Στους 2.500 ανέρχονται έως τώρα οι νεκροί από το σεισμό των 7 ρίχτερ που έπληξε το Μαρόκο. Τουλάχιστον 2.000 νεκροί και χιλιάδες αγνοούμενοι από το πέρασμα της κακοκαιρίας «Ντάνιελ» στη Λιβύη. Τον Αύγουστο, φονικές πλημμύρες με δεκάδες νεκρούς χτύπησαν τη Σλοβενία. Πριν δύο χρόνια, πρωτοφανούς σφοδρότητας πλημμύρες σε Γερμανία και Βέλγιο άφησαν πίσω εκατόμβη νεκρών και ανυπολόγιστες ζημιές. Στη γειτονική Τουρκία, ο αριθμός των νεκρών από τους σεισμούς του περασμένου Φεβρουαρίου στη Νοτιοανατολική Τουρκία πλησιάζει τους 50.000 και ακόμα ανασύρονται σοροί.
Σε καμία από τις παραπάνω χώρες η αντιπολίτευση δεν κατηγόρησε την κυβέρνηση πως ευθύνεται για αυτά τα, πρωτοφανούς έντασης, φυσικά φαινόμενα. Σε καμία από αυτές τις χώρες δεν ζητήθηκε παραίτηση υπουργών την ώρα της κρίσης και της μάχης να σώσεις ό,τι σώζεται. Μόνο στην Ελλάδα ζούμε αυτή την «πρωτοτυπία», με αποκλειστική ευθύνη της αντιπολίτευσης. Ισως γιατί μόνο στην Ελλάδα η ημιλιπόθυμη Αριστερά λιγουρεύεται νεκραναστάσεις «σοσιαλιστικών παραδείσων».
