Μετά από 28 χρόνια που γυροφέρνω στον χώρο της δημοσιογραφίας, αν με ρωτούσε κάποιος για τα καλά αυτής της δουλειάς πρώτο πρώτο θα έβαζα τα ταξίδια. Επειδή επέλεξα αυτό το επάγγελμα, έχω ταξιδέψει πολύ αυτές τις τρεις δεκαετίες και έχω βρεθεί σε τόπους που δύσκολα πας ιδιωτικά είτε γιατί είναι πολύ ακριβό το ταξίδι, είτε γιατί δεν θεωρούνται ιδιαίτερα δημοφιλείς προορισμοί σε σχέση με άλλους. Για παράδειγμα, στη Γρανάδα όπου βρέθηκα την περασμένη εβδομάδα για να καλύψω τη συμμετοχή του πρωθυπουργού στη σύνοδο της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Κοινότητας και στο άτυπο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, δύσκολα πας.
Αυτή η καλή πλευρά του νομίσματος που λέγεται «δημοσιογραφία», μου πρόσφερε τη δυνατότητα να πάω. Θα βάλω όμως στην άκρη τα της δουλειάς και θα προσπαθήσω να περιγράψω όσα είδαν τα μάτια μου σε αυτό το «κόσμημα» της Ανδαλουσίας. Μιλάμε για πόλη με ποτάμι που φέρνει τα νερά του από τα βουνά της Sierra Nevada και διασχίζει στη μέση τον αστικό ιστό. Αυτό και μόνο θα αρκούσε για να πει κανείς ότι η Γρανάδα έχει μια ξεχωριστή ομορφιά όπως όλες οι πόλεις που έχουν κρατήσει τα ποτάμια τους «ζωντανά». Όμως δεν είναι μόνο αυτό που αντίκρισαν τα μάτια μου. Είδα μια πεντακάθαρη πολη, με πράσινο παντού, χρώματα, χαρακτήρα, πάρκα, πλατείες και χαμογελαστούς ανθρώπους. Η εικόνα ενός ερωτευμένου ζευγαριού αγκαλιασμένο να φιλιέται στη μέση μιας πλατείας στην καρδιά της παλιάς πόλης, λίγα μέτρα μακριά από τον Καθεδρικό Ναό, ήταν βγαλμένη από κινηματογραφική ταινία. Όπως και εκείνη στις γέφυρες και στις όχθες του ποταμού Genil με πολλές παρέες και ζευγαράκια να απολαμβάνουν τη δυνατότητα που έχουν να βρίσκονται εκεί και να αισθάνονται.
Αν δεν αισθάνεσαι, δεν θα καταλάβεις και πολλά στη Γρανάδα όπως και οπουδήποτε κι αν βρεθείς. Αν αισθάνεσαι, η πόλη του Federico García Lorca θα σε μαγέψει! Θα σε πάρει από το χέρι να περπατήσεις στα πλακόστρωτα σοκάκια της, να απολαύσεις ένα βερμούτ, να γευτείς θαλασσινούς μεζέδες, να χαθείς στα αμέτρητα μαγαζιά της με αναμνηστικά δώρα και να ακούσεις υπέροχες μελωδίες όπως αυτή που έφτασε στα αυτιά μου απο ένα ανοιχτό παράθυρο με τη βελούδινη ερωτική φωνή του Julio Iglesias. Κι έπειτα, όταν έρθει η ώρα που θα φύγεις, θα είσαι βέβαιος ότι ήσουν πολύ τυχερός που την επισκέφτηκες.. Στα δικά μου μάτια η Γρανάδα είναι από τις ομορφότερες πόλεις που έχω πατήσει το πόδι μου..!
Με έκανε να αισθάνομαι ότι περπατώ μέσα σε ένα πίνακα ζωγραφικής ή ανάμεσα στους στίχους του Lorca, σε μια συνήθως ηλιόλουστη πόλη που λάμπει σαν διαμάντι!
