Τον... χαβά του ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν! Θέλει, λέει, «το Αιγαίο Πέλαγος και την Ανατολική Μεσόγειο ως μια περιοχή σταθερότητας και ευημερίας», αλλά με ποιους όρους θέλει αυτήν τη «σταθερότητα» και την «ευημερία»; Την επιζητεί, όπως δήλωσε, «σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, την ελευθερία και την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας και το θαλάσσιο εμπόριο»! Και εδώ είναι το κρίσιμο σημείο... Μπορεί ο Τούρκος πρόεδρος να μιλάει αόριστα για το «διεθνές δίκαιο», αλλά ταυτόχρονα θέτει ως προϋπόθεση για την επίλυση του ζητήματος της οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών να ληφθεί υπόψιν η «ελευθερία και η ασφάλεια της ναυσιπλοΐας και του θαλάσσιου εμπορίου». Σε απλά ελληνικά, το ζήτημα που θέτει ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν για «την ελευθερία και την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας και του θαλάσσιου εμπορίου» δεν είναι τίποτα άλλο από την αιτιολογική τουρκική βάση του διαβόητου «casus belli» κατά της πατρίδας μας!
Τι ισχυρίζονται, δηλαδή, οι Τούρκοι: Οτι αν η Ελλάδα επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα, δηλαδή την αιγιαλίτιδα ζώνη, στα 12 μίλια, όπως προβλέπει η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, τότε θα απομείνει ελάχιστος θαλάσσιος χώρος που δεν θα κατέχει η πατρίδα μας στο Αιγαίο, το οποίο θα μετατραπεί σε μια «κλειστή ελληνική λίμνη» και θα εμποδίζει, δήθεν, την ελεύθερη ναυσιπλοΐα και το εμπόριο. Και εκτός των άλλων, λόγω της πανσπερμίας των ελληνικών νησιών, τα χωρικά μας ύδατα (δηλαδή η αιγιαλίτιδα ζώνη), που αποτελεί για κάθε κράτος χώρο αδιαπραγμάτευτης «σκληρής» κυριαρχίας, θα ταυτιστεί με την ελληνική υφαλοκρηπίδα και θα μπορούμε να εκμεταλλευτούμε σύμφωνα με το άρθρο 76 του Διεθνούς Δικαίου για το Δίκαιο της Θάλασσας όποιον ορυκτό πλούτο βρούμε κάτω από αυτήν (πετρέλαιο, φυσικό αέριο, κ.λπ.).
Και λέω ότι «δήθεν θα εμποδίζει» η επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης «την ελεύθερη ναυσιπλοΐα και το εμπόριο», γιατί οι Τούρκοι σκόπιμα, για λόγους προπαγάνδας, και στην προσπάθειά τους να αποκτήσουν «νομικά» επιχειρήματα για την παράνομη απαίτησή τους, την οποία μάλιστα συνοδεύουν με απειλές πολέμου, ξεχνούν ότι από τις βασικές έννοιες του Δικαίου της Θάλασσας είναι αυτή της «αβλαβούς διέλευσης» (innocent passage), που περιορίζει την κυριαρχία μιας χώρας. Μάλιστα, σύμφωνα με τον διεθνή εθιμικό κανόνα, εμπορικά ή ακόμη και πολεμικά πλοία μπορούν να ασκήσουν το δικαίωμα της «αβλαβούς διέλευσης», δηλαδή να εισέλθουν στα χωρικά ύδατα ενός κράτους χωρίς να ειδοποιήσουν ή να ζητήσουν τη συγκατάθεσή του. Να σημειωθεί ότι ο διεθνής αυτός εθιμικός κανόνας δεν αφορά τις υπερπτήσεις πολιτικών αεροσκαφών και πολεμικών αεροπλάνων, για λόγους καθαρά ασφάλειας
των αεροπορικών συγκοινωνιών.
Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει ότι η «αβλαβής διέλευση» μπορεί να εξελιχθεί κάπως σαν «μπάτε σκύλοι αλέστε», που λέει και η παροιμία. Η διέλευση ενός πλοίου από τα χωρικά ύδατα μιας χώρας κρίνεται «αβλαβής», όταν δεν διαταράσσει την ειρήνη, την τάξη και την ασφάλεια του παράκτιου κράτους. Και ακόμη, η διέλευση πρέπει να είναι συνεχής και χωρίς στάσεις ή αγκυροβολία. Εξαίρεση μπορεί να αποτελούν μόνο λόγοι ανωτέρας βίας ή κινδύνου ή παροχής βοήθειας. Αρα, λοιπόν, ο ισχυρισμός του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, στις δηλώσεις του, μετά τη συνάντησή του με τον Κυριάκο Μητσοτάκη στη Νέα Υόρκη, ότι η οριοθέτηση της ΑΟΖ (που στο Αιγαίο ταυτίζεται με την υφαλοκρηπίδα) πρέπει να γίνει ΚΑΙ με βάση «την ελευθερία της ναυσιπλοΐας και του εμπορίου», ουσιαστικά είναι σαν να βάζει στο τραπέζι της όποιας διαπραγμάτευσης για το θέμα αυτό, ευσχήμως και τεχνηέντως, αλλά σε κάθε περίπτωση προκλητικά, το ζήτημα του τουρκικού «casus belli»!
Δεν πρέπει να ξεχνάμε πότε και πώς οι Τούρκοι μας έβαλαν το «casus belli» και από τότε, συχνά-πυκνά, μας απειλούν με αυτό: Τον Ιανουάριο του 1995 η ελληνική Βουλή ψηφίζει τον νόμο 2289, που αφορούσε το θέμα της έρευνας και της εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων. Λίγες ημέρες μετά, έρχεται προς κύρωση στη Βουλή η Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας, που μας δίνει το δικαίωμα να επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα στα 12 μίλια. Η σύμβαση ψηφίζεται στις 31 Μαΐου του 1995. Στις 8 Ιουνίου 1995 η τουρκική εθνοσυνέλευση εξουσιοδοτεί διά βοής την τουρκική κυβέρνηση να θεωρήσει ως αιτία πολέμου οποιαδήποτε επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 μίλια.
Είναι σαφές ότι οι Τούρκοι ταύτισαν τον νόμο για τους υδρογονάνθρακες με την κύρωση της Σύμβασης του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας, γεγονός που θα μας νομιμοποιούσε να επεκτείνουμε τις έρευνες για υδρογονάνθρακες πέραν των 6 μιλίων. Βέβαια, από τότε, οι Τούρκοι, είτε ήταν οι κεμαλιστές είτε οι ισλαμιστές, το... τερμάτισαν! Από το «γκριζάρισμα» ορισμένων περιοχών του Αιγαίου, φτάσαμε στην ισλαμιστική... ονείρωξη της «Γαλάζιας Πατρίδας», με την Αγκυρα να διεκδικεί το μισό Αιγαίο και βάλε...
Και η προκλητικότητά τους συνεχίζεται χωρίς σταματημό... Λίγα μόλις 24ωρα μετά τη συνάντηση Μητσοτάκη - Ερντογάν, στη Νέα Υόρκη, η Τουρκία εκβίασε τη Βορειοατλαντική Συμμαχία πως δεν θα συμμετείχε στη μεγάλη νατοϊκή αεροπορική άσκηση «Ramstein Flag 24», που θα γίνει αρχές Οκτωβρίου στην Ελλάδα, εάν έπρεπε να καταθέτει στην Αθήνα τα σχέδια πτήσεων των μαχητικών αεροσκαφών της. Η αντίδραση της χώρας μας ήταν έντονη, καθώς αν περνούσε ο τουρκικός εκβιασμός, θα μπορούσε να δημιουργηθεί προηγούμενο, το οποίο θα αξιοποιούσε η Αγκυρα για να κάνουν με... ελληνο-νατοϊκή σφραγίδα τα τουρκικά μαχητικά... σουρωτήρι το Αιγαίο!
Τελικά ο εκβιασμός δεν πέρασε, η Τουρκία δήλωσε «ενοχλημένη» και ανακοίνωσε ότι δεν θα λάβει μέρος στην άσκηση, στην οποία τελικά θα συμμετάσχουν 12 χώρες με 120 πολεμικά αεροπλάνα. Ας εκμεταλλευτούμε, λοιπόν, τα «ήρεμα νερά» όσο μπορούμε, αλλά μην παραμυθιαζόμαστε... Η Τουρκία τον... χαβά της! Δεν θέλει να κάνει πίσω στο νεο-οθωμανικό αναθεωρητικό δόγμα της, το οποίο θα εκδηλώνει με κάθε τρόπο και σε κάθε ευκαιρία που της δίνεται!
