«Πολλές φορές στο παρελθόν, την ακινησία η χώρα μας την πλήρωσε. Και την πλήρωσαν οι επόμενες γενιές γιατί ήταν βολική στο εκάστοτε τώρα, αλλά πολύ κοστοβόρα στο εκάστοτε μετά». Η χαρακτηριστική αυτή φράση του υπουργού Παιδείας, Κυριάκη Πιερρακάκη, αντανακλά τις συνέπειες της πολιτικής στάσης που εμπεριέχει τον μικροκομματισμό ως κύριο στόχο, ο οποίος με όχημα τον λαϊκισμό προβάλλει εμπόδια σε μεταρρυθμίσεις που εξελίσσουν την κοινωνία. Μια τέτοια στάση τηρεί ο Νίκος Αδρουλάκης στο ζήτημα του εν νομοσχεδίου για τα μη κρατικά πανεπιστήμια, η συζήτηση του οποίου ξεκινά σήμερα στην Ολομέλεια της Βουλής.

Σε βίντεο που δημοσίευσε η Ομάδα Αλήθειας αποδομούνται ένα προς ένα τα «επιχειρήματα» που έχει χρησιμοποιήσει ο Νίκος Ανδρουλάκης για να εξηγήσει το «όχι» που αναμένεται στη μεταρρύθμιση που προωθείται. Ένα «όχι» που ήρθε μετά την αρχική τοποθέτησή του ότι θα ψηφίσει το σχετικό νομοσχέδιο, αλλά συνέπεσε με τα απογοητευτικά για το κόμμα του δημοσκοπικά ευρύματα, τα οποία κινητοποίησαν τις δυνάμεις του λαϊκισμού, υποθηκεύοντας τη στόχευση στην πρόοδο στα όποια μικροκομματικά οφέλη.

Το βίντεο της Ομάδας Αλήθειας είναι χαρακτηριστικό γιατί «διαφωνεί» ο Νίκος Ανδρουλάκης με τον νομοσχέδιο για τα μη κρατικά παραρτήματα πανεπιστημίων στην Ελλάδα, όπως αποστομωτικές είναι και οι απαντήσεις που δίνει ο Κυριάκος Πιερρακάκης.

Συγκεκριμένα:

Ο Νίκος Ανδρουλάκης ζητά να περιμένουμε την αλλαγή του Συντάγματος, θεωρώντας πως ο κανονικός δρόμος είναι αναθεώρηση του άρθρου 16, κάτι που εκτιμά ότι θα διαρκέσει μια τετραετία. «Κάποιοι είναι οι θιασώτες της αυταρέσκειας, της αναμονής ότι μπορούμε να περιμένουμε άλλα πέντε χρόνια για να συζητάμε πράγματα», είναι η εύλογη απάντηση που έχει δώσει ο Κυριάκος Πιερρακάκης.

Κάνει λόγο για μικρή χρηματοδότηση της παιδείας, λέγοντας ότι επενδύεται το 2,8% του ΑΕΠ, όταν σύμφωνα με τη Eurostat, «η χρηματοδότηση ανέρχεται στο 4,1%», σημειώνει ο υπουργός Παιδείας.

Ισχυρίζεται ότι υποκρύπτεται κερδοσκοπία, όταν στο άρθρο 142 περί αφαίρεσης της άδειας δηλώνεται ρητά ότι αυτή προκύπτει ακόμη και σε παραβίαση των όρων περί μη κερδοσκοπικότητας.

Θεωρεί ότι δεν δόθηκαν κονδύλια για τα δημόσια πανεπιστήμια, όταν η εν λόγω χρηματοδότηση έχει αυξηθεί 50% στον κρατικό προϋπολογισμό από το 2019 και μετά. Αν σε αυτή τη χρηματοδότηση συνυπολογιστούν οι δαπάνες για στέγαση, σίτιση και άλλες δράσεις ετησίως, φτάνει το περίπου μισό δισ. ευρώ.

Θεωρεί επίσης ότι δεν δίνονται χρήματα για αποκέντρωση και ζητά γεωγραφικά κριτήρια, όταν στο νομοσχέδιο οι εγγυητικές διαφοροποιούνται για την περιφέρεια ή την Αθήνα και τη θεσσαλονίκη.

Θέλει επίσης ποιότητα σπουδών, προσπερνώντας ότι προβλέπονται μια σειρά από προϋποθέσεις πιστοποίησης, ακαδημαϊκές.

Αντιγράφουν το κυπριακό μοντέλο, λέει, όταν έχει γίνει σαφές ότι πρόκειται για δύο διαφορετικούς νόμους. Η επίκληση του κυπραικού μοντέλου σχετίζεται με το γεγονός ότι ο νόμος προέκυψε μέσα σε μια λογική συναίνεσης των πολιτικών κομμάτων.

Θέλει επίσης υψηλά ακαδημαϊκά κριτήρια, αποσιωπώντας ότι αυτά που προβλέπονται στο νομοσχέδιο είναι από τα αυστηρότερα στην ΕΕ. Αυτό δείχνει και η ελάχιστη βάση εισαγωγής που προβλέπεται.

Ζητεί ακόμη υποχρεωτική έρευνα, όταν η σχετική υποχρέωση προβλέπεται, όπως προβλέπεται και η ενιαία αρχή αξιολόγησης που επίσης ζητεί.

Ζητεί τέλος να υιοθετηθεί το σκανδιναβικό μοντέλο, όταν δεν υπάρχει αυτούσιο σε καμία σκανδιναβική χώρα.