Ως σπάνιο φαινόμενο, το οποίο συμβαίνει μια φορά στα 400 χρόνια, περιγράφει ο καθηγητής Φυσικής της Ατμόσφαιρας και μέλος της επιτροπής κλιματικής αλλαγής, Χρήστος Ζερεφός, την κακοκαιρία Daniel.
Μιλώντας στο MEGA, ο καθηγητής έκανε λόγο για πρωτοφανές φαινόμενο, το οποίο σε συνδυασμό με τους καύσωνες επιδεινώθηκε. «Είναι ένα καιρικό φαινόμενο το οποίο συμβαίνει μια φορά στα 300 ή 400 χρόνια. Το καλοκαίρι αυτό θα το θυμόμαστε σαν το πιο ακραίο καλοκαίρι στην ιστορία της χώρας μας αλλά και της Μεσογείου, το να έχουμε τόσους καύσωνες και μετά να ακολουθήσει η λαίλαπα του Daniel, είναι κάτι το οποίο συνδυαστικά το κάνει να είναι απίθανο».
Όπως λέει, η χώρα δεν έχει «κατάλληλες υποδομές» για παρόμοια φαινόμενα, ωστόσο ο «Daniel» είναι «ένα πράγμα που συμβαίνει τόσο σπάνια» που δεν υπάρχει τρόπος διαφυγής. «Και ο σχεδιασμός πρέπει να αλλάξει και οι χάρτες επικινδυνότητας να ξαναγίνουν, είναι πολλή η δουλειά που χρειάζεται να γίνει», είπε.
«Είναι εξαιρετικά ακραίο φαινόμενο και η τεράστια ποσότητα νερού που έπεσε οφείλεται στο ότι το σύστημα του "Daniel" παρέμεινε ακίνητο σχεδόν έξω από τη Λιβύη όπου και παραμένει ακόμα και τώρα και κάνει ζημιές, είναι μπλοκαρισμένο. Μια αόρατη δαγκάνα ενέργειας το κράτησε εκεί», κατέληξε.
Δεν έχει καταγραφεί παρόμοιο φαινόμενο σε βάθος χρόνου
Την εκτίμησή του για το τι προκάλεσε τα πρωτοφανή καιρικά φαινόμενα στη Θεσσαλία κατέθεσε στην ΕΡΤ, ο δρ Μετεωρολογίας & Κλιματικής Έρευνας, Γιώργος Παπαβασιλείου. Όπως τόνισε ο κ. Παπαβασιλείου, «πρόκειται για ένα εξαιρετικά ακραίο καιρικό φαινόμενο, ιστορικά δεν έχουμε καταγράψει τέτοιας κλίμακας παρόμοιο φαινόμενο σε αυτήν την περιοχή… σε τοπική κλίμακα μπορεί να έχει ξανασυμβεί σε βάθος χρόνων».
Σύμφωνα με τον μετεωρολόγο, η επιστημονική εργασία για ένα τόσο σύνθετο θέμα, όπως είναι η κλιματική αλλαγή, χρειάζεται πολύ χρόνο για να διεκπεραιωθεί, ενώ με την παγκόσμια θέρμανση, είναι πιθανά τέτοια φαινόμενα και στο μέλλον. «Είχαμε τα πρώτα δεδομένα για την εμφάνιση ακραίων καιρικών δεδομένων στη Θεσσαλία, πέντε με έξι ημέρες πριν», τόνισε ο κ. Παπαβασιλείου, και το ζητούμενο ήταν κατά πόσον μπορούσαμε να αντιδράσουμε έγκαιρα.
«Το πρώτο συναίσθημα μετά τη μετεωρολογική πρόβλεψη, ήταν η αγωνία για την καταστροφή που βλέπαμε ότι θα ερχόταν», κατέληξε χαρακτηριστικά ο κ. Παπαβασιλείου.
