Παρακολούθησα (με μια κάποια δυσκολία, η αλήθεια είναι, λόγω τεχνικών προβλημάτων στη μετάδοση) την παρουσίαση του βιβλίου του Αλέξη Τσίπρα. Μια γενική παρατήρηση: Καμία παρουσίαση κανενός βιβλίου δεν έλαβε χώρα. Ήταν απλώς η αφορμή για το πολιτικό μανιφέστο του τέως πρωθυπουργού.
Και δύο σύντομες επισημάνσεις:
Πρώτη: Προς απογοήτευση της συμπαθέστατης πελατείας του, ο Αλέξης Τσίπρας δεν ανακοίνωσε κανένα κόμμα χθες στο Παλλάς. Μίλησε για το μπάχαλο του προοδευτικού (sic) χώρου και αναφέρθηκε γενικόλογα για την επιτακτική ανάγκη επανίδρυσης της δημοκρατικής παράταξης (sic), αλλιώς δεν υπάρχει κανείς να αντιπαρατεθεί στον Μητσοτάκη. Άλλωστε ο ίδιος ξέρει καλά πόσο δύσκολο είναι να συντονιστούν όλα αυτά τα …αποκαΐδια κάτω από την ίδια στέγη. Επίσης, η ανακοίνωση πολιτικού σχηματισμού μοιραία τον βάζει επίσημα στο παιχνίδι των μετρήσεων και
των προβλημάτων που αυτές φέρνουν μαζί τους. Οπότε είναι λογικό να είναι προσεκτικός σε όσα ανακοινώνει…
Δεύτερη: Ενδεικτική της χαώδους κατάστασης είναι η αναπάντεχη επίθεση που εξαπέλυσε ο τέως στην ηγεσία της σημερινής αντιπολίτευσης, την οποία χαρακτήρισε «δυσάρεστη, ιδιοτελή, αποκαρδιωτική και ανίκανη να παράγει το οξυγόνο που η κοινωνία χρειάζεται». Και το καλύτερο; Εξαπέλυσε επίθεση και στους παρισταμένους αρχηγούς κομμάτων (ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά), στους οποίους καταλόγισε ιδιοτελή στάση «μόνο για την καρέκλα» και τους κατηγόρησε ευθέως ότι «δεν τους απασχολεί εάν η κυβέρνηση Μητσοτάκη κερδίσει και μια τρίτη θητεία».
Οι παριστάμενοι αρχηγοί, τεχνηέντως εξοβελισμένοι στον εξώστη του θεάτρου, πίσω δηλαδή και από τους δυνητικούς ψηφοφόρους τους, χασκογελούσαν αμήχανα…