ανδρουλάκης (ο) 1. αυτός που είναι υπό προθεσμία «η ομάδα έχει καινούργιο προπονητή, αλλά κι αυτός είναι ανδρουλάκης και σε κάθε αγωνιστική παίζεται η θέση του» 2. αυτός που του πριονίζουν την καρέκλα οι υποψήφιοι διάδοχοι «νόμιζα ότι η προαγωγή θα με έκανε χαρούμενο, αλλά τελικά το μόνο που έγινα είναι ένας διαρκώς αγχωμένος ανδρουλάκης»
Όλοι ξέραμε ότι ο σύντροφος Ανδρουλάκης είναι πρόεδρος υπό αμφισβήτηση και υπό προθεσμία, αλλά αγνοούσαμε το πότε αυτή λήγει. Χάρη στον σύντροφο Γερουλάνο, μάθαμε ότι λήγει σε δύο μήνες, οι οποίοι φαίνεται θα είναι πολύ δύσκολοι για τον (ουδέποτε στην πραγματικότητα) κραταιό Νικόλα. Και δεν θα φταίει η εσωκομματική αμφισβήτηση από τους χαμένους των εσωκομματικών εκλογών, αλλά η αδυναμία του να εμφανιστεί ως μια, έστω και ελάχιστα, πειστική εναλλακτική στον Κυριάκο τον Μητσοτάκη. Αν στην αρχή της προεδρίας του υπήρχε το ελαφρυντικό της απειρίας, τώρα ελαφρυντικό δεν υπάρχει. Ο άνθρωπος απλώς δεν κάνει για τη δουλειά και το μεγάλο δράμα για το ΠΑΣΟΚ είναι πως α) δεν κάνουν για τη δουλειά ούτε και οι δύο άντρες αντίζηλοί του και β) η μόνη που κάνει για τη δουλειά πιθανότατα δεν θα επιλεγεί από τα μέλη ενός κόμματος που σε μεγάλο ποσοστό τους φιλοδοξούν να αντικαταστήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ.
Τρικυμία
Για να καταλάβατε τον βαθμό της τρικυμίας του αντιπολιτευτικού κρανίου, σκεφτείτε ότι η αντιπολίτευση εγκαλεί την κυβέρνηση επειδή ο πρώην διοικητής του ΟΠΕΚΕΠΕ, δικαστής Σαλάτας, κατήγγειλε ότι απομακρύνθηκε από το Μαξίμου επειδή ήρθε σε σύγκρουση με την Τυχεροπούλου και την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία.
Πρόκειται περί… θαύματος!
Πολλοί συμπολίτες εξεπλάγησαν επειδή ο υπόδικος διευθυντής Καρδιολογικής του Ιπποκρατείου που κατηγορείται ότι εισέπραττε φακελάκι εθεάθη να πίνει καφέ σε καφετέρια πλησίον του νοσοκομείου στο οποίο –σύμφωνα με το χαρτί χάρη στο οποίο η δίκη του αναβλήθηκε– νοσηλευόταν με καρδιολογικά προβλήματα. Ευτυχώς κάποιοι άλλοι δεν έχουν χάσει την πίστη τους και δεν αμφισβητούν τα θαύματα.
(Μη) ελαφρυντικό
Ακούω ότι ο συμπολίτης που έπνιξε την αδελφή του με μια σακούλα ισχυρίζεται ότι έκανε το έγκλημα «εν βρασμώ ψυχής» επειδή το θύμα τού μίλησε άσχημα και για άλλη μια φορά απορώ με τη νομοθεσία που θεωρεί ελαφρυντικό το «εν βρασμώ». Από κάποιον που δολοφονεί έχοντας συγκεκριμένο σκοπό, δεν είναι πιο επικίνδυνος για την κοινωνία κάποιος που δολοφονεί επειδή τον έπιασαν τα νεύρα του;
