Τα κόμματα της αντιπολίτευσης εξακολουθούν να επιτίθενται στον πρωθυπουργό για την αναβολή της προκαθορισμένης συνάντησης με τον Τούρκο πρόεδρο στο περιθώριο της συνεδρίασης του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη, που τελικά οδηγήθηκε σε ακύρωση. Και το κάνουν με τρόπο που προκαλεί προβληματισμό ως προς το πώς αντιμετωπίζουν αυτά τα θέματα.
ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ αλλά και τα υπόλοιπα κόμματα εμφανίζονται να υποστηρίζουν πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης εξέθεσε τη χώρα. Ο Σωκράτης Φάμελλος έφτασε στο σημείο να δηλώνει ότι είναι «επικίνδυνος για τα εθνικά θέματα», ενώ χθες ο Νίκος Ανδρουλάκης μιλώντας στο Open έκανε λόγο για «προχειρότητα» επαναλαμβάνοντας, μάλιστα, τις απειλές του Ταγίπ Ερντογάν και τις προειδοποιήσεις του.
Και αυτό μετά τη συνέντευξη που παραχώρησε ο Έλληνας πρωθυπουργός στην οποία με σαφήνεια ξεκαθάρισε πως ούτε υπαναχώρηση ως προς τα κυριαρχικά δικαιώματα υπάρχει ούτε ως προς τις κόκκινες γραμμές.
Επιπλέον, τόνισε με έμφαση ότι η Ελλάδα συνεχίζει στον δρόμο που έχει χαράξει με βάση τον προγραμματισμό της λέγοντας, μεταξύ άλλων, πως αν αυτό ενοχλεί κάποιους «έτσι είναι η ζωή», χρησιμοποιώντας τη σχετική γαλλική φράση.
Τα υπόλοιπα κόμματα της Βουλής κινούνται με τη λογική και την ιδεολογία που εκφράζει το καθένα. Κάποιοι, άλλωστε, εμφανίζονται έτοιμοι να κάνουν… πόλεμο.
Το κακό είναι ότι όλα αυτά γίνονται πριν καν μιλήσει στον ΟΗΕ ο Κυριάκος Μητσοτάκης όπου αναμένεται να τοποθετηθεί, μεταξύ άλλων, και για το γεωπολιτικό περιβάλλον της ευρύτερης περιοχής και τη ρευστότητα που εμφανίζει.
«Δεν έχουμε τίποτα να συζητήσουμε με την Τουρκία», είπε ο πρωθυπουργός αναφορικά με την πόντιση του καλωδίου αλλά και τις έρευνες νοτίως της Κρήτης και τη Chevron. Και αυτό όμως πέρασε απαρατήρητο από τα κόμματα που εμφανίζονται στην κυριολεξία να ασχολούνται με την εξωτερική πολιτική με γνώμονα τα εσωκομματικά τους προβλήματα και τον μεταξύ τους ανταγωνισμό.
Διότι τελικά αυτό βγαίνει προς τα έξω. Ένας διαρκής καταγγελτικός λόγος για όλους και για όλα. Ανεξάρτητα από το αντικείμενο. Ανεξάρτητα αν αυτό το αντικείμενο αφορά εθνικά θέματα και εξωτερική πολιτική. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης μπροστά στην αγωνία τους να «κοντύνουν» τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση οδηγούνται σε επικίνδυνες ατραπούς.
Πολύ περισσότερο όταν αυτό γίνεται σε μια περίοδο που η Ελλάδα καλείται να διαδραματίσει ρόλο στο διαρκώς μεταβαλλόμενο σκηνικό που διαμορφώνεται στην ευρύτερη περιοχή και αναγνωρίζεται ως πυλώνας σταθερότητας.
Σε καμία περίπτωση δεν υποστηρίζουμε ότι δεν πρέπει να ασκείται κριτική και ότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν έχουν αυτό το δικαίωμα. Όμως, θα περίμενε κανείς να το κάνουν αφού ολοκληρωθούν η επίσκεψη του Κυριάκου Μητσοτάκη, οι επαφές και η ομιλία του στον ΟΗΕ.
Δεν υπάρχει χρόνος; Κάθε άλλο. Ακόμα και ενημέρωση μπορούν να ζητήσουν, καθώς και συζήτηση στη Βουλή αν το επιθυμούν. Όταν επιλέγεται η τακτική της άμεσης επίθεσης, αυτό δείχνει μια αγωνία και καταγράφει έναν διαγκωνισμό μεταξύ κομμάτων και πολιτικών αρχηγών.
Θα αναρωτηθεί, βέβαια, κάποιος: Είναι η πρώτη φορά; Η απάντηση είναι όχι. Απλά τα εθνικά θέματα και η εξωτερική πολιτική απαιτούν άλλους χειρισμούς. Και εκτός αλλά και… εντός.
*Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην έντυπη έκδοση του «Μανιφέστο».
