Η φράση γνωστή και χιλιοειπωμένη, όμως δείχνει να αντικατοπτρίζει την κατάσταση στο ΠΑΣΟΚ: Κακό χωριό τα λίγα σπίτια. Στη Χαριλάου Τρικούπη υπάρχει προβληματισμός για την πορεία του κόμματος και τη στρατηγική που ακολουθεί η ηγετική ομάδα καθώς δεν φαίνεται να βρίσκει ανταπόκριση στους πολίτες.

Μπορεί ο Νίκος Ανδρουλάκης στη συνέντευξή του να επιχείρησε να κλείσει το θέμα που άνοιξε με τις παρεμβάσεις του Παύλου Γερουλάνου, της Άννας Διαμαντοπούλου και του Χάρη Δούκα –των τριών δηλαδή στελεχών που ήταν και υποψήφιοι στις εσωκομματικές εκλογές για την ανάδειξη προέδρου–, εν τούτοις η κατάσταση δεν δείχνει να αλλάζει.

Η παρουσία του Νίκου Ανδρουλάκη στη ΔΕΘ δεν αποτέλεσε το… ελατήριο που θα εκτίνασσε τα δημοσκοπικά ποσοστά του ιδίου και του ΠΑΣΟΚ. Η αναφορά του Παύλου Γερουλάνου στην κολλημένη βελόνα που πρέπει να ξεκολλήσει τους επόμενους δύο μήνες πριν να είναι αργά, είναι χαρακτηριστική.

Δείχνει όμως και το πόσο εκτός τόπου είναι αυτή τη στιγμή το αίτημα για εκλογές, όπως το έθεσε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Διότι το να ζητά εκλογές το κόμμα που χάνει με double score στις δημοσκοπήσεις, δυσκολεύεται να εξηγήσει κανείς πώς μπορεί αυτό το αίτημα να αποκτήσει κάποια δυναμική.

Από την άλλη πλευρά η εμφάνιση της Άννας Διαμαντοπούλου σε συγκέντρωση ψηφοφόρων στο Κιλκίς είχε ακόμη πιο ηχηρό μήνυμα για τη στρατηγική της Χαριλάου Τρικούπη. Το SOS που εξέπεμψε για την ταύτιση του ΠΑΣΟΚ με τα κόμματα του ξυλολίου και η ανησυχία για τη συμπόρευση με λογικές που δείχνουν τάσεις εργαλειοποίησης της τραγωδία των Τεμπών εκφράζουν με σαφήνεια τον προβληματισμό που υπάρχει.

Πολύ περισσότερο τη στιγμή κατά την οποία ο λαϊκισμός και η τοξικότητα δίνουν πόντους σε άλλα κόμματα και σε πολιτικούς που επιδιώκουν την επαναφορά καταστάσεων όπως αυτή της εποχής Αλέξη Τσίπρα. «Έχουμε λοιπόν τώρα την ευθύνη, όχι για να γίνουμε Καρυστιανού, ούτε να γίνουμε Κωνσταντοπούλου».

Στο παιγνίδι και ο Χάρης Δούκας που καλεί τον Νίκο Ανδρουλάκη να περάσει στο επικείμενο Συνέδριο –όταν αυτό γίνει– η θέση του ότι δεν θα υπάρξει συνεργασία με τη Νέα Δημοκρατία, αφού με τον τρόπο αυτό δείχνει να μην εμπιστεύεται τον πρόεδρο του κόμματός του.

Τα μηνύματα των τριών στελεχών έχουν συγκεκριμένους αποδέκτες στο ΠΑΣΟΚ. Δύσκολα θα μετατραπούν σε άλλης μορφής αντίδραση. Ομως, σε κάθε περίπτωση, δείχνουν ότι στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης υπάρχουν διαφορετικές σχολές σκέψεις που εκφράζονται πλέον πιο ανοικτά βλέποντας τον χρόνο να περνάει χωρίς αντίκρισμα.

Το ΠΑΣΟΚ δεν έχει κερδίσει από τη μέχρι σήμερα στρατηγική του. Δεν έχει πείσει πως αποτελεί εναλλακτική λύση, ούτε ότι διαθέτει ένα συνεκτικό και κοστολογημένο πρόγραμμα για την επόμενη ημέρα της χώρας. Αναλώνεται σε μια κριτική που απέχει από την πραγματικότητα ειδικά στον τομέα της οικονομίας και εγκλωβίζεται σε τακτικές άλλων κομμάτων που κινούνται με κινηματική λογική.

Το γεγονός ότι ψηφοφόροι του εμφανίζονται να θεωρούν καταλληλότερο για πρωθυπουργό τον Κυριάκο Μητσοτάκη και να μην επιθυμούν αλλαγή της κυβέρνησης κάτι πρέπει να λέει σε αυτούς που μιλούν για εκλογές και αλλαγή πολιτικής...

*Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην έντυπη έκδοση του «Μανιφέστο».