Στην εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη που παραχώρησε στις 16 Ιουλίου, στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ΣΚΑΪ, ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναφέρθηκε στη ΔΕΘ και απάντησε σε ερώτηση σχετικά με ενδεχόμενες παροχές. Και ήταν σαφής λέγοντας: «Νομίζω ότι μάλλον θα απογοητεύσω αυτούς οι οποίοι περιμένουν ότι σήμερα υπάρχει δημοσιονομικός χώρος για να έρθω με ένα γενναιόδωρο πακέτο, ως πρώιμος Αϊ-Βασίλης, να μοιράσω χρήματα που το κράτος δεν διαθέτει». 

Αποσαφηνίζοντας τη «δημοσιονομική προσήλωση» της κυβέρνησης και του ιδίου, έστειλε ένα σαφές μήνυμα ως προς τα περιθώρια περαιτέρω παρεμβάσεων, την ώρα που ανακοίνωνε το έκτακτο τέλος στους παραγωγούς ενέργειας, προκειμένου να επιδοτηθούν οι καταναλωτές τον Αύγουστο, ίσως και τον Σεπτέμβριο. 

Ο λόγος απλός. Τα νταούλια σίγησαν την ημέρα που η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, μέσω του Αλέξη Τσίπρα, έφερνε το τρίτο, αχρείαστο, Μνημόνιο, έχοντας οδηγήσει τη χώρα στο χείλος του γκρεμού, ενώ οι χοροί είχαν ήδη σταματήσει την επομένη του δημοψηφίσματος, όταν το «Οχι» –που ουδείς κατάλαβε τι τελικά αφορούσε– έγινε «Ναι», που όλοι αισθάνθηκαν στην πορεία ποιους αφορούσε… 

Στόχος του πρωθυπουργού παραμένουν η ανάπτυξη και η οικονομική ανάταξη της χώρας, με ταυτόχρονη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής. Η στήριξη των αδύναμων κοινωνικών τάξεων παραμένει πρώτη προτεραιότητα για την κυβέρνησή του. Οπως φυσικά και της μεσαίας τάξης. Αλλωστε, όπως θα πει και στη ΔΕΘ –σύμφωνα με όλες τις μέχρι τώρα πληροφορίες–, το 2025 θα γίνουν και οι απαραίτητες μειώσεις στις εισφορές των επιχειρηματιών, ενδεχομένως σε δύο δόσεις. 

Δημογραφικό, στήριξη της οικογένειας, ΑμεΑ, ευπαθείς κοινωνικές, ομάδες θα είναι βασικές παράμετροι στο πρόγραμμα της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού. Ηδη έχουν προαναγγελθεί μέτρα και παρεμβάσεις που στη ΔΕΘ θα λάβουν συγκεκριμένη μορφή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ψήφιση της τροπολογίας που αφορά στη συνεισφορά αλληλεγγύης 33% στα ουρανοκατέβατα κέρδη των διυλιστηρίων.
Χρήματα που θα διατεθούν για ένα εφάπαξ βοήθημα την περίοδο των Χριστουγέννων σε ομάδες του πληθυσμού, όπως για παράδειγμα οι χαμηλοσυνταξιούχοι που δεν έλαβαν την αύξηση στις συντάξεις λόγω της προσωπικής διαφοράς. Η ψήφιση της σχετικής τροπολογίας επιβεβαιώνει, για πολλοστή φορά, ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης υλοποιεί τις δεσμεύσεις που αναλαμβάνει. 

Και αυτός θα έλεγε κανείς ότι είναι και ο λόγος που προσέχει και μετρά τις δεσμεύσεις που αναλαμβάνει. Δεν χαϊδεύει αυτιά και κυρίως δεν λαϊκίζει. Δεν μπαίνει καν στη διαδικασία πλειοδοσίας, ακόμη και όταν βρίσκεται σε προεκλογική περίοδο, όπως φάνηκε και στις πρόσφατες ευρωκάλπες. Ισως είναι αυτό το σημείο για το οποίο οι πολίτες εξακολουθούν να τον εμπιστεύονται και να τον αναδεικνύουν, επί σειρά ετών, καταλληλότερο για πρωθυπουργό και μάλιστα με μεγάλη διαφορά από τον δεύτερο – όποιος και αν είναι αυτός. 

Στη ΔΕΘ ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα προχωρήσει σε μια συνολική αποτίμηση. Και θα παρουσιάσει τον οδικό χάρτη για τα επόμενα βήματα της κυβέρνησης, θέτοντας και αυτή τη φορά συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα αναφορικά με την υλοποίηση μεταρρυθμίσεων και τομών. Η αποτίμηση για το έργο που έχει γίνει δεν θα είναι μικρή. Δεν είναι λίγα αυτά που υλοποιήθηκαν ή δρομολογήθηκαν εν μέσω μάλιστα διεθνών και ακραίας μορφής κρίσεων. Από την πανδημία μέχρι την ενέργεια και την ακρίβεια, με τους πολέμους να μαίνονται αλλάζοντας διαρκώς το γεωπολιτικό περιβάλλον στο οποίο κινείται και η χώρα μας. 

Ομως και ο οδικός χάρτης για την από εδώ και πέρα πορεία της χώρας δεν θα είναι ασήμαντος. Αντιθέτως. Εκκρεμούν τομές και μεταρρυθμίσεις που θα συνδυαστούν με τα μέτρα που θα ανακοινωθούν και θα αφορούν τους πολίτες στο πεδίο της στήριξής τους. Αλλωστε, όπως δηλώνει και ο ίδιος, αυτό που επιθυμεί είναι να κριθεί στο τέλος της κυβερνητικής θητείας για το έργο που θα έχει υλοποιηθεί και για τις βάσεις που θα έχουν τεθεί. 

Ο πρωθυπουργός κινείται με γνώμονα την πορεία της χώρας. Τη βελτίωση της καθημερινότητας και των συνθηκών που βιώνουν οι πολίτες. Την ίδια στιγμή στην… αντίπερα όχθη, η αντιπολίτευση συνεχίζει να ψάχνεται και επιχειρεί να σταθεί στο πολιτικό σκηνικό επιδιώκοντας τη δημιουργία ενός μετώπου κατά του Κυριάκου Μητσοτάκη και της κυβερνώσας παράταξης. 

Ουσιαστικά αναζητεί λόγο ύπαρξης, αφού μέσα από τις δικές της παλινωδίες και αδυναμίες κατέστη αναξιόπιστη. Οι επικεφαλής των κομμάτων ασχολούνται με την πολιτική τους επιβίωση, συνεχίζοντας, παράλληλα, στο δρόμο του λαϊκισμού για να προσελκύσουν όλους όσοι ακόμη και σήμερα περιμένουν να πέσουν λεφτά από το ελικόπτερο. Να προσελκύσουν αυτούς που εξακολουθούν να ζουν στην εποχή του «ΠΑΣΟΚ, ωραία χρόνια». Μια εποχή που στήθηκε όχι απλά σε σαθρά, αλλά σε ανύπαρκτα θεμέλια. 

Οι αντιπολιτευτικές κραυγές κρύβουν και κάτι ακόμη. Την αδυναμία των κομμάτων της να αρθρώσουν προγραμματικό πολιτικό λόγο και να πείσουν πως διαθέτουν εκείνες τις αναγκαίες και ικανές δυνάμεις που μπορούν να οδηγήσουν στην ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας. Η κατάσταση που επικρατεί σε αυτά είναι αν μη τι άλλο εμφανής…

* Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην έντυπη έκδοση του «Μανιφέστο»