει ούτε με Βελόπουλο ούτε με το κόμμα Νίκη, αν αυτό μπει στη Βουλή ξεπερνώντας το όριο του 3%.
Ο πρώτος δρόμος είναι συγκεκριμένος. Ο δεύτερος μπορεί να επιτευχθεί με έναν τρόπο και με δεδομένο ότι η ΝΔ θα είναι πρώτο κόμμα. Ο τρόπος αυτός είναι συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ, ο πρόεδρος του οποίου όμως έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν προτίθεται να συζητήσει καν οποιοδήποτε σχετικό ενδεχόμενο.
Την επομένη μάλιστα των εκλογών της 21ης Μαΐου ο Νίκος Ανδρουλάκης παραχώρησε συνέντευξη κατά τη διάρκεια της οποίας δεν έθεσε καν προϋποθέσεις όπως έκανε πριν από αυτές. Ήταν σαφής δηλώνοντας ότι και 147, και 148, ακόμη και 149 βουλευτές να έχει η Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη το ΠΑΣΟΚ δεν θα συμπράξει ποτέ και για κανέναν λόγο σε μια συγκυβέρνηση.
Και επιμένει σε αυτήν τη στάση δηλώνοντας πως στόχος του είναι πλέον να αναδειχθεί το ΠΑΣΟΚ σε αξιωματική αντιπολίτευση. Να αναλάβει τον ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ, τη ρητορική του οποίου πλέον αναπαράγει ο ίδιος και τα στελέχη της Χαριλάου Τρικούπη. Αυτή που οδήγησε τον Αλέξη Τσίπρα και την Κουμουνδούρου να χάσει 11 ποσοστιαίες μονάδες.
Οπότε τι ακριβώς είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης που ενόχλησε; Τίποτα. Αποτύπωσε την πραγματικότητα. Αυτή που ενοχλεί τον ΣΥΡΙΖΑ και μπλοκάρει το ΠΑΣΟΚ, που από κοινού επιχειρούν να πείσουν τους πολίτες πως οι επόμενες εκλογές αφορούν την τύχη του Αλέξη Τσίπρα και του Νίκου Ανδρουλάκη και όχι το ποιος θα κυβερνήσει τη χώρα.
Το πώς δηλαδή θα επιτευχθεί αυτοδυναμία και πώς θα εκλεγεί μια κυβέρνηση για τη χώρα και το μέλλον της. Και πώς αυτή η κυβέρνηση θα αντιμετωπίσει και θα διαχειριστεί τις οικονομικές και γεωπολιτικές εξελίξεις. Η περίπτωση του Έβρου και ο αυξημένος αριθμός ροών μεταναστών που καταγράφεται, χαρακτηριστικό παράδειγμα.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποτύπωσε τα πραγματικά δεδομένα κόντρα στις αυταπάτες του Αλέξη Τσίπα και τον λαϊκισμό του Νίκου Ανδρουλάκη, ο οποίος δείχνει να εκτιμά πως όλα κινούνται γύρω από τον ίδιο και το κόμμα του δίνοντας την εικόνα ενός πολιτικού μικρομεγαλισμού.
Το να κατηγορείται ο Κυριάκος Μητσοτάκης ότι θέτει «εκβιαστικά διλήμματα», ότι εκβιάζει δηλαδή τους πολίτες, αποτελεί μνημείο υποκρισίας και λαϊκισμού. Και επιβεβαιώνει πως ούτε ο Αλέξης Τσίπρας και τα στελέχη κατάλαβαν τι έγινε στις εκλογές της 21ης Μαΐου, αλλά ούτε και ο Νίκος Ανδρουλάκης και η Χαριλάου Τρίκουπη κατανόησαν πως εμφανίζονται να μετρούν τη σκιά τους λες και είναι το… μπόι τους.
