Όσο περισσότερο κοιτάζουμε την Ελλάδα, πώς ήταν πριν από πέντε χρόνια και πώς είναι για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, δεν μπορούμε παρά τα λάθη να αναγνωρίσουμε την πρόοδο που έχει επέλθει σε όλους τους τομείς. Kυρίως σε αυτό που δημιουργούσε το μεγάλο έλλειμμα αξιοπιστίας: την «κανονικότητα». Οσοι ταξιδεύουν στο εξωτερικό αντιλαμβάνονται αυτό που για διάφορους λόγους δεν γίνεται αντιληπτό στο εσωτερικό της χώρας.
Στην Ευρώπη οι κυβερνώσες παρατάξεις αποδυναμώνονται, αυξάνεται η δύναμη των αντισυστημικών κομμάτων, ενώ η πολιτική σταθερότητα όπως στη Γαλλία και τη Γερμανία βρίσκεται σε κίνδυνο.
Αντίθετα στην Ελλάδα οι δείκτες βελτιώνονται σε όλους τους τομείς, αποκλιμακώνεται ο πληθωρισμός, μειώνεται η ανεργία, αυξάνεται η απασχόληση, συγχρόνως οι ρυθμοί ανάπτυξης σημειώνουν πρόοδο.
Η Ελλάδα δεν είναι πλέον το «πρόβλημα» της Ευρώπης, αλλά το παράδειγμα.
Ο πρωθυπουργός δεν έχει σοβαρούς αντιπάλους στο εσωτερικό –φάνηκε στις ευρωεκλογές– και στο εξωτερικό απολαμβάνει σεβασμού και εκτίμησης. Αυτή την Ελλάδα που βλέπουμε απ’ έξω θέλουμε να δούμε μέσα. Την κυβέρνηση να ξεπερνάει το αποτύπωμα του έργου της, τις βεβαιότητες που δημιούργησε η πολιτική υπεροχή της, καθώς και τη «δική» της καθημερινότητα που θολώνει την αποτελεσματικότητά της. «Το μέλλον (ξανά) αρχίζει τώρα».
