Διαβάζω συχνά τη φράση «πώς κατάντησε ο ναύαρχος Αποστολάκης» και ειλικρινά δεν καταλαβαίνω τι εννοούν όσοι τη χρησιμοποιούν. Οι χαρακτήρες των ανθρώπων δεν αλλάζουν κι αν κάποιος φαίνεται να κάνει πρόθυμα την ορντινάντσα, μάλλον αυτό θα έκανε πάντα και απλώς δεν θα φαινόταν τόσο πολύ.

χουλιγκάνος (ο)

1. χαμηλής υποστάθμης άνθρωπος, παραβατικός, άνθρωπος του υποκόσμου «αν δεν μπουν φυλακή για πολλά χρόνια, οι συλλήψεις των χουλιγκάνων θα είναι δώρον άδωρον» 2. αυτός που κάνει κακό σε οτιδήποτε ισχυρίζεται ότι αγαπάει «πολλοί οργανωμένοι είναι χουλιγκάνοι και αναπόφευκτα κάνουν κακό στην ομάδα τους» 3. άνθρωπος περιορισμένης πνευματικής δυνατότητας «ποτέ μην προσπαθείς να εξηγήσεις σε έναν χουλιγκάνο το γιατί η επενδυτική βαθμίδα της Ελλάδας είναι σημαντική για όλους»

Οι συλλήψεις να γίνουν φυλακίσεις

Είναι πραγματικά περίεργο το ότι υπάρχουν ακόμα συμπολίτες που δεν καταλαβαίνουν γιατί οι συλλήψεις των χουλιγκάνων είναι σημαντικές για όλους και όχι μόνο για όσους αγαπούν το ποδόσφαιρο (από την άλλη, υπάρχουν συμπολίτες που ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ, οπότε ίσως να μην είναι και τόσο περίεργο). Οι εγκληματίες αυτοί δεν εγκληματούν μόνο στο πλαίσιο ποδοσφαιρικών αγώνων. Δεν είναι κάποιοι φιλήσυχοι πολίτες που το γήπεδο τους μεταμορφώνει σε τέρατα. Είναι τέρατα 24 ώρες το 24ωρο, επτά μέρες την εβδομάδα σε όποιο χώρο κι αν βρίσκονται. Δεν είναι τα γήπεδα που πρέπει να προστατευτούν από τη δράση τους, είναι η κοινωνία ολόκληρη. Γι’ αυτό οι συλλήψεις των χουλιγκάνων θα έχουν πραγματική αξία αν συνοδευτούν από φυλακίσεις και αν είναι η αρχή μιας σειράς από συλλήψεις που θα απαλλάξουν και τις ομάδες και την κοινωνία συνολικά από αυτούς τους εγκληματίες.

Μεγάλο θράσος

Κανένας δεν εκπλήσσεται που κατά την προσαγωγή τους οι χουλιγκάνοι άρχισαν να φωνάζουν για τα Τέμπη. Το δυστύχημα είναι η κολυμπήθρα του Σιλωάμ για οποιονδήποτε θέλει να εξωραΐσει τη δράση του ή να μας κάνει να ξεχάσουμε ποιος στ’ αλήθεια είναι. Και λίγοι έχουν ανάγκη να ξεχάσουμε ποιοι στ’ αλήθεια είναι όσο οι χουλιγκάνοι.

Εχουν κάνει χόμπι τους το... αβαβά

Το ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κατέθεσε εμπρόθεσμα το υπόμνημα για τον αποκλεισμό των Σπαρτιατών από τις ευρωεκλογές, όπως έκαναν η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, μπορεί να θεωρηθεί «λάθος» (στο πλαίσιο της γνωστής ανεπάρκειας των συντρόφων) μόνο αν είμαστε σίγουροι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλει τους Σπαρτιάτες στις ευρωεκλογές. Διαφορετικά, μπορεί να είναι αυτό που στο ποδόσφαιρο λέμε «αβαβά».