Έγινε χθες και η παρουσίαση της «Ιθάκης», ωραία αίθουσα το «Παλλάς», χώρεσε πολλούς που είδαν φως και μπήκαν, ψιλόβρεχε κιόλας, πήγαν και οι πρώην σύντροφοι του Αλέξη Τσίπρα με πλατιά χαμόγελα μπαίνοντας, σαν βρεγμένες γάτες βγαίνοντας – βρίσκω εξαιρετική την ιδέα των ταξιθετών να τους βολέψουν στον εξώστη, εκεί είναι η θέση όσων νομίζουν ότι ψιχαλίζει ενώ τους φτύνουν κατάμουτρα…
Ο Αλέξης ανέβηκε στο παλκοσένικο ίδιος, απαράλλαχτος, αμετανόητος – το είπε και ο ίδιος και μάλιστα τόνισε τη λέξη ευθαρσώς: δεν δίνει δεκάρα αν τον λένε αμετανόητο, γιατί είναι αμετανόητος. Μετανοεί μόνο όποιος μπορεί να σκεφτεί ότι ενδέχεται να έχει λαθέψει κάπου και ο Τσίπρας, όπως είπε πάλι ευθαρσώς, δεν έχει κάνει λάθη. Κάτι λίγα που έγιναν επί διακυβερνήσεώς του, τα έκαναν οι συνεργάτες του σε στιγμές που είχε διακοπές ρεύματος, είχε κλείσει το φως και δεν έβλεπε ο δυστυχής.
Διάβασε την ομιλία του στο πόντιουμ, χειροκροτήθηκε από το κοινό, πούλησε βιβλία, αλλά κυρίως πούλησε πάλι μαγκιά, τοξικότητα και λαϊκισμό με το τσουβάλι, μέσα στο οποίο χώρεσε μόνο τον εαυτό του, απέκλεισε όλους τους άλλους, τους έριξε στο πυρ το εξώτερον, κοιτάζοντας στον εξώστη, ευαγγελίστηκε σχεδόν τη δημιουργία του σύμπαντος – φαίνεται πως πλέον δεν νιώθει μεσσίας, νιώθει πλάστης.
Εγώ συγκράτησα δυο λόγια που είπε για τον πόλεμο στην Ουκρανία, τα οποία με άφησαν σύξυλη – ευτυχώς όχι στον τόπο. «Η Ελλάδα καλείται να είναι παράγοντας ειρήνης και όχι εν δυνάμει εμπόλεμη δύναμη στον πόλεμο της Ουκρανίας. Να σταθεί απέναντι στη ρωσική εισβολή αλλά και απέναντι στην αντιρωσική υστερία» – ακριβώς έτσι το είπε και ακόμη αναρωτιέμαι τι να εννοεί άραγε ο συγγραφεύς.
Έχει καταληφθεί η Ελλάδα από αντιρωσική υστερία και πρέπει να τη συμμαζέψει; Όποιος ομιλεί για την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι υστερικός αντιρώσος; Όποιος στέκεται στο πλευρό μιας χώρας που πολεμάει έναν βάρβαρο δικτάτορα έχει πρόβλημα και πρέπει να θεραπευτεί;
Βάσει αυτής της τσίπρειας λογικής, μήπως πρέπει να κόψουμε τα πολλά πολλά και για την Τουρκία που κατέχει τη μισή Κύπρο γιατί κι αυτό μάλλον υστερία είναι; Μήπως μπορεί να μας πει τι να λέμε και πώς να σταθούμε στη δοκό ισορροπίας για να μην κακοκαρδίζουμε ούτε το θύμα ούτε τον θύτη, ούτε τον κατακτημένο ούτε τον κατακτητή;
Πολλά ρωτώ και φυσικά δεν περιμένω απάντηση – ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει απαντήσεις, έχει σκοπούς, αλλά η Ελλάδα δεν προσφέρεται για άσκοπους πειραματισμούς σε πλόες με τον Τιτανικό του…
