Δεν ιδρώνει το αφτί του Κασσελάκη για τους απλήρωτους εργαζομένους στα κομματικά μέσα ενημέρωσης. Οσο αυτός συνεδρίαζε προχθές με τα μέλη της Πολιτικής Γραμματείας, οι απλήρωτοι εργαζόμενοι ξεροστάλιαζαν επί 6 ώρες έξω από τα γραφεία της Κουμουνδούρου, ελπίζοντας πως θα τους πει μια κουβέντα ο Κασσελάκης για το εργασιακό τους μέλλον. Φευ. Ο «αστακοκαραβοκύρης» τούς γύρισε την πλάτη, δείχνοντας τα φιλεργατικά του αισθήματα. Κατά τα λοιπά λένε πως έγινε μεγάλη συζήτηση στο κομματικό όργανο για τις μαύρες τρύπες στα οικονομικά της «Αυγής» και του «Κόκκινου», χωρίς, ωστόσο, να υπάρξει λύση.
Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφέρουμε τα εξής, γιατί πολλά λέγονται και γράφονται εναντίον του Καρτερού από τα συριζο- νταλούρια τρολ που… ανιδιοτελώς και… εθελοντικώς στηρίζουν Κασσελάκη. Οσο διάστημα ήταν διευθυντής στο «Κόκκινο» ο Καρτερός (σ.σ.: για τους μη μυημένους αυτός ήταν που το έστησε εκ του μηδενός, με πενιχρά μέσα, αξιοπρεπείς μισθούς και με την εθελοντική εργασία πολλών ανθρώπων), είχε τα πάντα σε τάξη. Οι εργαζόμενοι πληρώνονταν στην ώρα τους, δεν χρωστούσε σε εφορία και ασφαλιστικά ταμεία και το ραδιόφωνο είχε μια καλή ακροαματικότητα. Κι όλα αυτά όταν ο ΣΥΡΙΖΑ είχε 3% και η κρατική επιχορήγηση ήταν ψίχουλα. Μετά ήρθε ο… άνετος Τσίπρας και κάποιοι διευθυντές που διόρισε και το… απογείωσαν στα έξοδα και στα φέσια το κομματικό μαγαζί. Το ότι σήμερα δεν βγαίνει ο Θανάσης Καρτερός να υπερασπιστεί την περίοδό του έχει να κάνει με τη σεμνότητά του, την εντιμότητά του και την κουμουνιστική συνείδησή του. Και καλά αυτός, «αυτός είναι» που θα έλεγε κι ο σύντροφος Κουτσούμπας. Στελέχη όμως του ΣΥΡΙΖΑ που έχουν γνώση για την αψεγάδιαστη θητεία του Καρτερού γιατί δεν βγαίνουν να πουν την αλήθεια; Τι φοβούνται; Μην τους μαλώσει η νέα ηγεσία και τα συριζοτρόλ που την στηρίζουν; Ρητορικά είναι τα ερωτήματα.
Η συμβολή του Μίμη Δαρειώτη
Για το γεγονός ότι τα κομματικά μέσα του ΣΥΡΙΖΑ κρατήθηκαν στη ζωή, για πάρα πολλά χρόνια, καθοριστική ήταν η συμβολή του αείμνηστου Μίμη Δαρειώτη, ο οποίος μαζί με τον Καρτερό, όσο αυτός ήταν στο τιμόνι του «Κόκκινου», φρόντιζε να μην υπάρχουν οικονομικές αναταράξεις.
