Με αφορμή τη δημοσκόπηση της GPO περί «καλού» και «κακού» ανασχηματισμού, ψυχραιμία: δεν υπάρχει «καλός» ανασχηματισμός αφού κάθε φορά κάτι θα λείπει ώστε η έννοια της λέξης να μην αποδίδει επακριβώς τη σημασία της: δηλαδή, την αλλαγή ενός συνόλου με νέα μέλη. Τα παρελκόμενα δεν είναι παρά… ανασχηματισμένες γνώμες.
Κατά συνέπεια δεν υπάρχει και «κακός» ανασχηματισμός. Άλλωστε, ο έχων την ευθύνη πρωθυπουργός γνωρίζει καλύτερα από τους «ομολόγους» του της κερκίδας τι επιδιώκει και με ποιους θα επιτύχει το αποτέλεσμα. Συνεπώς σχετική σημασία έχει τι λένε οι άλλοι για τον ανασχηματισμό μια και τα κριτήρια με τα οποία αποφασίστηκε και τις
παραμέτρους δεν είναι σε θέση να γνωρίζουν.
Πέραν αυτού η κοινοβουλευτική ομάδα, όπως και οι ποδοσφαιρικές ομάδες, ακολουθούν ένα συγκεκριμένο πλάνο το οποίο αλλάζει ανάλογα με τον αντίπαλο και τις συνθήκες. Ο στόχος, όμως, είναι το πρωτάθλημα, είναι στρατηγικός και δεν αλλάζει. Σε κάθε περίπτωση ο δρόμος είναι μακρύς, έχει νίκες και ήττες, ενίοτε απρόοπτα μέχρι τον… τελικό των εκλογών. Εκεί κρίνονται όλοι και όλα από το αποτέλεσμα.
Προσοχή, όμως, γιατί το αποτέλεσμα επιδέχεται διαφορετικών ερμηνειών: Διαφορετικά το ερμηνεύουν οι σουίτες, διαφορετικά η κερκίδα και διαφορετικά ο πάγκος με τους αναπληρωματικούς. Ήδη για όσους δεν το έχουν παρατηρήσει εκδηλώνουν ενδιαφέρον περισσότεροι «κόουτς» απ’ όσοι είναι οι «παίκτες». Μεταξύ μας είναι τόσοι πολλοί οι ενδιαφερόμενοι ώστε κάνουν μια ομάδα μόνοι τους. Αλλά, το ερώτημα είναι: όλοι αυτοί ξέρουν που είναι το τόπι;
