Πραγματικά αναρωτιέμαι με όσα βγαίνουν στη φόρα καθημερινά για ποιον λόγο ο Στέφανος Κασσελάκης θέλησε να μπει σε αυτόν τον δρόμο και να γίνει πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και υποψήφιος πρωθυπουργός.
Αν υπήρχε τέτοιο στοίχημα, θα πόνταρα ότι ήδη θα έχει μετανιώσει γιατί όλα δείχνουν πως έμπλεξε.
Δηλαδή, αλήθεια, τι λόγο είχε να πάει να γίνει πρόεδρος του υποτίθεται αριστερού κόμματος στην Ελλάδα όταν ο ίδιος μόνο αριστερός δεν είναι;
Πανηγύριζε σε άρθρα του για τη συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου και ήθελε απολύσεις και χαμηλότερους μισθούς. Τώρα μας τσαμπουνάει ότι εκείνα τα άρθρα δεν τα θυμάται γιατί τα έγραψε στα 24, λέει, και μετά από τόσα χρόνια έχουν σβήσει αυτές οι μνήμες. Μόνο που πρόκειται για μόλις 11 χρόνια πριν και αν δεν θυμάσαι τι υποστήριζες με την υπογραφή σου στα 24 ενώ σήμερα είσαι 35, μάλλον θα πρέπει να ανησυχήσεις για την υγεία σου καθώς είναι πιθανό να πάσχεις από άνοια σε προχωρημένο στάδιο. Προφανέστατα τα θυμάται όλα μια χαρά, παρότι θα βόλευε να μην τα είχε γράψει ποτέ.
Έπειτα, λανσάρει έναν τρόπο ζωής και κατέχει οικονομικό status που μόνο στα πιο τρελά τους όνειρα φαντάζονται οι 9 στους 10 Έλληνες και που πάντως δεν συνάδει με αυτό που –και καλά– υιοθετούν οι συνειδητά αριστεροί.
Ναι, ξέρω κι εγώ πάμπλουτους που δηλώνουν αριστεροί, αλλά δεν είδα κανέναν από αυτούς να έχει καμιά πρεμούρα να γίνει πρόεδρος κόμματος και εν δυνάμει πρωθυπουργός.
Όσο το σκέφτομαι, καταλήγω στη βάσιμη υπόθεση ότι ο κ. Κασσελάκης έμπλεξε με όλο αυτό με την προσδοκία ότι μπορεί και να κάτσει η μπίλια και να γίνει μια μέρα ακόμα και πρωθυπουργός. Για τη ματαιοδοξία του τίτλου δηλαδή...
Έλα όμως που τέτοια μπίλια δεν φαίνεται να κάθεται με τίποτα. Από την ημέρα που εξελέγη πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα του –τρόπος του λέγειν κόμμα του– χάνει ποσοστά στις μετρήσεις και αυτή η πτωτική πορεία δεν μοιάζει και ιδιαίτερα πιθανό να αναστραφεί.
Κύριε Κασσελάκη μου, μπλέξατε. Κι εσείς και το κόμμα σας.
Κόμμα σας τρόπος του λέγειν επαναλαμβάνω...
