Εχει ειπωθεί πολλές φορές –ειδικά μετά τις εθνικές εκλογές του 2023– η παροιμία «κακό χωριό τα λίγα σπίτια», συνοδευόμενη και από μια άλλη, σύμφωνα με την οποία «η φτώχεια (σ.σ.: η πολιτική στη συγκεκριμένη περίπτωση) φέρνει γκρίνια». Οι δύο αυτές παροιμίες έχουν αναφερθεί πολλάκις με αφορμή την κατάσταση που επικρατεί τόσο στον ΣΥΡΙΖΑ όσο και στο ΠΑΣΟΚ.
Ενδεχομένως να είναι κουραστικό. Είναι όμως μια πραγματικότητα. Μια πολιτική πραγματικότητα. Τα δύο κόμματα, που δηλώνουν κόμματα εξουσίας, βρίσκονται σε διαρκή εσωκομματική περιδίνηση, σε διαρκή ανακύκλωση μιας εσωκομματικής «γκρίνιας» που καθίσταται ανασταλτικός παράγοντας ως προς το ενδιαφέρον των πολιτών.
Χωρίς προτάσεις που να μπορούν να εφαρμοστούν «επί του πεδίου» όπως λένε τελευταία, χωρίς προγραμματικό λόγο ικανό να πείσει πως αποτελούν εναλλακτική λύση και κυρίως χωρίς να υλοποιούν την «εργασία» που τους ανατέθηκε, δηλαδή την άσκηση αντιπολίτευσης στην κυβέρνηση –που σημαίνει έλεγχο και κριτική από κοινού με προτάσεις για λύσεις σε προβλήματα–, τα δύο αυτά κόμματα αναλώνουν τον πολιτικό τους χρόνο σε ομαδοποιήσεις και αναζητήσεις προσώπων που θα μπορέσουν στο μέλλον να αντιμετωπίσουν, και ίσως να κερδίσουν, τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Τα εσωκομματικά προβλήματα που αναδεικνύονται οφείλονται στις ελλείψεις που έχουν. Στην απουσία των παραπάνω χαρακτηριστικών και στην αδυναμία να πείσουν τους πολίτες. Για το λόγο αυτόν έχουν επιλέξει τον λαϊκισμό. Δηλαδή την άσκηση πολιτικής χωρίς κόπο. Καταγγελτικός λόγος, άρνηση για όλα όσα προωθούνται σε επίπεδο μεταρρυθμίσεων και υποσχέσεις, προϊόντα μιας πλειοδοτικής λογικής ως προς τις παροχές από πόρους του κράτους που δεν υφίστανται.
Τα αφηγήματα που φτιάχνονται όμως καταρρίπτονται. Ειδικά αυτά στα οποία στήριξαν την προσπάθεια να πείσουν πως η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη κινείται εκτός κράτος δικαίου. Η υπόθεση των παρακολουθήσεων επίσης έπεσε στο κενό. Η έκθεση της Κομισιόν από τη μια πλευρά και η απόφαση του Αρείου Πάγου από την άλλη αφαίρεσαν τη δυνατότητα στα κόμματα της αντιπολίτευσης να εγείρουν ζήτημα χωρίς να διαθέτουν το παραμικρό στοιχείο. Η επίθεση στην Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και αυτή στην ελληνική Δικαιοσύνη επιβεβαιώνουν την απουσία επιχειρημάτων.
Την ίδια στιγμή, τα χαμηλά ποσοστά, όπως έχουν καταγραφεί σε δύο εκλογικές αναμετρήσεις σε διάστημα ενός χρόνου, αποτελούν την αιτία των εσωκομματικών συγκρούσεων που λαμβάνουν όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις, αν υπολογίσει κανείς πως ούτε η καλοκαιρινή… ραστώνη μείωσε τις εντάσεις στην Κουμουνδούρου και τη Χαριλάου Τρικούπη.
Στον ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε εξέλιξη διαδικασία ξεκαθαρίσματος λογαριασμών, με ορίζοντα το Συνέδριο του Οκτωβρίου. Εναν ορίζοντα τον οποίο ουδείς δύναται να αποκλείσει ότι μπορεί να… μεταφερθεί χρονικά νωρίτερα, αφού ο εμφύλιος που έχει ξεσπάσει μπορεί να έχει καταληκτικό αποτέλεσμα πριν τη διεξαγωγή του Συνεδρίου.
Ο Παύλος Πολάκης παραπέμπει στο Συνέδριο την επίλυση των θεμάτων με τους «συντρόφους» του που τάσσονται υπέρ της διαγραφής του από τα όργανα. Ο Στέφανος Κασσελάκης, που τον διέγραψε, τον στηρίζει και επιτίθεται σε όλους όσοι θεωρεί ότι κινούνται γύρω από το (πολιτικό) άρμα του Αλέξη Τσίπρα, τον οποίο έχει βάλει στο στόχαστρο.
Την ίδια στιγμή, η απέναντι πλευρά δείχνει να προετοιμάζεται για την τελική… μάχη. Ισως αυτή να είναι και η αιτία που πληροφορίες φέρουν τον Στέφανο Κασσελάκη να επιδιώκει το «ξεκαθάρισμα» εντός ΣΥΡΙΖΑ να γίνει πριν το Συνέδριο, ώστε να προλάβει το ενδεχόμενο να οργανωθούν οι εσωκομματικοί αντίπαλοι. Η πιθανότητα μιας νέας διάσπασης στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν μπορεί να αποκλειστεί. Μόνο που αυτή τη φορά, αν συμβεί και αν φύγουν περίπου 6 βουλευτές, θα στοιχίσει ακριβά. Θα στοιχίσει τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης…
Στο ΠΑΣΟΚ τα πράγματα ίσως είναι λίγο καλύτερα. Η απόφαση να πραγματοποιηθούν εσωκομματικές εκλογές τον Οκτώβριο οδήγησε σε παύση των εχθροπραξιών. Τουλάχιστον σε παύση ως προς το ενδεχόμενο μιας ανοιχτής σύγκρουσης που να θυμίζει… ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι τα πράγματα κινούνται σε ομαλή βάση. Οι υποψήφιοι αρχηγοί παραμένουν στις… επάλξεις, αναζητώντας την επαφή με τους ψηφοφόρους του κόμματος σε καθημερινή βάση.
Το ζήτημα αναφορικά με το ΠΑΣΟΚ είναι το πού θα βρεθεί την επόμενη ημέρα. Δηλαδή ποια θα είναι η πολιτική γραμμή που θα χαράξει ο νέος αρχηγός, όποιος και αν είναι. Τα περί σύμπραξης με τον ΣΥΡΙΖΑ βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των συζητήσεων μεταξύ των στελεχών, αν και στη βάση τα περί «συμπορεύσεως» και περί «συγκολλήσεως» δεν δείχνουν να έχουν ιδιαίτερη απήχηση.
Αλλωστε, το ΠΑΣΟΚ δείχνει να πλήρωσε την ταύτιση που επιχείρησε, σε επίπεδο θέσεων με τον ΣΥΡΙΖΑ του Στέφανου Κασσελάκη, όπως και το συνεχές «όχι σε όλα» που έφτασε να έχει εφαρμογή και σε ζητήματα όπως τα μη κρατικά πανεπιστήμια και η επιστολική ψήφος.
Σε κάθε περίπτωση, τα δύο κόμματα, παρουσιάζοντας χαμηλές συσπειρώσεις και ακόμη χαμηλότερη διείσδυση στους ψηφοφόρους, ταλανίζονται από συνεχείς αναταράξεις που οφείλονται και στη φτώχεια θέσεων, αλλά και εναλλακτικών προγραμματικών προτάσεων.
