Κατά τα άλλα ο «σκληρός του Μαϊάμι», που θέλει να παρουσιάζεται ως εκφραστής της «σύγχρονης αριστεράς», και μάλιστα χαρακτηρίζει αναχρονιστές τους αποχωρήσαντες- τους οποίους είχε προηγουμένως διαγράψει- κομίζει το «νέο» καλώντας τους κεντρώους να τον ακολουθήσουν μ’ ένα σποτάκι που αποπνέει λαϊκισμό εις τη νιοστή.
Εάν δεν ήταν της… πλάκας ο ίδιος και τα απομεινάρια του ΣΥΡΙΖΑ, η αναφορά στην ΕΥΠ και οι βαρύτατοι υπαινιγμοί θα αποτελούσαν μείζον ατόπημα για έναν… κανονικό πρόεδρο κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Επειδή, όμως, ο ίδιος δεν είναι κανονικός πρόεδρος κανονικού κόμματος, απλά έχει προσληφθεί ως «ειδικός εκκαθαριστής» να κλείσει την «επιχείρηση», κανείς δεν του δίνει σημασία.
Παρ’ όλα αυτά ο Στέφανος Κασσελάκης, πέραν της πλάκας, φαίνεται ότι έχει πλήρη άγνοια του θεσμικού του ρόλου, γιατί σε διαφορετική περίπτωση θα πετούσε στα σκουπίδια το σποτ που δυσφημεί τη χώρα και τους θεσμούς. Το ό,τι συντάσσεται με την τοξικότητα της ομάδας των λαϊκιστών που τον περιβάλλουν, δείχνει πως αντιλαμβάνεται την… «ανανέωση» με… νέες ιδέες.
Φαντασθείτε, τώρα, να είχε απέναντί του αντίστοιχης ποιότητας αντιπάλους και να απαντούσαν μ’ ένα σποτ που θα έλεγε… «Ήταν σκληρός και τον… έλεγαν Κασσελάκη».
