Την καλύτερη αποτύπωση πάντως για τα εσωκομματικά του ΣΥΡΙΖΑ την έδωσε ο Γιώργος Λακόπουλος σε πρόσφατο άρθρο του: «(…) Είναι περίεργο ότι οι διεκδικητές της ηγεσίας και όσοι ενδιαφέρονται να τους περιβάλλουν στην επόμενη φάση δεν κατάλαβαν το βασικό στοιχείο της πορείας τους προς τις αρχαιρεσίες τους: Ουδείς εκτός των τειχών τους ασχολείται μαζί τους. Οχι αδίκως. Την καλύτερη συμβουλή την έδωσε ο –αντι-ΣΥΡΙΖΑ– αρθρογράφος της «Καθημερινής» Μιχάλης Τσιντσίνης: «Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να επιβιώσει μόνο αν επιχειρήσει ερήμην του υπάρχοντος ΣΥΡΙΖΑ». Και από τα «ΝΕΑ» ο, ιδίων διαθέσεων, Μιχ. Μήτσος συμπλήρωσε: «Αν ο Κασσελάκης δεν τα καταφέρει –να γίνει αρχηγός–, μπορεί πάντα να τον πάρει ο Μητσοτάκης». Πιο απλά τους κρεμάνε κουδούνια. Αλλά το θέαμα έχει και στοιχεία απόγνωσης (…) Τι γέλιο να βγει από ένα κόμμα που έπεσε από τον 30ό όροφο και καθώς περνάει από τον 15ο λέει: ως εδώ καλά πάμε;.
Ευγενικό άδειασμα
«Τον Στέφανο Κασσελάκη τον γνωρίζω πολύ λίγο. Στην Αριστερά είχαμε μια κουλτούρα "γεια σας, πώς μπορώ να προσφέρω;". Οπότε με ξενίζει το "γεια σας, πώς μπορώ να γίνω πρόεδρος;". Είναι όμως καλοδεχούμενο ότι ένας νέος άνθρωπος επιλέγει να εκφράσει αυτή τη φιλοδοξία του στον ΣΥΡΙΖΑ». Τάδε έφη Γιάννης Δραγασάκης σε συνέντευξή του στο Attica Tv. Ο ίδιος τάχθηκε υπέρ της επιλογής της Αχτσιόγλου και υπέρ της «μίας ικανής ηγεσίας που θα κάνει το κόμμα ακόμα πιο ενιαίο και συμπαγές και θα ενοποιήσει το κοινωνικό μπλοκ που θέλει να εκπροσωπεί, κατεβαίνοντας ξανά στην κοινωνία και διαμορφώνοντας νέους δεσμούς εμπιστοσύνης μαζί της».
Τα... μελλούμενα
Πάντως, η φουρτούνα Κασσελάκη στον ΣΥΡΙΖΑ είναι μεγαλύτερη από τα αναμενόμενα και, κατά τούτο, δύσκολα διαχειρίσιμη. Η διαφαινόμενη είσοδός του στον β’ γύρο, ακόμα κι αν έρθει δεύτερος τελικά, είναι από μόνη της εντυπωσιακή, αφού επί της ουσίας τα μέλη του κόμματος δίνουν ρητή εντολή για αλλαγές σε πρόσωπα και μηχανισμούς. Πέραν όλων αυτών, στον ΣΥΡΙΖΑ είναι πεπεισμένοι ότι ο Κασσελάκης, εφόσον χάσει τη μάχη, θα μετασχηματίσει την πλατφόρμα «ΣΥΡΙΖΑνασυγκρότηση» σε δικό του κόμμα εν όψει των ευρωεκλογών, προκαλώντας διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ τόσο στα στελέχη όσο και στη βάση. Μια κίνηση που θα δημιουργήσει πρόβλημα στη νέα πρόεδρο με το «καλημέρα».
Προκλήσεις στη Θράκη
Μπορεί να φαντάζει περίεργο, αλλά το Τουρκικό Προξενείο της Κομοτηνής επιστρατεύει ακόμα και τη… Φενερμπαχτσέ προκειμένου να αναμιχθεί στην ελληνική πολιτική σκηνή και να δημιουργήσει τετελεσμένα. Την Τετάρτη το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Κομοτηνής εκδίκασε την υπόθεση του Αθλητικού - Πολιτιστικού Συλλόγου «Φίλαθλοι Φενερμπαχτσέ», ο οποίος την τελευταία στιγμή πρόσθεσε ανεπίτρεπτα στον τίτλο του τη φράση: «Δυτικής Θράκης». Το δικαστήριο εξέτασε την ανάκληση της ίδρυσης του Συλλόγου ή έστω τη διαγραφή του γεωγραφικού προσδιορισμού. Κατά την ακροαματική διαδικασία εμφανίστηκε η διοίκηση του συλλόγου μαζί με την πρόεδρο του μειονοτικού ΚΙΕΦ, Τσιντέμ Ασάφογλου, και τον (αυτοαποκαλούμενο) πρόεδρο της παράνομης και ήδη δικαστικώς διαλυθείσας «Τουρκικής Ενωσης Νέων Κομοτηνής», Σεντάτ Χασάν. Πάντως, η έκβαση της υπόθεσης θεωρείται με βεβαιότητα ότι θα είναι υπέρ της απαλοιφής οποιουδήποτε γεωγραφικού προσδιορισμού.
Ξαναζεσταμένοι δείκτες
Παρατηρώ ότι στην προσπάθεια να πληγεί με οποιοδήποτε κόστος η κυβέρνηση επανέρχονται στην επικαιρότητα δημοσιεύματα, δείκτες και εκθέσεις. Τελευταίο «κρούσμα» το εκ νέου σπινάρισμα του «Δείκτη Οικονομικής Ελευθερίας» που δημοσιεύει το συντηρητικό think tank Heritage Foundation. Για το 2023 η Ελλάδα συγκέντρωσε 56,9 βαθμούς (από τους 100 συνολικά) και κατατάσσεται στην 107η θέση παγκοσμίως (-30 θέσεις σε σχέση με το 2022). Βρίσκεται στην 42η θέση μεταξύ των 45 χωρών της Ευρώπης, ενώ η συνολική βαθμολογία της είναι κάτω από τον παγκόσμιο μέσο όρο. Το 2022 η συνολική βαθμολογία ήταν 61,5 βαθμοί, με την οικονομία της να χαρακτηρίζεται ως «Μετρίως Ελεύθερη» (moderately free). Σε σχέση με το 2022 η συνολική βαθμολογία μειώθηκε κατά κατά 4,6 μονάδες.
Ο δείκτης δημοσιεύτηκε τον Ιούλιο, αλλά μάλλον οι σύντροφοι ήταν ζαλισμένοι από το χαστούκι των διπλών εκλογών και την παραίτηση Τσίπρα που δεν το πήραν χαμπάρι. Ομως, επειδή η Αριστερά επαγρυπνά πάντοτε, κάποιος το πέτυχε «σερφάροντας» και το διέδωσε αστραπιαία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Πάντως, σε μία διαγώνια ανάγνωση, η κατάταξη φαίνεται να έχει κάποια παρωχημένα στοιχεία που επηρεάζουν ιδιαίτερα το δείκτη, π.χ. δημόσιο χρέος «κοντά στο 200%», υψηλές δημόσιες δαπάνες και έλλειμμα (πιθανώς λόγω των μέτρων στήριξης εν μέσω ενεργειακής κρίσης και πληθωρισμού). Σε αυτά τα σημεία φαίνεται όντως να υποχωρούμε. Αντίθετα, στους υποδείκτες για government integrity, property rights, tax burden κ.λπ. βελτιωθήκαμε σε σύγκριση με το 2022. Σε άλλους, όπως investment freedom και business freedom, η επίδοσή μας είναι αμετάβλητη. Ο δείκτης υπολογίζει το μέσο χρεος τριών ετών πριν την πανδημία και χρησιμοποιεί παλαιά στοιχεία της πανδημικής περιόδου που το χρέος μας εκτινάχθηκε, αλλά με τη βελτίωση των οικονομικών δεδομένων που καταγράφεται αναμένεται να επανέλθουμε στις θέσεις που κατείχαμε προ πανδημίας.
