Στο κόμμα που έφερε στην πολιτική σκηνή τον όρο των ημιπιτσιρικάδων ένας 35χρονος πρόεδρος δικαιούται να δηλώνει «νέος» και άπειρος στα 25 του αν και –σύμφωνα με τον ίδιο– ήταν ήδη στέλεχος σε κορυφαία τράπεζα.
Όταν έγραφε αυτά που έγραφε ο Στέφανος Κασσελάκης, ήταν και νέος και –πάντα σύμφωνα με τον ίδιον– θέματα με τη σχέση του είχε, διότι δεν ήταν ευτυχισμένος. Άρα το να γράφεις για απολύσεις και για μειώσεις κατώτατου μισθού είχε μια... λογική.
Τέλος πάντων, αυτός είναι ο Στέφανος της Ελλάδας και ο Στέφανος της... Αριστεράς. Που δικαιούται να αλλάζει θέσεις διότι πήγε... Αριστερά –λέμε τώρα– και όχι στην κακιά Νέα Δημοκρατία σαν κάποιους άλλους που χρόνια τώρα ακούν ό,τι ακούν όχι από τα τρολ, αλλά από τα επίσημα χείλη του ΣΥΡΙΖΑ.
Τέλος πάντων, η ουσία είναι πως ο Στέφανος ήταν νέος. Και δεν ήξερε. Πίστευε ό,τι του έλεγαν. Χρειάστηκε δέκα χρόνια για να ανακαλύψει τον... Άρη. Όχι τον πλανήτη, αλλά τον Βελουχιώτη φυσικά και τον κληρονόμο του, τον Παύλο τον Πολάκη, για να καταλάβει τι λάθη έκανε. Να δει το φως το αληθινό.
Κυρίως να ετοιμάσει την έφοδο στ’ ανάκτορα της... δεκσιάς από τα Χάμπτονς ορμώμενος. Να σώσει την Ελλάδα και τους Έλληνες, όχι όλους, όσους πιστέψουν σε αυτόν και λάβουν άφεση αμαρτιών.
Όπως και να έχει, ο αρχηγός του κόμματος που παραμένει στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης κατάφερε και πάλι να κάνει τη διαφορά δηλώνοντας πως ό,τι έγραφε νέος (πολύ νέος με βάση τον ηλικιακό προσδιορισμό που κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ) το έκανε λόγω συναισθηματικής δυστυχίας. Τώρα ως ημιπιτσιρικάς έβαλε μυαλό, άλλωστε παντρεύτηκε, σοβαρεύτηκε. Και εμείς αναμένουμε την επόμενη φορά.
Να ’σαι καλά βρε, Στέφανε, να ’σαι καλά. Σ’ ευχαριστούμε!
