Με τη διαρκή επανάληψη του όρου «πατριωτική Αριστερά», ο Στ. Κασσελάκης αποπειράται (ανεπιτυχώς, προσώρας...) να προσδιορίσει την ιδεολογική ταυτότητα του «νέου ΣΥΡΙΖΑ». Ο όρος, βέβαια, δεν είναι τυχαίος, ούτε εφεύρημα του Στέφανου.
Κατ’ αρχάς, εισάγεται στον δημόσιο διάλογο ως αναφορά στο λεγόμενο «πατριωτικό ΠΑΣΟΚ» της δεκαετίας του 1980. Πιο πονηροί παρατηρητές συνδέουν τη χρήση αυτού του όρου με την κινητικότητα στα Ελληνοτουρκικά. Και εξηγούν ότι σε περίπτωση που ο Μητσοτάκης προχωρήσει σε κάποιου είδους συζήτηση ή συμφωνία με τον Ερντογάν, ο Στέφανος θα βγει... από αριστερά μπροστάρης στην προάσπιση των «εθνικών συμφερόντων», παρασύροντας αναγκαστικά και τον Ανδρουλάκη και έτσι θα αποκομίσει πολιτικά και ενδεχομένως εκλογικά οφέλη, αφού θα έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων.
Δεν μπορώ να ξέρω ποιος από το επιτελείο του τα σκέφτεται όλα αυτά, αλλά θα τολμούσα να πω ότι ο τύπος είναι, αν μη τι άλλο, πλακατζής.
