Το πρωί της Δευτέρας ο υπουργός Εξωτερικών της χώρας, Γιώργος Γεραπετρίτης, απαντώντας σε επίκαιρη ερώτηση στη Βουλή, ξεκαθάριζε με τον πλέον κάθετο τρόπο ότι στην περίπτωση των ερευνών του ιταλικού πλοίου στην ευρύτερη περιοχή της Κάσου «δεν υπήρξε καμία απολύτως υποχώρηση» και «ουδέποτε ζητήθηκε άδεια, ουδέποτε θα ήταν δυνατόν να ζητηθεί άδεια, ουδέποτε υπήρξε καμία αναγνώριση κυριαρχικών δικαιωμάτων της Τουρκίας στην περιοχή της Κάσου και ούτε θα ήταν ποτέ αυτό δυνατόν».
Το θέμα έχει αποσαφηνιστεί τις προηγούμενες ημέρες. Απλά ο υπουργός Εξωτερικών τοποθετήθηκε και από το βήμα της Βουλής με αφορμή την επίκαιρη ερώτηση, ενώ αναφέρθηκε και στο ζήτημα της μουσουλμανικής μειονότητας, τονίζοντας πως «οι διεθνείς συνθήκες δεν συνιστούν επιλεκτική διαδικασία για οποιονδήποτε άρχει. Οι διεθνείς συνθήκες αποτελούν τη βάση της διεθνούς αρχιτεκτονικής ασφαλείας και οφείλουν να γίνονται δεκτές unblock και όχι επιλεκτικά».
Και όμως, λίγη ώρα αργότερα, ο αρχηγός του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Στέφανος Κασσελάκης, προχωρούσε σε μια ανάρτηση μέσω της οποίας υποστήριξε ότι «ο ελληνικός λαός δικαιούται μια ξεκάθαρη απάντηση από την κυβέρνησή του: Είχε συζήτηση ο ΥΠΕΞ Γεραπετρίτης με τον Τούρκο ομόλογό του για να δοθεί και από μεριάς τους άδεια έρευνας στο ιταλικό πλοίο;».
Πρόσθετε δε και τα εξής ερωτήματα: «Για ποιον λόγο η Τουρκία ευχαρίστησε την Ελλάδα –και την Ιταλία– για τη συνεργασία; Ισχύει ότι δεν έχει ακυρωθεί η NAVTEX της Τουρκίας, που ισχυρίζεται ότι η ΑΟΖ της Ελλάδας στη συγκεκριμένη περιοχή ανήκει στην αρμοδιότητα της Τουρκίας;».
Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως κακό timing ή ακόμη και να ειπωθεί ότι ο Στέφανος Κασσελάκης δεν είχε… ενημερωθεί. Μόνο που δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό. Δεν είναι η πρώτη φορά που η κυβέρνηση απαντά με σαφήνεια και με δεδομένα, αλλά η αξιωματική αντιπολίτευση και συνολικά η αντιπολίτευση επιμένει σε μια λογική που δείχνει εμμονή. Ειδικά σε ό,τι αφορά ζητήματα σοβαρά όπως τα εθνικά.
Μάλιστα, στο θέμα αναφέρθηκε και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. «Εχουν απαντηθεί σε όλα τα επίπεδα», τόνισε ο Παύλος Μαρινάκης κληθείς να σχολιάσει τα ερωτήματα που έθεσε ο Στέφανος Κασσελάκης, προσθέτοντας πως «η αναπαραγωγή της προπαγάνδας δεν είναι αντιπολίτευση, είναι επιζήμια για τη χώρα», ζητώντας να σταματήσει αυτή η πρακτική «από τη στιγμή που υπάρχουν απαντήσεις».
Το παραπάνω παράδειγμα είναι ενδεικτικό. Είναι όμως και χαρακτηριστικό της κατάστασης που επικρατεί στο πολιτικό σκηνικό. Ποια είναι αυτή; Οτι δεν υπάρχει αντιπολίτευση. Οτι δεν υπάρχει ούτε αξιωματική αντιπολίτευση ούτε και ελάσσονα. Τα δύο κόμματα που εμφανίζονται να δηλώνουν «κόμματα εξουσίας» εξακολουθούν να βιώνουν τη δική τους «ημέρα της Μαρμότας» εγκλωβισμένα σε μια διαρκή περιδίνηση και επανάληψη.
Εσωκομματικές συγκρούσεις, έριδες, διαγραφές και προγραφές, διαδικασίες για νέα ηγεσία, διαδικασίες για «απαλλαγή» από πρόσωπα που αντιτίθενται στις αρχηγικές εντολές, αναδεικνύουν ελλείψεις και κενά, τα οποία δύσκολα μπορούν να καλυφθούν προκειμένου να αναλάβει το κάθε κόμμα το ρόλο και τις ευθύνες που του αναλογούν στο πλαίσιο της λειτουργίας της ίδιας της Δημοκρατίας. Τα δε υπόλοιπα κόμματα κινούνται με κινηματική λογική που απέχει πολύ ως προς τη δυνατότητα να εμφανισθούν χρήσιμα στον ρόλο του ελεγκτή της εξουσίας και της κυβέρνησης.
Στον ΣΥΡΙΖΑ ζουν σε έναν ιδιότυπο εμφύλιο πόλεμο. Η διαγραφή του Παύλου Πολάκη από την Κοινοβουλευτική Ομάδα έχει αναδείξει όλο το πρόβλημα που επικρατεί στον συγκεκριμένο χώρο. Ο Στέφανος Κασσελάκης μετά τη διαγραφή έχασε την ευκαιρία να αναδείξει τον ηγετικό του ρόλο μέσα στο ίδιο του το κόμμα. Εμφανίζεται να σύρεται από την αποδοχή που έχει ο πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στο εσωτερικό, με αποτέλεσμα να τον εξυμνεί.
Την ίδια στιγμή, όμως, δεν παίρνει θέση για την επίθεση που έχουν εξαπολύσει στη βουλευτή Αθηνά Λινού τα τρολ και τα στελέχη που κινούνται στη γραμμή του Παύλου Πολάκη, αφήνοντάς την εκτεθειμένη. Με απλά λόγια, ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Στέφανος Κασσελάκης κινούνται στον αστερισμό του… Παύλου Πολάκη και σε μια κατάσταση που θυμίζει το «μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα».
Τα δημοσιεύματα που φέρουν τον Αλέξη Τσίπρα να είναι σε πορεία ρήξης έρχονται να προστεθούν σε ένα πρωτόγνωρο, για αξιωματική αντιπολίτευση, σκηνικό, με όλους τους αναλυτές να προβλέπουν πως το επικείμενο Συνέδριο θα είναι διαδικασία ξεκαθαρίσματος λογαριασμών. Με την προϋπόθεση φυσικά πως δεν θα επισπευσθούν οι όποιες εξελίξεις…
Το ΠΑΣΟΚ αναζητεί ρόλο. Για να τον αποκτήσει θα πρέπει πρώτα να αναδείξει νέο αρχηγό. Μετά θα πρέπει να λύσει τα εσωκομματικά προβλήματα που θα προκύψουν και φυσικά να δει αν και κατά πόσον, υπό τη νέα ηγεσία, δύναται να αποκτήσει δυναμική, έστω δημοσκοπική, έναντι του ΣΥΡΙΖΑ του Στέφανου Κασσελάκη. Και όλα αυτά υπό μια διαρκή πίεση για τη δημιουργία της λεγόμενης Κεντροαριστεράς, η οποία ουδείς γνωρίζει πώς θα κατορθώσει να προχωρήσει και με ποιες προγραμματικές συγκλίσεις.
Με απλά λόγια. Ζητείται αντιπολίτευση. Ή, μάλλον καλύτερα, ζητείται κανονική αντιπολίτευση, αφού ο λαϊκισμός, η τοξικότητα και τα fake news έχουν απορριφθεί και απορρίπτονται με σαφή τρόπο από τους πολίτες.
* Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην έντυπη έκδοση του «Μανιφέστο»
