Από το πλέον εμβληματικό θέατρο της πρωτεύουσας, το «Παλλάς», μάθαμε ότι ο Αλέξης Τσίπρας το 2015 παρέλαβε μια «ρημαγμένη πατρίδα». Παρέλειψε να πει ότι κανείς δεν τον ανάγκασε να την παραλάβει, όπως επίσης ότι με τις μεθοδεύσεις του να ρίξει την κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά, υπερηφάνως μαζί με τους συντρόφους του την έριξαν στα βράχια.
Από τη σκηνή του θεάτρου ακούσαμε ένα κωμικοτραγικό μονόπρακτο για την άμεση επανίδρυση της δημοκρατικής παράταξης, η οποία μάλιστα θα είναι πολύχρωμη. Το τελευταίο είναι το μόνο σίγουρο.
Αυτό που δεν ακούσαμε είναι ότι στον πηγαιμό για την «Ιθάκη», αφού ρήμαξε τον ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί διά της επανίδρυσης να μαζέψει τα κομμάτια του για να τα παρουσιάσει ως κάτι καινούργιο. Με τα ίδια πρόσωπα, τα ίδια μυαλά και κυρίως με τις ίδιες πρακτικές που είχαν οδηγήσει στο περιθώριο τον Αλέκο Αλαβάνο.
Συμπέρασμα: Από χθες ο Σωκράτης Φάμελλος και ο Αλέξης Χαρίτσης είναι αρχηγοί χωρίς κόμμα. Προφανώς με την παρουσία τους (σημειολογικά στον εξώστη) παραδέχθηκαν την αποτυχία τους όπως με σαφήνεια την περιέγραψε ο Αλέξης Τσίπρας. Ωστόσο, η παρουσία τους, για τους ίδιους λόγους, προοιωνίζεται την αποτυχία του εγχειρήματος.
