Το ΠΑΣΟΚ πλέον είναι κόμμα διαμαρτυρίας, δείχνοντας όλο και περισσότερο ότι έχει μετατραπεί σε έναν «πράσινο ΣΥΡΙΖΑ», την ίδια ώρα που εμφανίζει σημάδια αλαζονείας σε μια προσπάθεια να δείξει ότι έρχεται με… φόρα. Ενέσεις ηθικού και επαναστατική γυμναστική για να ξορκίσει και την εσωκομματική γκρίνια.
Η τοξικότητα είναι το χαρακτηριστικό που αντικατοπτρίζει την τακτική του και ο λαϊκισμός το μοναδικό βέλος στη φαρέτρα του. Πώς αλλιώς μπορεί να εξηγηθούν όσα γίνονται και λέγονται. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι ανακοινώσεις και οι δηλώσεις που έγιναν με αφορμή ένα σχόλιο του κυβερνητικού εκπροσώπου αναφορικά με το αίτημα του Νίκου Ανδρουλάκη για εκλογές αλλά και τις εξελίξεις στην εξεταστική επιτροπή.
Στην πρώτη περίπτωση, ο Παύλος Μαρινάκης δήλωσε πως είναι απορίας άξιον να ζητεί εκλογές ένα κόμμα που αντιμετωπίζει εσωκομματικά προβλήματα, αδυνατεί να ξεκολλήσει από τα δημοσκοπικά ποσοστά του αλλά και να πείσει τους ψηφοφόρους του για την κυβερνησιμότητά του και την καταλληλότητα του επικεφαλής του για πρωθυπουργός.
Βάζουν το κάρο μπροστά από το άλογο είπε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος που άσκησε κριτική στο αίτημα του ΠΑΣΟΚ για εκλογές. Και τι βρήκε να απαντήσει ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ; Ότι ο Παύλος Μαρινάκης «προσπάθησε να περιορίσει τα δικαιώματα της αντιπολίτευσης αμφισβητώντας το δικαίωμα του ΠΑΣΟΚ να ζητάει εκλογές».
Δηλαδή; Το ΠΑΣΟΚ μπορεί να κάνει και να λέει ό,τι θέλει, αλλά η κυβέρνηση δεν μπορεί να ασκεί κριτική. Δεν είπε κανείς γιατί το έκανε. Ούτε αμφισβήτησε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος το δικαίωμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και κάθε άλλου κόμματος να θέτει θέμα εκλογών. Μάλιστα το τόνισε κατ’ επανάληψη.
Από πότε δηλαδή η κριτική επί της πολιτικής τακτικής του ΠΑΣΟΚ είναι αμφισβήτηση του δικαιώματος του ΠΑΣΟΚ να ζητάει εκλογές; Από πού προέκυψε αυτό; Αν τώρα ένα κόμμα που ζητεί –για τους λόγους του– εκλογές, ξέροντας ότι δεν θα γίνουν φυσικά, θεωρεί παρέμβαση αυτήν την κριτική, τι θα λέει στην περίπτωση που γίνει κάποτε κυβέρνηση σε όσους δεν συμφωνούν μαζί του;
Τώρα τα υπόλοιπα, δηλαδή ότι η κυβέρνηση «ξορκίζει» τις εκλογές διότι «τις φοβάται» μόνο ως αστείο μπορεί να χαρακτηριστεί. Δείχνουν όμως τα περί αλαζονείας. Το κακό είναι πως μπροστά στην αγωνία του το ΠΑΣΟΚ, διά του εκπροσώπου του, έδειξε ότι δεν ορρωδεί προ ουδενός, ούτε μπροστά στα εθνικά θέμα και την εξωτερική πολιτική της χώρας αφού μίλησε για «επικοινωνιακό Βατερλό Μητσοτάκη στη Νέα Υόρκη».
Το άλλο θέμα που δείχνει πως το ΠΑΣΟΚ θα παραμείνει στη γραμμή του λαϊκισμού φεύγοντας από το κέντρο είναι η δήλωση Τσουκαλά για τον ΟΠΕΚΕΠΕ που αποτελεί μνημείο διαστρέβλωσης με μισές αλήθειες που είναι τα χειρότερα ψέματα. Επικαλέστηκε την κατάθεση του πρώην προέδρου του ΟΠΕΚΕΠΕ κ. Σαλάτα επαναφέροντας θέμα κλήσης του υφυπουργού Παρά τω Πρωθυπουργώ Γιώργου Μυλωνάκη στην εξεταστική.
Όπως είπε ο Κώστας Τσουκαλάς, ο πρώην πρόεδρος του ΟΠΕΚΕΠΕ κατέθεσε πως αποπέμφθηκε από τη θέση του από τον κ. Μυλωνάκη και πρέπει να κληθεί στην επιτροπή. Λογικά δεν άκουσε την κατάθεση στο σύνολό της. Ούτε τον ενημέρωσε κανείς. Διότι θα γνώριζε πως ο κ. Σαλάτας τόνισε ότι του ζητήθηκε από τον υφυπουργό Παρά τω Πρωθυπουργώ να διευκολύνει πλήρως την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία στο έργο της. Το είπε on camera και αυτό δεν αμφισβητείται.
Δηλαδή, σύμφωνα με τον κ. Τσουκαλά και το ΠΑΣΟΚ, ο Γιώργος Μυλωνάκης πρέπει να κληθεί στην εξεταστική διότι ζήτησε από έναν επικεφαλής οργανισμού να διευκολύνει την έρευνα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας.
Και στις δύο περιπτώσεις πάντως επιβεβαιώνονται όσοι μιλούν για τοξικότητα και υποστηρίζουν ότι το ΠΑΣΟΚ έχει μετατραπεί σε κόμμα διαμαρτυρίας. Επιβεβαιώνουν επίσης και το γνωστό: άλλα λέει η θεια μου, άλλα ακούν τ’ αυτιά μου…
