Τα πράγματα στο ΠΑΣΟΚ δεν πάνε καλά. Τα πρώτα σύννεφα του φθινοπώρου έχουν μαζευτεί και έρχεται «μπόρα». Οι δημόσιες διαφωνίες πρωτοκλασάτων στελεχών δείχνουν ότι η εσωτερική φαγωμάρα πολλαπλασιάζεται με κάθε ευκαιρία.
Την αρχή έκανε ο δήμαρχος Αθηναίων κ. Χάρης Δούκας, ο οποίος ζήτησε ένα ανοιχτό συνέδριο του κόμματος που θα λάβει απόφαση ότι δεν πρόκειται να υπάρξει κυβερνητική συνεργασία με τη Νέα Δημοκρατία.
Αμέσως μετά, ο βουλευτής Α΄ Αθηνών κ. Παύλος Γερουλάνος επεσήμανε την ανυπαρξία των κομματικών οργάνων και δήλωσε άνευ περιστροφών ότι εάν στο επόμενο δίμηνο οι δημοσκοπικές επιδόσεις του κόμματος δεν βελτιωθούν, το παιχνίδι είναι χαμένο!
Τελευταία στη σειρά, βγήκε η κα. Διαμαντοπούλου, η οποία μεταξύ των άλλων δήλωσε ότι «έχουμε τώρα την ευθύνη, όχι να γίνουμε Καρυστιανού, ούτε να γίνουμε Κωνσταντοπούλου». Η δήλωση, όπως αναμενόταν, προκάλεσε σάλο και η ίδια αναγκάστηκε σε αναδίπλωση λέγοντας ότι
εννοούσε ότι «το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να γίνει και δεν πρέπει να γίνει κόμμα διαμαρτυρίας».
Για να μην αναφερθώ σε καθημερινές δηλώσεις λοιπών στελεχών σε τηλεοπτικά πάνελ που περιφέρουν την άγνοιά τους για σοβαρά θέματα που υποτίθεται ότι έχουν επεξεργαστεί και κοστολογήσει…
Όλα αυτά δείχνουν μια εικόνα μπάχαλου, που προκαλεί ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα στα σχέδια Ανδρουλάκη και τον προγραμματικό του λόγο.
