Η Ολγα Γεροβασίλη είπε την Τετάρτη αυτό που λένε πολλοί στον ΣΥΡΙΖΑ. Οτι στην περίπτωση που γίνουν εσωκομματικές εκλογές και κερδίσει εκ νέου ο Στέφανος Κασσελάκης δύσκολα θα μείνουν στο κόμμα που αυτός θέλει να φτιάξει. Εκεί ακριβώς βρίσκεται και η ουσία του θέματος. Ο ΣΥΡΙΖΑ του 36% τελείωσε! Το ίδιο και αυτός του 32%, όπως και εκείνος του 17,8%... Το 14,9%, το χαμηλότερο ποσοστό που έλαβε τα τελευταία 12 χρόνια, δείχνει να αποτελεί, τρεις μήνες μετά τις ευρωεκλογές, ένα... άπιαστο όνειρο. Το κόμμα που κατάφερε να γίνει κυβέρνηση –ουδέποτε όμως αυτόνομη παρότι και στις δύο εκλογικές νίκες του ίσχυε το μπόνους των 50 εδρών– έχει καταρρεύσει και η διάσπαση δείχνει να είναι θέμα χρόνου...
Αυτά που έχουν γίνει στον ΣΥΡΙΖΑ υπό την ηγεσία του Στέφανου Κασσελάκη οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε έναν δρόμο χωρίς γυρισμό, που όμως δείχνει να είναι και αδιέξοδος. Εκτιμώντας ότι βρέθηκε να ηγείται ενός κόμματος που αν δεν ήταν σε αυτήν την κατάσταση δεν θα τον είχε εκλέξει –το έχει πει και ο ίδιος, άλλωστε– θέλησε να δημιουργήσει κάτι δικό του. Μόνο που αυτό το δικό του δεν έχει σχέση με την πολιτική. Ο ίδιος λειτούργησε ως influencer, επέλεξε να επιβάλλει στην πολιτική σκηνή το δικό του lifestyle μέσα από ένα κόμμα που ομνύει σε μια ιδεολογική καθαρότητα προηγούμενου αιώνα. Δεν διαθέτει κάποια πολιτική ταυτότητα, δεν μπορεί να μπει στη λογική μιας ατζέντας όπως αυτή των στελεχών και των ψηφοφόρων που κινούνται σε μια αέναη αντιπαράθεση Δεξιάς-Αριστεράς, αναζητώντας βαρβάρους προκειμένου να δικαιολογεί την ύπαρξή της.
Αυτό που κατάφερε όμως είναι να αναδείξει τη γύμνια της Αριστεράς. Μια γύμνια που κρύφτηκε πίσω από το δίλημμα «μνημόνιο-αντιμνημόνιο» και ανέβηκε σε ένα κύμα αγανάκτησης και οργής που το έφερε στην εξουσία. Το κύμα πέρασε, η εξουσία χάθηκε και τώρα αναζητεί ρόλο ύπαρξης σε ένα πολιτικό και κοινωνικό σκηνικό που οικοδομεί λύσεις με γνώμονα την επόμενη ημέρα. Επί της ουσίας, ο ΣΥΡΙΖΑ του Κασσελάκη, όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ του Πολάκη αλλά και αυτός των «87», της «φρουράς Τσίπρα» δηλαδή, έχει ξεπεραστεί από τις εξελίξεις. Εχει μπει ήδη στο χρονοντούλαπο της ιστορίας από τους πολίτες και απομένει η οριστική πράξη και το κλείσιμο της πόρτας. Πρώτος άλλωστε το κατάλαβε ο Αλέξης Τσίπρας λίγο πριν από τις εκλογές του 2023, το πιστοποίησε όμως μετά την εκλογική ήττα του πρώτου γύρου, όταν η ιδέα της απλής αναλογικής κατέρρευσε σαν πύργος από τραπουλόχαρτα.
Το γεγονός ότι δεν επιθυμεί επιστροφή στο –κατά Ζανέτ Τσίπρα– «πολιτικό μόρφωμα που έκλεισε τον κύκλο του» είναι ενδεικτικό ως προς το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ. Οι πληροφορίες που φέρουν τον Αλέξη Τσίπρα να αναζητεί έναν άλλον ρόλο σε ένα διαφορετικό σχήμα απλώς επιβεβαιώνουν το τέλος του... πολιτικού μορφώματος που, εκμεταλλευόμενο μια κρίση, βρέθηκε να κυριαρχεί επενδύοντας όμως στον λαϊκισμό και την τοξικότητα. Κυρίως επενδύοντας στην εμφυλιοπολεμικού τύπου ρητορική «ή αυτοί ή εμείς» και «ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν».
Μια ρητορική που υιοθέτησε ασμένως η νέα ηγεσία όταν έψαχνε τρόπο να ασκήσει αντιπολίτευση χωρίς κόπο. Καταστροφολογία, υιοθέτηση ακόμη και θεωριών συνωμοσίας του Διαδικτύου, διαφόρων ψεκασμένων και ακροδεξιών ή ακροαριστερών παραφυάδων συστημάτων που επιχειρούν να εμπλακούν στην ελληνική πολιτική σκηνή, αποτέλεσαν και αποτελούν τη βάση της τακτικής που και σήμερα ακολουθείται από την Κουμουνδούρου. Τα social media θεωρήθηκε ότι αποτελούν το εφαλτήριο για τη μετάβαση του νέου συστήματος του Στέφανου Κασσελάκη, που εμφανίσθηκε να παίζει, δήθεν, στα δάχτυλα την επικοινωνία, ξεχνώντας τον βασικό κανόνα που ορίζει ότι η υπερέκθεση βλάπτει σοβαρά και ειδικά τα πολιτικά πρόσωπα.
Με όσα έχουν γίνει και με όσα γίνονται ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει να ακολουθεί την πορεία κομμάτων-φωτοβολίδες, αν και τις ρίζες του τις είχε κληρονομήσει από μακροχρόνια πορεία στην πολιτική ζωή του τόπου, την οποία όμως άφησε στον δρόμο για την εξουσία. Η διάλυση αποτελεί μια εκδοχή ως προς το μέλλον του και μια πορεία ανάλογη με αυτήν των ΑΝΕΛ, της ΛΑΕ, της Ενωσης Κεντρώων δεν μπορεί να αποκλειστεί, αφού από ένα σημείο και μετά ακόμη και το 3% μπορεί να είναι ένας πήχης... υψηλός.
Υγ.: Την ώρα που γραφόταν αυτό το άρθρο ο Στέφανος Κασσελάκης εμφανιζόταν να δηλώνει πως δεν προτίθεται να προκηρύξει εσωκομματικές εκλογές, όπως και ότι ακόμη και στην περίπτωση που κατατεθεί πρόταση μομφής κατά τη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής εκείνος θα την πάει στο Συνέδριο, έχοντας το σχετικό δικαίωμα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί ν’ αλλάξει γνώμη ακόμη και αν ο ίδιος δείχνει να φοβάται μια νέα προσφυγή σε εσωκομματικές κάλπες. Κυρίως για να αποφύγει –όσο μπορεί πλέον– να θεωρηθεί από τους οπαδούς του κόμματος ότι σύρθηκε σε μια διαδικασία ή να περάσει, σε όσους ψηφοφόρους απέμειναν, η αίσθηση ότι φοβάται.
* Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην έντυπη έκδοση του «Μανιφέστο»
