Ο Οδυσσέας του Τσίπρα επέστρεψε επιτέλους στην Ιθάκη του - αλλά χωρίς συντρόφους. Όπως ο ομηρικός ήρωας που γυρίζει μόνος, έχοντας χάσει όλους όσοι ξεκίνησαν μαζί του το μεγάλο ταξίδι, έτσι και ο Τσίπρας επιστρέφει σε ένα τοπίο όπου ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θυμίζει σε τίποτα τον στόλο του 2015. Οι σύντροφοι που κάποτε τον αποθέωναν, βρίσκονται τώρα στον εξώστη. Μια παράξενη, σχεδόν τιμωρητική απόσταση, την ίδια στιγμή που αυτοί είναι οι μόνοι που μπορεί και θα τον στηρίξουν.
Ο Αλέξης Χαρίτσης ήδη κλότσησε και σε ανάρτησή του δεν έκρυψε τη δυσφορία του για τον εξώστη.
Είναι απορίας άξιο πώς, ενώ ο άλλος Αλέξης γνωρίζει ότι αυτοί που θα τον υποδεχτούν είναι οι τελευταίοι πιστοί του, επιλέγει να τους τοποθετήσει εκεί ψηλά, σε έναν χώρο που παραδοσιακά δεν ανήκει στους συντρόφους - αλλά στους θεατές. Μοιάζει σαν να ξαναζεί το παλιό του ταξίδι: τότε που, στο αντίστοιχο συνεδριακό ναυάγιο του 2023, χάθηκε ολόκληρος ο πολιτικός στόλος του. Τώρα όμως ο ίδιος επιστρέφει και μάλιστα με υψηλές αξιώσεις να ξαναϋπάρξει ένοικος στο Μαξίμου.
Ίσως έβαλε τους συντρόφους του στον εξώστη ακριβώς για να τους «παραλληλίσει» με εκείνους που έχασε στο υπερδεκαετές ταξίδι του. Ίσως πάλι να θέλει να τους βλέπει από μακριά, σαν σιωπηλές σκιές μιας παλιάς εποχής - άσχετα αν τους πήρε ήδη παραμάσχαλα. Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου, και ακόμη μεγαλύτερη η άβυσσος του πολιτικού που επιστρέφει για να ξαναρχίσει από την αρχή.
Το σίγουρο είναι ότι η «έξωση στον εξώστη» λέει περισσότερα για την επιστροφή του, απ’ όσα ίσως θα ήθελε ο ίδιος να παραδεχτεί.
