Ως πολλά υποσχόμενος πολιτικός θιασώτης φιλοδοξεί να εμφανιστεί ο Αλέξης Τσίπρας στο rebranding του. Έφυγε το 2023, κυνηγημένος από τη σκούπα κάποιας κακιάς μάγισσας και της εκλογικής δεισιδαιμονίας, για να επιστρέψει το 2025, με όχημα το βιβλίο του. Η «Ιθάκη» είναι το σενάριο που καλείται να δουλέψει ένας... ανανεωμένος –κατά πρόθεση και δήλωση– θίασος, ενώ στα παρασκήνια εργάζονται πυρετωδώς για τα ευφάνταστα σκηνικά και κοστούμια. Στη γενική δοκιμή για τη νέα παράσταση, στο «Παλλάς», ο εξώστης γέμισε από επίδοξους πρωταγωνιστές και πιθανούς κομπάρσους.
Τελικά ο Τσίπρας της περιόδου 2015-2023 ίσως και να έχει κάποιες διαφορές με τον νεόκοπο πολιτικό συγγραφέα του 2025. Δεν τάζει, δημόσια τουλάχιστον, σε κανέναν ρεζερβέ καρέκλα στην α' θέση, υπενθυμίζει σε όποιον καταφθάνει για οντισιόν ότι το πρώτο έργο επί σκηνής θα είναι οι... Δούλοι και αφεντάδες και φροντίζει να κάνει διακριτό ότι... άλλο ο εξώστης του δημαρχείου και ο άλλο ο εξώστης του θεάτρου.
Το κόμμα του εξώστη...
Ο εξώστης του θεάτρου είναι πιο ψηλά, αλλά και σε μεγαλύτερη απόσταση από τη σκηνή, ενώ έχει και πιο φθηνό εισιτήριο. Δίνει τη δυνατότητα να βλέπεις και να θαυμάζεις από μακριά. Διασφαλίζει επίσης ότι οι συντελεστές της παράστασης δεν διακρίνουν τα πρόσωπα όσων κάθονται εκεί.
Εκεί, στα... σκοτεινά, έστειλε ο Τσίπρας τους προέδρους ΣΥΡΙΖΑ και Νέας Αριστεράς, τους βουλευτές και τα στελέχη των πάλαι ποτέ ομογάλακτων κομμάτων. Τον Φάμελλο, τον Χαρίτση, τον Δραγασάκη, την Αχτσιόγλου, τον Θεοχαρόπουλο, τον Ζαχαριάδη κ.ά. Και τους προετοίμασε για την πολιτική παράσταση που διαφημίζει ότι εμπνεύστηκε: «Όχι προνόμια και αξιώματα...».
Διακήρυξε με παιάνες ολική πολιτική επαναφορά και έριξε στην πυρά το πολιτικό παρελθόν του και όλη την αποκαλούμενη προοδευτική αντιπολίτευση. Από τον Νίκο Ανδρουλάκη και την εσωκομματική αντιπολίτευση Γερουλάνου και Δούκα στο ΠΑΣΟΚ έως τα υπόλοιπα της πάλαι ποτέ κυβερνώσας Αριστεράς στον ΣΥΡΙΖΑ και στη ΝΕΑΡ.
Κάποιες στιγμές χάιδεψε με την αλαζονική συμπάθεια του αφέντη προς τους υποτελείς του την κατακρεουργημένη πολιτική ματαιοδοξία των πρώην συντρόφων του, όταν δήλωσε αμετανόητα υπερήφανος για τη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Κάνοντας μία θεατράλε... βουτιά στο παρελθόν, σε έναν ονειρικό μονόλογο, πίστεψε ότι το 2027 μπορεί να του χαρίσει κάποιες από τις ανέλπιστες εκλογικές χαρές του 2015. Να διεκδικήσει, λέει, με αξιώσεις την πρωτιά στις επόμενες εθνικές εκλογές και από την παρωχημένη και απαξιωμένη κυβερνώσα Αριστερά του παρελθόντος να βρεθεί στην... άσπιλη προοδευτική διακυβέρνηση.
Όσες φορές χρειάζεται...
Ο επικεφαλής της προεκλογικής εκστρατείας του ΣΥΡΙΖΑ το καλοκαίρι του 2023, βασικός συνεργάτης στη συγγραφή της «Ιθάκης» (με την ταξινόμηση του αρχείου του πρώην πρωθυπουργού) και μέλος του επιστημονικού συμβουλίου του Ινστιτούτου Αλέξη Τσίπρα, Νίκος Μαραντζίδης, φροντίζει να υπενθυμίζει σε όλες τις δημόσιες εμφανίσεις του πως «οι χαρισματικοί ηγέτες δεν μετριούνται με τις ήττες τους, αλλά με τις μεγάλες νίκες τους».
Στο επιστημονικό-ιστορικό του αφήγημα ο καθηγητής Μαραντζίδης υποστηρίζει πως ο «Τσίπρας θα χάσει όσες φορές χρειάζεται για να κερδίσει τον Μητσοτάκη», όπως συνέβη με τον Ανδρέα Παπανδρέου, όταν έχασε τρεις φορές από τον Μητσοτάκη, και χρειάστηκε μια τέταρτη αναμέτρηση για να τον κερδίσει, με τον Ελευθέριο Βενιζέλο, όταν χρειάστηκε να φύγει στο Παρίσι για να επιστρέψει και να κερδίσει μετά την ήττα των εκλογών του 1920, και με τον Γεώργιο Παπανδρέου (τον Γέρο της Δημοκρατίας), όταν χρειάστηκε να χάσει τις εκλογές του 1961 για να κερδίσει εκείνες του 1963-1964.
Σε συνέντευξή του στον ΣΚΑΪ, χαρακτηρίζει τον Αλέξη Τσίπρα «talk of the town με όρους πολιτικής προοπτικής», «βροχή και ελπίδα στην ανομβρία και την παρατεταμένη ξηρασία της Κεντροαριστεράς» καιτον συγκρίνει με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και τον Ανδρέα Παπανδρέου.
«Τον Κωνσταντίνο Καραμανλή θα τον ρωτούσατε το 1973 γιατί δεν έκανες τα πράγματα το 1955; Η απάντηση είναι τα κάνω τώρα γιατί τώρα είναι η στιγμή που πρέπει να γίνουν», είπε ο Μαραντζίδης. Έτσι και ο Τσίπρας, λοιπόν, θα τα κάνει τώρα! Μόνο που ίσως για κάποιους το ζητούμενο δεν είναι αυτά που δεν έκανε ο Τσίπρας την περίοδο 2015-2023, αλλά... αυτά που έκανε. Το διχαστικό δημοψήφισμα, τις κλειστές τράπεζες, την απόγνωση και την ανασφάλεια του πολίτη, τη σκευωρία της Novartis, τον διασυρμό της χώρας…
Του καιρού γυρίσματα
Όλα αυτά για τα οποία επέκρινε τότε (το μακρινό 2015 – στην πρώτη περίοδο διακυβέρνησης) και ο Νίκος Μαραντζίδης τον ΣΥΡΙΖΑ και τον ηγέτη του. Όταν ανήκε στο λεγόμενο αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο και υποστήριζε δημοσίως το Ποτάμι. Τώρα, όμως, αλλάζουν οι καιροί... Και ο καθηγητής Πολιτικής και Κοινωνικών Ταυτοτήτων, προειδοποιεί: «Με τους χαρισματικούς δεν μπορούμε να ξεμπερδεύουμε εύκολα».
Με όρους θεάτρου και πρόζας είναι θεμιτά και το μεγάλο ρίσκο, και το ψέμα, και η ίντριγκα, και οι πομπώδεις εκφράσεις, και οι σχέσεις δούλων και αφεντάδων και οι περιπέτειες του Οδυσσέα σε... αγριεμένες θάλασσες. Η παράσταση του πολιτικού συγγραφέα Τσίπρα ίσως και να κόψει πολλά εισιτήρια. Με όρους πολιτικής, όμως, ποια τύχη μπορούν να έχουν τέτοια θεατρικά ανδραγαθήματα;
