Πρωτοφανή τα όσα ακούγονται για τη Δικαιοσύνη και το κράτος δικαίου από ένα κόμμα που ως κυβέρνηση έκανε τα αδύνατα δυνατά προκειμένου να ελέγξει τους «αρμούς της εξουσίας», ενώ πρόσφατα, όταν αποκαλύφθηκε ότι οι «προστατευόμενοι μάρτυρες» της Novartis έλαβαν 56.000.000 ευρώ από τις αμερικανικές αρχές, ζητούσε να μην δημοσιοποιηθούν τα στοιχεία τους.
Γράφει ο Αριστείδης Ζορμπάς
Εξάλλου, δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης της κυβέρνησης Τσίπρα, Σταύρος Κοντονής, προχωρούσε σοκαριστικές αποκαλύψεις: «Και ο ΣΥΡΙΖΑ είχε στήσει το δικό του παραδικαστικό με την ύπαρξη ενός παραϋπουργείου Δικαιοσύνης... Είχε εμπλοκή κάποιο παρασύστημα ή κάποια παρακάμερα στο Μαξίμου. Αλλα πράγματα μπορώ να φανταστώ, αλλά εκπλήσσομαι με αυτά που ακούω. Υπήρχε παραϋπουργείο Δικαιοσύνης. Είναι προφανές ότι με αφορμή αυτή την υπόθεση της Novartis, ίσως και νωρίτερα, ότι είχε συγκροτηθεί ένα παραϋπουργείο Δικαιοσύνης και δεν είναι τυχαίο ότι σε αυτή την υπόθεση της Novartis ούτε εγώ τότε ως υπουργός Δικαιοσύνης ούτε ο τότε υπουργός Υγείας κύριος Ξανθός είχαμε κάποια συμμετοχή. Αντίθετα, είχαν οι αναπληρωτές... Δεν γνωρίζω αν αποδόθηκε όντως δικαιοσύνη...».
Ηταν το ίδιο στέλεχος που δήλωνε πρόσφατα ότι οι νέοι Ποινικοί Κώδικες της σημερινής κυβέρνησης «κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση όσον αφορά τα βαριά αδικήματα, τα βαριά κακουργήματα», θυμίζοντας με τον τρόπο του τα όσα ευτράπελα είχαν γίνει με τις αλλαγές επί ΣΥΡΙΖΑ, κάτι που οδήγησε τελικά στην αποχώρησή του από το κόμμα.
Εξίσου αποκαλυπτική ήταν η στάση του κόμματος στη συγχώνευση Attica Bank-Παγκρήτιας και η οποία θύμισε την εποχή που η κυβέρνηση Τσίπρα, κατά παράβαση κάθε έννοιας δεοντολογίας και ορθής πρακτικής και προκειμένου να ελέγξει την Τράπεζα Αττικής, είχε καταφύγει στο κυνήγι του διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος Γιάννη Στουρνάρα, καθώς και συγγενικών του προσώπων.
Τον ίδιο σεβασμό στο κράτος δικαίου έδειξε ο ΣΥΡΙΖΑ και στην περιβόητη υπόθεση των τηλεοπτικών αδειών, για την οποία το Ειδικό Δικαστήριο, με ένα σκεπτικό-κόλαφο όχι μόνο για τον Νίκο Παππά αλλά και για ηγετικά στελέχη του κόμματος, έφερε την απόφαση για καταδίκη του πρώην υπουργού Επικρατείας σε ποινή φυλάκισης 2 ετών και μάλιστα με 13-0.
«Ο Νίκος Παππάς, με εξακολουθητικές ενέργειες (πράξεις ή παραλείψεις), επεδίωξε να υλοποιήσει το σχεδιασμό που είχε καταστρωθεί από τον ίδιο, αλλά και από άλλα ηγετικά στελέχη του τότε κυβερνώντος κόμματος (ΣΥΡΙΖΑ), με σκοπό την απόκτηση Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, τα οποία να τελούν υπό τον έλεγχό τους και να προωθούν τις πολιτικές θέσεις και ενέργειες της τότε κυβέρνησης, του ΣΥΡΙΖΑ, και του ίδιου του κατηγορουμένου», αναφέρει το σκεπτικό των ανώτατων δικαστών, στους οποίους δεν καταλείπεται κανένα ίχνος αμφιβολίας για την τέλεση της παράβασης καθήκοντος.
Από την εξίσωση δεν θα μπορούσε να λείπει η εθνική τραγωδία στο Μάτι και την κακοσκηνοθετημένη σύσκεψη στο Κέντρο Επιχειρήσεων στο Χαλάνδρι, στην οποία ο Αλέξης Τσίπρας ρωτάει για πράγματα που δεν αφορούν τους νεκρούς, ενώ στη συνέχεια ένα ολόκληρο κράτος επιδίδεται στην προσπάθεια ελέγχου της δικαστικής έρευνας.
Τέλος, να μην ξεχάσουμε την απόφαση του τότε κυβερνητικού εκπροσώπου Δημήτρη Τζανακόπουλου, να επισκεφθεί τον Αρειο Πάγο προκειμένου να ενημερωθεί για την εμπλοκή κορυφαίων πολιτικών προσώπων στην υπόθεση Νοvartis, επίσκεψη που κατά την κατάθεσή του στην Προκαταρκτική Επιτροπή της Βουλής, είχε χαρακτηρίσει… «διαδικαστικού χαρακτήρα».
