Οι πολιτικοί αναλυτές και οι επικοινωνιολόγοι, εφόσον επιβεβαιωθούν οι σημερινές δημοσκοπήσεις, πιθανόν να σκίσουν τα πτυχία τους το βράδυ των ευρωεκλογών της 9ης Ιουνίου, αναφορικά με την περίπτωση του Νίκου Ανδρουλάκη...
Θα αναρωτιούνται: Πώς τα κατάφερε να χάσει τη δεύτερη θέση από τον αστακοκαραβοκύρη πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ; Πώς τα κατάφερε ο φέρελπις πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ να γίνει η χλεύη του «εφοπλιστή» από το Μαϊάμι; Πώς τα κατάφερε από «αρχηγός» της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που έλεγε πώς θα γίνει να φτάσει στο τέλος της εκλογικής κούρσας να είναι τρίτος και καταϊδρωμένος;
Σε όλα αυτά τα ερωτήματα θα κληθεί –επαναλαμβάνουμε εφόσον αποδειχθούν ακριβείς οι δημοσκοπήσεις– να δώσει απαντήσεις ο Νίκος Ανδρουλάκης. Σε φίλους και «εχθρούς».
Τις πταίει για τον κατήφορο;
Μέχρι πριν από μερικούς μήνες όλα ήταν πρίμα για τον «πρίγκιπα» της Χαριλάου Τρικούπη. «Γεννούσαν και τα κοκόρια του», για να το πούμε λαϊκά. Στις δημοσκοπήσεις είχε κερδίσει –με σχετική άνεση– τη δεύτερη θέση, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν προλάβαινε να μετρήσει τις διασπάσεις και απέναντί του είχε ως αντίπαλο στη μάχη της Κεντροαριστεράς έναν ουρανοκατέβατο και εν τοις πράγμασι άσχετο με τα πολιτικά της χώρας μας πρόεδρο: τον Στέφανο Κασσελάκη.
«Ούτε παραγγελία» να τον είχε τέτοιο αντίπαλο, έλεγαν αρκετοί εντός και εκτός ΠΑΣΟΚ. Η ευφορία, μάλιστα, στο πασοκικό στρατόπεδο περίσσευε. Ολοι με μπροστάρη τον Ανδρουλάκη μιλούσαν για τη «μεγάλη επιστροφή του ΠΑΣΟΚ», ότι «ο Μητσοτάκης απέκτησε σοβαρή και μαχητική αντιπολίτευση», καθώς κι ότι οσονούπω «τελειώνει το καθεστώς Μητσοτάκη». Τέτοια χαριτωμένα και υπερφίαλα πασοκικά άκουγαν οι πολίτες. Καιρός, όμως, φέρνει τα λάχανα, καιρός τα παραπούλια...
Αποφάσισε να το τερματίσει
Οι πολίτες, χορτασμένοι από λαϊκισμό, τοξικότητα και διχασμό, από τα ένδοξα χρόνια των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, αυθωρεί και παραχρήμα γύρισαν την πλάτη στον αιθεροβάμονα, αλαζονικό και διχαστικό Ανδρουλάκη. Τον άφησαν μόνο του στον λασπώδη δρόμο του λαϊκισμού και του είπαν πως δεν είναι πρόθυμοι να «αγοράσουν» τον «οργισμένο και καταγγελτικό λόγο του».
Και αντί –όπως θα ήταν το λογικό και φυσιολογικό– να πάρει το μήνυμα της κοινωνίας, αυτός αποφάσισε να το τερματίσει. Με το προσωπείο του «θυμωμένου» πολιτικού, άρχισε να μιλάει σαν τους οπαδούς του «πολακισμού». Κάνοντας σημαία και καθημερινή προπαγάνδα του τη νόμιμη επισύνδεση στο τηλέφωνό του από την ΕΥΠ –για εθνικούς λόγους έγραψε προ ημερών η έγκυρη «Καθημερινή»–, έλεγε ότι στόχος του είναι να πάνε φυλακή όσοι τον παρακολουθούσαν.
Κάνοντας στόχο της ζωής του «να γκρεμίσει το καθεστώς του Μαξίμου Α.Ε.» που «συγκαλύπτει», σύμφωνα με το μυαλό του, το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη. Και, τέλος, να καταδείξει ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη φταίει από την (εισαγόμενη κατά βάση) ακρίβεια, μέχρι την αφρικανική σκόνη.
Το τελευταίο δεν το έχει πει ακόμη αλλά ποτέ δεν είναι αργά με τη φόρα που έχει πάρει. Μπορεί και πολιτική κατηφόρα –δημοσκοπική προσώρας–, αλλά όλα αυτά τα σπουδαία και τα καλύτερα θα έρθουν για τον μονίμως θυμωμένο Ανδρουλάκη στις 9 Ιουνίου. Τότε θα γίνει ταμείο...
Ούτε ψύλλος στον κόρφο του
Αν καταφέρει να πάρει τη δεύτερη θέση, όλα καλά: μπορεί να συνεχίσει να λαϊκίζει ασύστολα κι όπου βγει. Αν όμως βγει τρίτο το ΠΑΣΟΚ –που είναι και το πιο πιθανό με βάση τα σημερινά γκάλοπ–, τότε ούτε ψύλλος στον κόρφο του. Ετοιμοι είναι οι δελφίνοι να τον οδηγήσουν σε έκτακτο συνέδριο και εκλογή νέου προέδρου.
Και μπορεί ο ίδιος και οι πραιτοριανοί που έχει δίπλα του να νομίζουν ότι ως τρίτος στις ευρωεκλογές μπορεί να περάσει τον εσωκομματικό κάβο, αλλά όλες οι πληροφορίες συγκλίνουν στο ότι... το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω, που θα ’λεγε και ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ Ανδρέας Παπανδρέου. Κυριακή κοντή γιορτή...
